به سوی فردا

ضرورت پشتیبانی و یاری رسانی به مدافعان سلامت استان در روز طبیعت

بیش از یک ماه است از شیوع گسترده ویروس کرونا در کشور و به تبع آن در استان اردبیل هرچند با شدت و حدت کمتر نسبت به سایر استانهای دیگر میگذرد.ولی علیرغم همه ی هشدارهای بهداشتی و تاکید بر خانه ماندن متاسفانه شاهد بوده و هستیم که شماری از همشهریان،موضوع را جدی نگرفته وبه بهانه های مختلف و غیر قابل توجیه پذیر ، بویژه در ایام پایانی سال گذشته از خانه خارج شدند و حتی این روزها نیز با توجه به اپیدمی و جدی شدن بیماری، هنوز هم که هنوز است  موضوع حیاتی «درخانه ماندن» را رعایت نمی کنند.این بی توجهی به توصیه ها و اطلاعیه های ستاد مبارزه با کرونای استان چه قبل از سال جدید و چه بعد از آن، پیآمد های خود در این استان را با افزایش تعداد میتلایان به ویروس کووید 19  نشان داد و تردیدی وجود ندارد که در صورت تداوم همچنان حتی با شدت و حدت بیشتر استمرار خواهد داشت. گواه این امر اعلام افزایش آمار مبتلایان به این بیماری از سوی قائم مقام دانشگاه علوم پزشکی استان نسبت به ماههای پایانی سال گذشته،می باشد.شکست قرنطینه خانگی یعنی هدر دادن زحمات کادر درمانی استان که این روزها عاشقانه،بی منت و فداکارانه در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا در مراکز درمانی استان در حال فعالیت هستند.بهتر است بدانیم شیفت کاری یک پزشک و پرستار مشغول در بخش کرونای استان آنهم با لباس ها و تجهیزات مخصوص که گاها  امرتنفس و رعایت بهداشت شخصی را برای  خود این عزیزان سخت و غیر قابل تحمل می کند،بطور میانگین برای جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران بویژه اعضای خانواده خود،بیست روز بطول می انجامد. و متاسفانه تعدای از کادر درمانی به خاطر خدمت رسانی مستقیم به همشهریان خود، درگیر بیماری(ویروس کرونا)شده و در همان بیمارستان محل کار خودشان تحت درمان می باشند.اگر نبود تلاش ها و فداکاری های این عزیزان چه بسا شاهد پیامد های غیر قابل تصور بودیم. بی دلیل نیست که واژه زیبای "مدافعان سلامت"بیش از پیش برقامت کادر درمانی متعهد و فداکار که در خط مقدم مبارزه با بیماری کرونا خدمت می کنند،اندازه شده است.آنچه که خستگی پزشکان و پرستاران و سایر عوامل اجرایی در این خصوص بویژه در این روزهای بحرانی دوچندان می کند، خدمت رسانی به بیماران در شرایط سخت کاری نیست، بلکه بی توجهی برخی از همشهریان به هشدار های بهداشتی و جدی نگرفتن مهمترین راه مبارزه با ویروس کرونا،یعنی در خانه بمانیم است!چرا که این بی توجهی ها باعث افزایش بار روانی مضاعف کادر درمانی علیرغم همه ی مشکلات کاری و خانوادگی آنها شده است.چند روزی به سیزده فروردین یا همان سیزده به در که روز طبیعت نامگذاری شده، باقی نمانده است.برخی براین باورند که در روز سیزده به در، باید برای راندن نحسی از خانه بیرون بروند و نحسی را در طبیعت به در کنند. این یادداشت به این مقوله که تا چه حد درست و دارای پشتوانه علمی و منطقی هست، نپرداخته است.ولی با توجه به اینکه برای مبارزه با شیوع گسترده کرونا در استان همانند سایر استانها طرح "فاصله گذاری اجتماعی"در حال اجرا می باشد و به نظر میرسد یکی از مهمترین دلایل اتخاذ تدابیر شدید منع رفت و آمد در مراکز پرتجمع در طرح مزبور، به خاطرهمین روز سیزده به در، بوده است.چرا که در این روز اکثر مردم همانطور که اشاره شد برای راندن نحسی سال با تمام اعضای خانواده و گاها بطور فامیلی از همان ساعت اولیه روز سیزدهم فروردین ماه در پارک ها و تفرچگاه ها ی استان تا پاسی از شب به منظور جشن و شادی حاضر میشوند.بطوریکه در برگشت شاهد بار ترافیکی سنگین در مسیرها و جاده های استان می باشیم. اگر سیزده فروردین ماه امسال از حیث مبارزه با ویروس کرونا به خوبی مدیریت نگردد و هم استانی های اردبیلی بخواهند با همان حال و هوای سالهای گذشته روز سیزده فروردین ماه را در طبیعت،جشن بگیرند. قطع به یقین تمامی تلاش های کادر درمانی و مسئولین استانی به هدر خواهد رفت.انتظار میرود تمامی هم استانی ها روز طبیعت امسال را در پاس داشت و ارج نهادن به زحمات تمامی مدافعان سلامت که انصافا این روزها به مثابه رزمندگان هشت سال دفاع مقدس در حال جان فشانی می باشند،شعار در خانه بمانیم را حداقل در این روز(سیزده به در)رعایت کنند و به هیچ عنوان از خانه های خود خارج نشوند.در غیر اینصورت میزبان خوبی برای ویروس کرونا خواهیم بود و به احتمال زیاد روزهای خوش طبیعت که در هفته ها و روزهای آینده با قدرت و خواسته خداوند،زیبای های آن رخ نمایان خواهد کرد را به دلیل تشدید بیماری کرونا و همچنین تمدید بالاجبار طرح فاصله گذاری اجتماعی، می بایست با حسرت تمام از کادر جعبه جادویی(تلویزیون)نظاره گر، باشیم. بیائید  به عنوان یک شهروند آگاه و مسئول،کوله  بار کادر درمانی را بیش از پیش سنگین تر نکنیم .انشاء ا.....

