هشدار جدی
هرچه در جامعه تقاضا برای یک کالا و خدمات از عرضه آن کالا و خدمات بیشتر باشد، احتمال سوءاستفاده و کلاهبرداری در ارتباط با آنها(کالا و خدمات) در جامعه توسط برخی افراد سودجو و کلاهبردار با ترفندها و شیوه های مختلف، افزایش می یابد. جستجوی شغل و کاریابی با توجه عدم ایجاد فرصت های شغلی متناسب با عرضه نیروی کار از این قضیه مستثنی نبوده، طوریکه در سال های اخیر تعداد قابل توجهی از جویندگان کار توسط افراد سودجو و شیاد مورد کلاهبرداری قرارگرفته و حتی در دام تبهکاران حرفه ای نیز افتاده اند و تاکنون از سرنوشت ها آنها خبری در دست نمی باشد. لذا لازم و ضروری است همه جویندگان کار به محض مراجعه به سایت های مجازی و دفاتر کاریابی های غیردولتی برای پیدا کردن شغل و همچنین تماس های ناشناس مبنی بر اعزام نیرو به خارج از کشور و یا اشتغال در سایر استانها و موارد مشابه،قبل از هرگونه اقدام با مراجعه به نزدیک ترین اداره تعاون،کارو رفاه اجتماعی شهرستان محل زندگی خود در خصوص صحت و سقم مراکز کاریابی(فیزیکی – مجازی) اطلاعات لازم را کسب و بعدا نسبت به واریز مبلغ و سایر موارد با اطمینان خاطر اقدام نمایند.طبق قانون هرگونه فعالیت بدون اخذ مجوز از اداره تعاون،کار ورفاه اجتماعی محل فعالیت غیرقانونی بوده و پیگرد قانونی دارد. مراقب افراد کلاهبردار و متقلب باشیم.
کار کردن و مدیریت :
1- بدون دانش.
2 -بدون نگاه به اطرافیان خود.
3 - بدون تمرکز.
4- بدون خلاقیت.
5 -بدون آرامش.
6- بدون استفاده از ابزار اعم از نیروی انسانی کارآمد و تجهیزات بروز و جدید.
7 -بدون استفاده از تجربیات گذشته.
8 -بدون استفاده از یافته های علمی کاربردی و بروز.
9 -بدون مطالعه.
10 -بدون درس گرفتن از اشتباهات گذشته.
وضعیت میشود همین که در آن قرار گرفته ایم واز نزدیک لمسش می کنیم!!!!!!!
اقتصاد به مثابه کشتی تایتانیک
غرق شدن کشتی آراماس تایتانیک، فاجعهای است که در صبح 15 آوریل 1912 در اقیانوس اطلس شمالی و چهار روز پس از آغاز نخستین سفرش از بندر ساوتهمپتون به مقصد نیویورک به دلیل برخورد با یک کوه یخ شناور به وقوع پیوست. شاید تا آن لحظه کسی فکر نمی کرد این کشتی عظیم الجثه روزی غرق شود. ولی یک لحظه بی احتیاطی و عدم دقت در هدایت کشتی تایتانیک توسط خدمه و ناخدای آن که در فیلم سینمایی که در این ارتباط نیز ساخته شده و علت برخود به کوه های یخی نیز به خوبی به تصویر کشیده شده بود، باعث شد کشتی با چندین کوه یخ برخورد و بعد از 2 ساعت علیرغم همه ی تلاش ها برای نجات آن با مسافرین خود غرق شود. اقتصاد کشورها نیز به مثابه کشتی تایتانیک است که اگر در مقابله با موانع پیش رو با استفاده از علم اقتصاد به درستی و بموقع مدیریت نگردد بی شک با موانع پیش رو برخود و همانند کشتی تایتانیک غرق و صدمات جبران ناپذیری برای جامعه و مردم آن از جمله فقر،تورم،گرانی،فساد،بیکاری و شکاف طبقاتی را به دنبال خواهد داشت، یعنی مرگ تدریجی اقتصاد کشور که اولین بازنده آن مردم جامعه بویژه آقشار آسیب پذیر، هستند.