پایکوبی کرونا درسایه بی توجهی عمومی

نزدیک به یکماه از آغاز شیوع ویروس کرونا در اکثر استانهای کشور می گذرد.در این خصوص به اندازه کافی در رسانه های دیداری وشنیداری و با شدت و حدت فراوان در فضای مجازی چه به صورت درست وچه به صورت غلط به آن توجه و پرداخت، شده است و در راستای مبارزه با کرونا ویروس اقدامات مختلفی از سوی مسئولان امر برای مدیریت وکنترل آن،صورت پذیرفته و در حال حاضر نیز تداوم دارد.ولی علیرغم همه ی اقدامات پیشگیرانه، اطلاع رسانی و آگاه سازی عمومی مردم، متاسفانه شاهد سیر صعودی مبتلایان به این ویروس در اکثر استانهای مختلف کشور هستیم که آمارهای رسمی اعلامی از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا گواه این امر می باشد.با نگاه به اوضاع فعلی جامعه در این ارتباط،اولین سوالی که در ذهن مخاطبین و مردم متبادر میگردد. این سوال است که پس چه باید کرد؟چه کارهای می بایست انجام پذیرد که این ویروس منحوس از سطح جامعه ریشه کن گردد؟که بنظر پرسش و مطالبه بحق و بجایی می باشد.برای پاسخ به این سوالها باید به یک واقعیت مهم اشاره گردد. این واقعیت مهم این است که هنوز واکسن و دارویی که باعث از بین رفتن کرونا ویروس باشد، توسط سازمان بهداشت جهانی بطور رسمی اعلام و تائید نشده است.ولی همه ی متخصصین بیماری های عفونی و بویژه اپیدمیولوژیک های جهان برای مبارزه با انتشار و شیوع این بیماری در بین افراد جامعه و نهایتا ریشه کنی آن به یک نسخه واحد رسیده اند که اگر بخواهیم آن را بطور ساده و عامیانه بیان کنیم، میشود آن را در سه محور یا عنوان خلاصه کرد. اولی:رعایت بهداشت فردی. دومی:رعایت فاصله و عدم دست دادن و روبوسی با دیگران.سومی: که میتوان گفت مهمتر از دو مورد قبلی بویژه در صورت اپیدمی شدن ویروس می باشد، عدم تردد در سطح معابر عمومی و ماندن در خانه ها است.در صورت رعایت اصول سه گانه اشاره شده،شیوع و انتشار گسترده بیماری کرونا به صورت چشمگیری کاهش می یاید و این سیر نزولی، قطع رنجیره انتشار  ویروس که نکته حائز اهمیت در ریشه کنی این بیماری هست را بدنبال خود خواهد داشت. برای انجام موفقیت آمیز سه راهکار فوق، دو رکن در سطح جامعه می بایستی با مشارکت و هماهنگی کامل مراحل سه گانه را طی کنند.این دو رکن عبارتند از مردم وشهروندان جامعه و دولت یا حکومت مرکزی.هرچه این دو رکن با هم هماهنگ باشند و بتوانند ماموریت ها و وظایف خود را چه آنهایی که باید به صورت مجزا انجام گیرد وچه تکالیفی که مشترکا می بایست انجام پذیرد،قطعا در کوتاه ترین زمان ممکن و با حداقل ترین خسارت های مادی و انسانی بر این بیماری غلبه خواهد شد.با توجه به شیوع گسترده بیماری در شرایط کنونی کشور بنظر میرسد، متاسفانه نه نسخه ای ارائه شده از سوی اپیدمیولوژیک ها(راهکارهای سه گانه) در سطح جامعه توسط شهروندان رعایت شده و نه هماهنگی لازم و کامل بین مردم و مسئولین در مبارزه با کرونا ویروس ایجاد شده است.به عبارت دیگر وضعیت بحرانی فعلی جامعه ما هم ناشی از بی توجهی برخی از مردم به هشدارها مبنی بر در خانه ماندن و عدم تردد درون شهری وبرون شهری است. بطوریکه شاهد هستیم مردم کماکان مثل سابق به دنبال خرید های سال نو خود هستند و از این مغازه به آن مغازه به همراه خانواده در حال تردد هستند. انگار نه انگار که اتفاقی افتاده است. از سوی دیگر شاهد مدیریت ناکارآمد بحران بوجود آمده از طرف مقامات مسئول هستیم . کما اینکه روزی از قرنطینه شهرها سخن می گویند و روز بعد قرنطینه را به جهت اینکه کارها باید به روال عادی برگردد، موضوعی منتفی شده عنوان می شود .وزیر بهداشت از مسافرت های مردم گلایه می کند و بر خانه ماندن مردم در تعطیلات سال نو تاکید می کند. از سویی، رئیس دولت از قرنطینه شهرها استقبال نمی کند و مسافرت های مردم را تنها به تب سنجی ازخروجی شهرها نه ورودی آنها مشروط میکند. معلوم نیست مسافران به راه افتاده در جاده ها با توجه به تعطیلی همه ی امکانات رفاهی در اکثر شهرهای توریستی، کجا میخواهند اقامت کنند؟ و اگر هم از لحاظ بیماری سالم باشند به احتمال قوی در مسیر مسافرت،آلوده به ویروس خواهند شد. و این ویروس را به عنوان سوغات به همه منتقل خواهند کرد.واقعیت امر این است کشور به وضعیت وشرایط بحرانی از باب شیوع گسترده ویروس کرونا رسیده و اقدامات فعلی از جمله پخش بروشور،ماسک،دستکش و همچنین خواهش و تمنا از مردم که در خانه بمانند با توجه به وخامت اوضاع، دیگرجوابگو در مبارزه با ویروس نیست و در ادامه نیز نخواهد بود.اگر میخواهیم کشور را با کمترین تلفات انسانی با توجه به اوضاع کنونی نجات بدهیم، بنظر چاره ای جزء قرنطینه شهرها و جلوگیری از تردد شهروندان برای مدت خاص حتی با توسل به زور و اعلام حکومت نظامی در استانهای در گیر با بیماری کرونا،نداریم.هر چند که اتخاذ چنین رویکردی مشکلات اجتماعی و امنیتی خاص خود را به دنبال خواهد داشت.ولی  قطع به یقین این اقدام درآینده به نفع شهروندان خواهد بود. چرا که خسارت های اقتصادی و مادی را میتوان بعد از سپری شدن بحران با اتخاذ راهکارهای واقعی و کارشناسی شده، ترمیم و جبران کرد.ولی حوادث تلخ و خدای ناکرده،  فجایع انسانی به هیچ عنوان قابل جبران نخواهد بود.چطور میشود داغ افرادی را که تاکنون به خاطر این بیماری جان خود را از دست داده اند و  برای خانواده های آنها، جبران کرد. طوریکه این حوادث ناگوار و تلخ، سالهای سال در ذهن و افکار عمومی و حتی کتابهای تاریخ،خواهند ماند. از سویی نباید فراموش کنیم که همین مردم در آینده نه چندان دور، همین مسئولان را بخاطر عدم اقدام قاطع،ملامت و نکوهش خواهند کرد.به امید جشن غلبه بر ویروس کرونا با توجه به رعایت نکات بهداشتی اعلامی از سوی مردم و مدیریت اصولی و قاطع بحران از طرف مسئولان. انشاءا.....