مدیریت بحران در ایران
تعریف مدیریت بحران بطور علمی:
مدیریت بحران به مجموعه اقدام هایی اطلاق می شود که قبل از وقوع، در حین وقوع و بعد از وقوع بحران، جهت کاهش هرچه بیشتر آثار و عوارض آن انجام میگیرد.
تعریف مدیریت بحران در ایران:
مدیریت بحران به مجموعه اقدام هایی اطلاق می شود که بعد از وقوع سانحه، جهت کاهش هرچه بیشتر آثار و عوارض آن انجام میگیرد. به عبارتی در کشور که با بحران های مختلفی از جمله بحران بیکاری،بحران بی اعتمادی، بحران جمعیتی،بحران آب،بحران خشکسالی، بحران آلودگی هوا ،بحران اقتصادی و از همه مهمتر بحران فساد گسترده روبرو هستیم، دو شاخص مهم مدیریت بحران که نقش اساسی در کاهش اثرات انسانی و اقتصادی بحران دارد یعنی شاخص" قبل از وقوع" و "حین وقوع" به کل فراموش شده است. یعنی به یکدفعه در کشور با بحران روبرو می شویم و تحرک و اقداماتی را که عمدتا فاقد زمینه کارشناسی و مطالعه شده هستند را برای مقابله با آن بکار می بندیم. نمونه بارز مدیریت غیراصولی که باعث شده تاکنون چهار پیک بیماری را با خسارت های مالی و جانی هم برای مردم و اقتصاد کشور را تجربه کنیم، بحران کرونا است. اگر متولیان امر از همان اوایل شیوع بیماری به دو مقوله "قبل از وقوع"و "حین وقوع"اعتقاد و توجه جدی و کارشناسی شده داشتند. قطع به یقین امروز کشور خسارات کمتری از بحران کرونا متحمل می شد. باید صادقانه پذیرفت که با غفلت و یا چند صدائی نمی توان بربحران های متعارف( سیل،زلزله، و...)وبحران های ناشناخته و نامتعارف(کرونا،تشعشعات اتمی،و....) فائق شد.
خدا کند کرونا خودش غزل خداحافظی را بخواند،چه در غیرآن نه تو مانی و نه من!!!
بیش از یکسال از شیوع و همه گیری ویروس کرونا در کل دنیا می گذرد. اما آنچه از فراز و فرود اقداماتی که تاکنون برای مبارزه و کاهش آثار مهلک جانی و زیانبار اقتصادی این بیماری پیچیده قرن در همه ی کشورها صورت گرفته میتوان به این نتیجه کلی رسید که درتمام دنیا،دولت ها و ملت ها در کنترل،ریشه کنی،گسترش مرگ و میر حاصل از ویروس کرونا،عامل و مؤثر هستند.عامل بودن ملت ها به فرهنگ و کنش و رفتارهای آنها در مقابله با این ویروس برمیگردد. وعامل بودن دولت ها به احساس مسئولیت، برنامه ریزی،تقویت امکانات و در نهایت به تهیه و یا تولید واکسن کرونا ختم میشود.به عبارت دیگردرمبارزه با ویروس کووید 19سهم ملت ها و دولت ها بسیار حیاتی و مؤثر می باشد.اگر یکی در راستای حذف بیماری تلاش کند و دیگری به اهمیت موضوع بی توجه باشد قطع به یقین این بیماری بطور کامل از بین نخواهد رفت و کماکان ماندگار بوده ، ملت ها و دولت های ضعیف را میزبان خوبی برای ادامه حیات خود و هلاکت میزبان بشمار خواهد آورد.