افزایشی بی تاثیر

در روزهای اخیر دولت محترم بویژه جناب دکتر نوبخت با شدت هرچه تمام و با سبک و سیاق خود که همانا با تبسم ملیح که مختص خود اوست درخصوص افزایش 20درصدی حقوق کارمندان دولت درسال آینده،سخن میراند و از هر تریبونی که به دست می آورد در این ارتباط اطلاع رسانی می کند تا از نگرانی ها و دغدعه های مستخدمین دولت در مقابل تورم لجام گسیخته بکاهد.در این ارتباط ذکر چند نکته ضروری بنظر میرسد:

1-   این هیاهوی رسانه ای چه درفضای مجازی و چه در فضای غیرمجازی که درخصوص افزایش 20درصدی حقوق کارمندان دولت به راه افتاده خود در افزایش تورم بویژه افزایش روانی آن تاثیرگذار می باشد. بطوری که واردکنندگان وفروشندگان کالاهای اساسی و غیر اساسی از همین حالا و قبل از تصویب و اعمال افزایش ضریب حقوق در سال 1398،قیمت کالا ها ی خود را افزایش داده اند. با توجه به شرایط اقتصادی و وجود مشکلات نظارتی در شبکه تولید وتوزیع کالاها و خدمات درکشور و از همه مهمتر ازبین رفتن انصاف در کاسبان بازار اعم از عمده فروشان و خرده فروشان، متاسفانه همه ساله بعد از شروع سال جدید نیز مجددا قیمت کالاها و خدمات،افزایش می یابد.با این اوصاف و شرایط از همین لحظه افزایش 20درصدی حقوق کارکنان دولت در سال1398تاثیری بر افزایش قدرت خرید آنها، خواهد داشت.

2-   هرچند که افزایش پلکانی حقوق در بودجه سال1398به صراحت نیامده است. ولی با توجه با اینکه در سال آینده ازنظر تامین منابع مالی دولت چالش های خواهد داشت.بنظر می آید همانند سال 1397،افزایش حقوق کارمندان به صورت پلکانی در لایحه بودجه 1398چه ازطرف دولت وچه از طرف مجلس تصویب و اعمال گردد. با این وجود افزایش 20درصدی که اینطور در خصوص آن مانور تبلیغاتی به راه افتاده، مشمول همه ی کارمندان نخواهد شد. پس چه بهتر است با شفافیت با مردم بویژه مستخدمین دولت سخن گفت. در این حالت پذیرش و تحمل مسائل و مشکلات از سوی مخاطبین علیرغم داشتن تاثیرات منفی روحی و روانی آن تا حدودی راحت خواهد بود.