حقیقت این است که احساس مسئولیت اجتماعی و پایبندی بدان در جامعه ما، همچنان تا نهادینه شدن فاصله زیادی دارد. چرا که وقتی اعلام میشود مراسم عروسی،عزا تا اطلاع ثانوی برگزار نگردد. شاهد آن میباشیم که چنین مراسمی توسط مردم بطور مخفیانه انجام می گردد. بی تفاوتی در بین برخی مردم(که دلایل آن می بایست مورد کنکاش قرارگیرد) در خصوص پیشگیری بیماری کرونا بجایی رسیده است که برابر اعلام معاون وزیر بهداشت 15هزار نفر که تست کرونای آنها مثبت بوده در تعطیلات نوروز سال جدید به مسافرت رفته بودند در نتیجه، آن شد که نباید میشد. بطوریکه تعداد مبتلایان به ویروس کرونا که قبل از شروع تعطیلات روزانه 7هزار نفر بود بعد از پایان تعطیلات نوروزی به بیش از 17هزار نفر در روز افزایش یافته و متاسفانه همچنان در حال سیر مسیر صعودی است. از سوی دیگر دولت نیز در مسیر مبارزه با کووید 19،عملکرد پرحاشیه ای هم از حیث برنامه ریزی میدانی برای جلوگیری از گسترش ویروس و هم از حیث تأمین واکسن و اقدام به واکسیناسیون افراد جامعه داشته و دارد .هرچند که عدم توجه مردم به توصیه های بهداشتی در دو برابر شدن میزان مبتلایان به کرونا در روزهای اخیر بی تاثیر نبوده ولی دولت با علم به این موضوع(شیوع بیماری بعد از تعطیلات عید) و عدم تصمیم گیری شفاف و قاطع در خصوص تعصیلات نوروز سال جاری، بر افزایش بی سابقه تعداد مبتلایان از زمان آغاز این بیماری در کشور، دامن زد. مگر میشود با سیاست تردید ، و شعار " نرید،رفتید برگردید و اگربرنگشتید سفر خود را کوتاه کنید" از شیوع و پخش ویروس کرونا در بین افراد جامعه جلوگیری کرد. در خصوص واکسیناسیون نیز براساس روزنامه شرق به نقل از سازمان نظام پزشکی در کشور تنها 161هزار دوز واکسن کرونا تزریق شده است. با این واکسیناسیون قطره چکانی تا واکسینه شدن کل افراد جامعه فاصله زیادی وجود دارد و به عمر نوح نیاز دارد. با توجه به نوع نگاه و رویکرد مردم و دولت در خصوص ویروس کرونا که به بخشی از آنها اشاره شد و عدم تغییر و اصلاح در آن بنظر می رسد اپیدمی و موج سواری کووید 19 در کشور ادامه دار خواهد بود. هنوز که اکثر کشورهای جهان وارد پیک سوم این بیماری نشده اند ما در حال تجربه کردن پیک چهارم در کشور هستیم. برای ریشه کنی اپیدمی کرونا چه در کشور خودمان و چه در سایر کشورها نیازمند ایجاد اتحاد بین دو عامل ملت ها- دولت ها هستیم. در غیر اینصورت باید دعا کنیم که خدا کند کرونا خودش برود و گرنه چنانچه قصدش به ماندن باشد خسارت های جانی و مالی در کشور بویژه کشورهای درحال توسعه و فقیر استمرار تا قتل عام کامل همچنان ادامه خواهد داشت.
20نکته درخصوص تحقق شعارسال 1400
(تولید،پشتیانی ها،مانع زدایی ها)
1- پرهیز از ورود و اظهارنظر افراد و اشخاص غیرکارشناس به مسائل اقتصادی در خصوص شعار سال جدید و دوری جستن از مباحث کلی و تکراری در خصوص تولید و پرداختن به موارد عملیاتی و میدانی.
2- داشتن راهبرد توسعه صنعتی،کشاورزی و خدماتی آنهم به صورت منطقه ای و استانی درپاسخ به این سوال که بدنبال تولید و ارائه کدامین خدمات اولویت دارهستیم که میتواند ارزش افزوده بالایی را ایجاد کند.
3- توجه جدی به صلاحیت فنی و مالی افرادی که به عرصه تولید وارد میشوند، نکته دیگری است که می بایست مد نظر قراربگیرد. ورود افراد غیر حرفه ای به تولید ضمن ایجاد بستر فساد باعث افول و کوتاهی عمر تولید می گردد.
4- تدوین طرح های حمایتی و مشوق ها در قالب پشتیبانی از تولید در زمینه بیمه تامین اجتماعی، مالیات، عوارض شهرداری، حامل های انرژی و .... در راستای کاهش هزینه تولید کالا وخدمات بطور شفاف و عملیاتی و پرهیز از ابلاغ برنامه های کلی و غیراجرایی در این ارتباط.
5- پیش بینی تسهیلات کم بهره بانکی طی فرایندی شفاف و نظارت پذیر و هدایت منابع به سمت کسب وکارهای مولد واثربخش.
6- مبارزه با فساد،رانت اطلاعاتی و قاچاق کالا بطور عملیاتی نه شعاری در سطح کل کشور.
7- توجه به معیشت مردم مناطق مرزی و پیش بینی برنامه هایی برای بالا بردن سطح درآمدی مردمان آن مناطق، در غیر این صورت قاچاق در مناطق مرزی ناخواسته استمرا خواهد داشت برای کسب درآمد به منظور تامین هزینه های زندگی.
8- ثبات در سیاست های بانک مرکزی بویژه در خصوص ارز و جلوگیری ازتکرار داستان های صدور آئین نامه ها و دستورالعمل های ساعتی و ثانیه ای که به دلیل نداشتن پشتوانه کارشناسی شده درهمان روز و یا گاها چند ساعت بعد ابطال میشدند.
9- اعمال مشوق ها و پشتیبانی های خاص و ویژه برای مناطق مرزی و مناطق دارای نرخ بیکاری بالا برای جذب سرمایه گذار در راستای توسعه عدالت اجتماعی و محرومیت زدایی.
10- افزایش هزینه های مالیاتی برای کسب وکارهای غیررسمی به منظور حمایت از فعالین اقتصادی شناسنامه دار.
11- دوری جستن از به راه انداختن مسابقه دوی ماراتن بین استانها در جذب تسهیلات و بطور کلی برنامه های اشتغالزایی. چرا که مکانیسم تولید و ایجاد اشتغال یک فرایند اقتصادی می باشد و باید مسیر طراحی شده خود را طی کند و با اجرای مسابقه های ورزشی متفاوت است. شتابزدگی در فعالیت های اقتصادی میتواند به جای اثرات مثبت، مخرب زا باشد.
12- توجه ویژه به تمرکز زدایی برخی از تصمیمات اجرایی به استانها در امر سرمایه گذاری و تولید از مرکز.
13- هماهنگی کامل و متفاوت از گذشته بین بانک مرکزی، وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارت جهاد کشاورزی،وزارت صمت، وزارت میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری و وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی در تدوین بسته های حمایتی و تسهیلاتی و نحوی هزینه کرد آنها از ضروریات این روزهاست.
14- ادغام کلیه ی شوراها،کمیته ها و ستاد های فعال در زمینه تولید و اشتغال با توجه به تعدد وظایف هرکدام و احتمال بروز خطا های تصمیم گیری در یک ستاد یا شورا با مدیریت واحد به منظور جلوگیری از موازی کاری های شدید و همچنین اتلاف زمان.
15- اولویت دادن به بنگاه های نیمه تمام و نیمه فعال برای بازگرداندن به چرخه فعالیت و همچنین افزایش ظرفیت تولید و اشتغال با توجه به اینکه اینگونه طرح ها بخشی از راه تولید را طی کرده اند زودتر میتوانند برای اقتصاد منطقه اثربخش باشند.البته اگر درست مدیریت گردند.
16- بهبود شاخص های فضای کسب وکار که از موارد مهم در راستای مانع زدایی ها می باشد با تدوین برنامه های عملیاتی در خصوص هر کدام از شاخص های 10 گانه بهبود فضای کسب وکار.
17- تعیین تکلیف برجام ازطریق حاکمیت و با همدلی و مشارکت سران قوا که خواه ناخواه بخشی از موانع تولید در کشور به تحریم های اقتصادی برمی گردد.