3-   افزایش ضریب حقوق کارمندان و بازنشستگان دولت در سال آینده چه به صورت کامل و چه به صورت پلکانی اعمال گردد. قطع به یقین با توجه به تورم موجود درجامعه، تاثیر آنچنانی در افزایش قدرت خرید افراد نخواهد داشت. پیشنهاد میگردد دولت محترم ضمن اعمال افزایش 20درصدی حقوق بگیران ، سیاست ها وبرنامه های خود در خصوص بسته های حمایتی که با هدف کاهش فشار اقتصادی به آقشارآسیب پذیر وافرادی که دارای حقوق ثابت دارند، ارائه می کند را سروسامان دهد. چرا که درحال حاضر در این ارتباط یعنی توزیع بسته های حمایتی در کشور نوعی سردرگمی وجود دارد. طوری که زمانی توزیع بسته حمایتی اعلام میگردد هیاهوی خاصی در سطح افراد جامعه ایجاد میشود که چرا به همسایه ما تعلق گرفته و برای ما نه که این شرایط خود بدبینی نسبت به عملکرد دولت بوجود می آورد. بنابرین انتظار میرود دولت در توزیع بسته های حمایتی هوشمندانه و با برنامه ریزی خاص طوری که بسته های حمایتی متنوع برای قشرهای متنوع جامعه با برنامه ریزی و زمانبندی معین توزیع نماید. 

الزامات تحقق شعارسال حمایت ازکالای ایرانی

مقام معظم رهبری طبق روال سالهای گذشته،شعار سال 1397را حمایت ازمصرف کالای ایرانی با هدف افزایش تولید ملی وهمچنین ایجاد فرصت های شغلی برای جوانان کشور،نامگذاری فرمودند.حال سوالی که درذهن متبادر میشود این است که برای تحقق شعار مزبور و منویات معظم له چه الزامات واقداماتی از سوی چه قشرهای از جامعه باید صورت پذیرد تا شاهد افزایش چشمگیر مصرف کالاهای ایرانی باشیم؟بنظر میآید چهار قشر از افراد جامعه می بایستی الزاماتی را به صورت عملی نه شعاری،بکاربرند تا بستر و زمینه های لازم برای محقق شدن شعار سال،مهیا گردد.چهارقشر مورد نظر این یادداشت عبارتند از1-)مردم2-)نیروی کار3-)دولت و چهارم فعالان بخش خصوصی.هرچند که ادعایی برای کامل بودن الزاماتی که در پی می آید نیست ولی حداقل های است که بدون توجه به آنها کالای ایرانی به جایکاه واقعی خود نخواهد رسید. هرکدام از این موارد را نیز میتوان مستقلا مورد بررسی قرار داد ومصداق،عدد ورقم برایشان آورد ولی در این نوشتار،صرفا به کلیات اشاره شده است.

الف)الزاماتی که از سوی افراد جامعه بایستی رعایت گردد:

-)تلاش وتعصب درخرید کالای ایرانی.

-)راه اندازی کمپین های حمایت از کالای ایرانی توسط سازمانهای مردم نهاد در فضای مجازی.

-)فروش کالای ایرانی توسط خرده فروشان وعمده فروشان.

-)مصرف نکردن کالای قاچاق وخارجی.

-)رسیدن به این باور که مصرف کالای ایرانی یعنی ایجاد شغل برای فرزندان بیکار خود.

ب)الزاماتی که توسط دولت و مسئولین بایستی رعایت گردد:

-)مبارزه جدی وعملی با قاچاق کالا ورانت اطلاعاتی ومالی.

-)مدیریت جدی بر واردات کالا به کشورچه به صورت قانونی وغیر قانونی.

-)بازاریابی وصادرات بیرون از کشور توسط وزارت امورخارجه و صنعت ومعدن وتجارت.

-)حمایت از فعالان بخش خصوصی در زمینه های بیمه،مالیات در راستای کاهش هزینه های تولید.

-)نظارت وکنترل برکیفیت کالای ایرانی وبرگرداندن اعتماد جامعه به کالای داخلی.

-)استفاده مسئولین رده بالا از کالای داخلی به منظور نماد سازی در بین مردم.

-)تلاش در راستای افزایش اعتماد بین دولت ومردم.