18- اتکای صرف به منابع بانکی و عدم توسعه سبد تامین مالی بنگاه های اقتصادی از جمله موانع پیش رو تولید می باشد. لازم است از منابع بازار سرمایه،بیمه ها، هلدینگ های سرمایه بزرگ اقتصادی از قبیل شستا، ایمیدرو، ایدرو و ... در توسعه و پشتیبانی بنگاه های اقتصادی استفاده گردد.
19- تصویب سند کارشایسته مورد تاکید سازمان بین الملی کار که ازبرنامه سوم توسعه بلاتکلیف مانده است. در راستای افزایش بهره وری نیروی کار که از مهمترین ارکان تولید محسوب میگردد.
20- استفاده از دانش های و ابزارهای نوین و یافته های علمی جدید در چرخه تولید و ارائه خدمات به منظور افزایش رقابت پذیری و ماندگاری بنگاه های اقتصادی(توجه به شرکت های دانش بنیان).
البته نباید از این نکته مهم غافل ماند که از همه ی این موارد مهمتر، تغییر نوع نگاه به نفت از "خرج ثروت به خلق ثروت" به عبارت دیگر عدم اتکای بودجه به نفت. در غیر اینصورت نقطه سر خط یا روز از نو،روزی از نو.
آیا وقت آن نرسیده است که حرمت شعور اجتماعی را پاس بداریم؟
چند دوره ای است شاهد هستیم که برخی ازداوطلبان انتخابات مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهروگاها روستا با اعلام آغاز زمان ثبت نام داوطلبان از سوی وزارت کشور، پیش از رفتن به محل ثبت نام اقدام به مانور های تبلیغاتی کلیشه ای همچون خداحافظی با پدر و مادر و خواستن دعای خیر از آنها، رد شدن از زیر قرآن، زیارت مزارشهدا و نهایتا با به راه انداختن کاروانی از طرفداران و حامیان خود به محل ثبت نام مراجعه و بعد از انجام ثبت نام، تصاویر وکلیپ های تبلیغاتی کلیشه ای ضبط شده خود را به دفعات در فضای مجازی منتشر می کنند.ضمن احترام به مقام شامخ و بزرگ والدین، قران کریم و همچنین ارواح طیبیه شهدای این مرزوبوم، امسال نیز ازسوی برخی از داوطلبین شوراهای شهر، شاهد چنین اعمال و رفتارهای پوپولیستی و عوام فریبانه هستیم. لازم است خدمت این قشر از داوطلبین یادآوری گردد که دیگر تاریخ مصرف چنین رفتارها به سرآمده و درمیان افراد جامعه نیز جایگاهی برای خود ندارد.حتی میشود گفت: که به نوعی توهین به شعور و آگاهی مردم، از سوی آنان تلقی میشود. واکنش های مردم بعد از دیدن چنین صحنه های خود گواه بر این ادعا است. از طرفی داوطلبان ورود به انتخابات شوراهای شهرها اگر اطلاعات شان کامل نیست بدانند که یکی از راهکارهای توسعه و آبادانی هر شهری، استفاده از ابزارهای الکترونیکی یا به عبارت دیگر دولت الکترونیک در راستای کاهش ترافیک و آلودگی شهری می باشد. نه اینکه خودشان علیرغم آماده بودن بسترها و ابزارهای الکترونیکی متنوع، بدون توجه با این امر خطیر، با به راه انداختن کاروان خودرویی وانسانی باعث ایجاد ترافیک و آلودگی صوتی در سطح شهر شوند. به واقع همانطور که عنوان شد با ارتقاء آگاهی و تجربه مردم، دیگر زمان رفتارهای به اصطلاح پوپولیستی اینچنینی به سرآمده و تاثیرگذاری خود را از دست داده است. بهتر است داوطلبین انتخابات به جای چنین اعمالی به دنبال باز تعریف برنامه های جامع شهری برای توسعه وآبادنی و ارائه راه حل هائی برای رفع مشکلات مبتلابه و باز کردن گره های موجودمحل (استان، شهر، یا روستای) زندگی خود باشند و برنامه خود را برای اخذ رای به مردم ارائه وتشریح نمایند. البته اگر اراده،تجربه و تخصصی برای این موضوع وجود داشته باشد. دوستان دیگر بس است! التماس تفکر
زیبنده این مرزو بوم نیست !