-)رفع موانع تولید داخلی وخارجی اعم از بوروکراسی ناکارامد،نظام مالیاتی برای صنایع تولیدی نوپا، بیمه ومبادلات بانکی بویژه با بانک های خارجی.

-)مدیریت جدی در خصوص کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی.

-)اتخاذ راهکار های برای ثبات بیشتر و پایدار در قیمت ارز.

-)بکارگیری اقداماتی برای کاهش هزینه های حمل ونقل فعالان بخش خصوصی.

-)فرهنگ سازی با استفاده از ظرفیت قوه مجریه برای این امر.

ج)الزاماتی که از سوی فعالان بخش خصوصی بایستی رعایت کنند:

-)دارا بودن اهلیت فنی ومالی فعالان اقتصادی.

-)استفاده از تکنولوژی روز دنیا در تولید کالا ومحصولات.

-)انطباق تولید با نیازها وسلیقه ها ومزیتهای روز مشتریان.

-)رعایت ظرافتهای لازم در تولید.

-)سرمایه گذاری در تولید(تزریق تسهیلات در فرایند تولید).

-)استفاده از دانش وعلم روز مدیریت در فرایند تولید.

-)استفاده از متخصصان نیروی انسانی در مدیریت نیروی کار واحد تولیدی.

-)استفاده از کالای تولید شده توسط مسئولین واحد تولیدی در راستای فرهنگ سازی در این امر خطیر.

-)پرداخت بموقع حق وحقوق کارگران در راستای افزایش بهره وری نیروی کار.

-)افزایش سهم نیروی کار در هزینه تولید.

-)رسیدن به این باور که دیگر نمی توان هم کارفرما بود وهم مدیر.

-)ارزان تمام کردن و رقابت پذیرکردن با جنس خارجی.

-) ارتقای کیفیت تولید با استفاده از مکانیزم های مربوطه.

-)استفاده از یافته های واحد تحقیق وتوسعه در فرایند های تولید برای کاهش هزینه تولید.

-)همکاری جدی با مراکز دانشگاهی وپارک علم وفناوری در راستای رقابت پذیر کردن محصولات.

-)اعمال خدمات متنوع پس از فروش برای افزایش اعتماد به کالای تولیدشده داخل.

-)استفاده از متخصصان بازرگانی وفروش در راستای افزایش راندمان تولید و اخذ سلیقه های متنوع مشتریان.

-)ارتباط سازنده با مدیران وکارشناسان دستگاههای اجرای مربوطه.

-)برقراری ارتباط مثبت ودوستانه با نیروی کار در فواصل زمانی مشخص.

-)اجرای برنامه های اجتماعی وفرهنگی با مشارکت نیروی کار وخانواده های آنها.

-)برگزاری دورههای ضمن خدمت برای نیروی کار.

-)استفاده از مواد اولیه مناسب وبا کیفیت در امر تولید بویژه در صنایع غذایی وآشامیدنی که این روز ها حرف وحدیث های دراین خصوص بین افراد جامعه وجود دارد.

-)رسیدن به این باور که اعتبار واحد تولیدی به محصولات وکالاهای باکیفیت  است نه به تعداد نیروی کار آن.

-)پرهیز از هرگونه تقلب در جریان تولید به منظور افزایش سود.

-)توجه جدی به صادرات کالا ومحصولات.

د)الزاماتی که از سوی نیروی کار بایستی رعایت گردد:

-)رسیدن به این تفکر که کالای تولید شده توسط خود وخانواده اش مصرف خواهد شد.

-)داشتن تعصب به محل کار وکالای تولید شده.

-)تلاش برای بروز نگه داشتن  در زمینه دانش پست شغلی خود.

-)رسیدن به این باور که عدم دقت و سهل انگاری در فرایند تولید به معنی بیکار شدن خودش می باشد.

-)استفاده از کالای تولیدی واحد کاری خود به منظور فرهنگ سازی و افزایش اعتماد عمومی.

برای حمایت از کالای ایرانی ضمن توجه به الزامات اشاره شده فوق،بازسازی هویت و اعتبار شهروند ایرانی و کالای ایرانی نزد خریداران داخل وخارج از کشور نیز از ضروریات می باشد.درعلم بازاریابی اصلی وجود دارد که می گوید:خریدار زمانی به خرید یک کالا مبادرت می کند که ارزش ادراکی کالا برای وی ازبرچسب قیمت روی کالا بالاتر باشد. به بیان دیگر،خریدار فقط برای تصاحب فیزیکی کالا پول نمی دهد،بلکه برای اعتبار و برند آن هم پول می پردازد.به عنوان مثال:وقتی اسم چین وکالای چینی مطرح میشود درخصوص برند واعتبار آن افراد جامعه خودمان علیرغم اینکه اکثریت آنها حتی یکبار هم از کالای چینی استفاده نکرده اند چه عکس العمل های منفی از خود نشان میدهند.عکس این قضیه در خصوص کالاهای برخی از کشورهای اروپای وآسیای از جمله آلمان،ژاپن وکره جنوبی، صادق است و خریداران بدون توجه به قیمت آن تنها به دلیل برند وادراکی که کالاهای کشورهای مزبوردر آنها ایجاد کرده اقدام به خرید می کنند.علی ایحال تحقق شعار سال با رعایت الزامات اشاره شده و همچنین بازسازی هویت ایرانی وکالای ایرانی نیازمند اتحاد،همدلی و وفاق ملی می باشد. پایان بخش این یادداشت جمله پرمغز فردریک باستیا،اقتصاددان معروف سوئیسی قرن نوزدهم می باشد. او گفته است:اگر کالا از مرزها عبور نکند،سربازان عبور خواهند کرد.

دل نوشته ی شماره 2 در خصوص یاد مرگ

دردل نوشته ی قبلیم درخصوص مرگ، نوشته بودم که ما انسانها یک روز خبرگیر مرگ دیگران هستیم و روزی مرگ ما خبرساز خواهد شد ودیگران درنقش خبرگیر مرگ ما،نقش آفرینی خواهند کرد.متاسفانه در روزهای اخیر حوادثی درکشور اتفاق افتاد که باعث شد تعدادی از هموطنان، دنیای  خود را عوض کنند و روحشان از این دنیا به دنیای دیگرکوچ کند.سقوط هواپیمای آسمان با 66نفر وشهدای نیروی انتظامی از نمونه های هستند که ما دوباره خبرگیر مرگ دیگران شدیم.همه روزه تعدادی از افراد سراسر دنیا به طرقی از جمله سیل،آتش سوزی،جنگ،زلزله،تصادف،سرطان و سقوط هواپیما از بین ما میروند.بنظر می آید سقوط از ارتفاع بدترین شکل مرگ باشد چرا که در این شیوه از مرگ تا زمان خروج روح از بدن،افراد به عینه میدانند که در حال مرگ هستند و دیگر امیدی به زنده ماندن نیست.همه ی خوانندگان این یادداشت اگر یک لحظه خودشون را مسافر هواپیمای ساقط شده پرواز تهران –یاسوج شرکت آسمان قرار دهند خواهند دید حتی تصور مردن به این شکل چقدر دردناک و سخت است. با همه ی اتفاقات این چنینی دورو بر خودمان بعد از چند روز که خبرگیر مرگ دیگران بودیم،دوباره روز از نو، سر کارهای خود برمی گردیم بدون اینکه حوادث تلخ یعنی مرگ دیگران کوچکترین تاثیری روی رفتار وکردار ما گذاشته باشد. دوباره دروغ،دوباره غیبت،دوباره نامهربانی،دوباره برچسب زدن به دیگران،دوباره خیانت،دوباره حق دیگران را خوردن،دوباره به پدر ومادر پشت کردن وهزاران دوباره دیگر که انگار همیشه دراین دنیا ماندگار هستیم.بیائید از مرگ دیگران به یاد زمان مرگ خود بیافتیم ورفتارها و افکار مسموم و زشت را از خود دور کنیم وهمدیگر را دوست داشته باشیم، طوری که شاید فردا در بین آنها نباشیم.