در شرایط موجود کرونایی و احتمال قریب الوقوع شیوع موج چهارم بیماری در کشور، دغدغه اکثریت افراد جامعه، تهیه گوشت مرغ،تخم مرغ و روغن مایع شده است! به همین خاطر شاهد ایجاد صف های طولانی در اکثر استان ها هستیم که به واقع زیبنده مردمان این مرز و بوم نیست. حال سوال اینجاست آیا در چنین جامعه ای، میتوان انتظار رشد شاخص های فرهنگی و اجتماعی را داشت؟ آیا میتوان امیدوار بود که مردم بتوانند همدیگر را تحمل کنند؟ آیا میتوان به افزایش اعتماد عمومی در سطح جامعه دلگرم بود؟ و هزاران سوال دیگر! برای رفع چالش های معیشتی مردم به راهکارهای کارشناسی شده و بلند مدت نیاز است. با کارها و تصمیم های مقطعی که به نوعی در گذشته امتحان پس داده اند، ره به جایی نخواهیم برد. رفع چالش های اقتصادی، فکر و تفکر اقتصادی می طلبد نه رفتارها و گفتارهای پوپولیستی. التماس تفکر
خدا،امید وامیدزاده
دوماه بود که با فروش ماشین، طلاهای همسرم و گرفتن چندین فقره وام از بانک های مختلف بعد از گذشت دوازده سال بالاخره صاحب یک واحد آپارتمان 100متری شده بودم.روز جمعه بخاطر رسیدن به این آرزوی دیرینه(خریدن خانه) یک جشن سه نفره با پسر و همسرم گرفتم و بعد از چند ساعت خوشحالی البته نه از ته دل آنهم بخاطر دلواپس بودن از چگونگی بازپرداخت این همه بدهی به بانک، دوست و فامیل، بدون اینکه متوجه شوم ازفرط خستگی روحی و جسمی در وسط پذیرایی خوابم گرفته بود.هر روز ساعت شش ونیم با صدای زنگ موبایل برای رفتن به سرکار از خواب بیدار می شدم. برعکس روزهای گذشته صبح روز شنبه با صدای مهیب و دلهره آور به یکدفعه چشم هایم را بازکردم. اول فکرکردم که خواب می بینم به همین خاطر چندبار خواستم چشم هایم را بازوبسته کنم که متوجه شدم که پلک هایم به فرمان من نیستند. خواستم به کمک دست و پاهایم بلند شوم با کمال تعجب دیدم که این اعضا نیز توان یاری مرا ندارند. با وجود درد فراوان و با زحمت تمام سرم را به این طرف و آن طرف چرخاندم، دیدم که شکل و شمایل هال خانه نسبت به دیشب بکل عوض شده و همه چیز به هم ریخته و خبری از پرده و پنجره های پذیرایی نیست و سوز صبحگاهی صورت و پا های زخمیم را نیشترمی زند. فهمیدم که خواب نمی بینم و اتفاقی افتاده است. تمام تلاش هایم برای بلند شدن بی نتیجه ماند و به ناچار شروع به داد کشیدن و کمک خواستن کردم.بعد از چند ثانیه صدای چند نفر را شنیدم که می گفتند: به اورژانس زنگ زدیم الان کمک میرسه! در همین گیرودار بودکه دیدم چند نفر با لباس های قرمز و سبز رنگ با سگ های گرگی بالای سرم ظاهرشده و پرسیدند: آقا حالتان خوب است؟ درجواب گفتم: نمی دانم.... و واقعا هم تصوری از خوبی و سلامتی نداشتم. آنها گفتند: نگران نباشید ما شما را نجات میدهیم ولی لطفا کمی صبور باشید.با دیدن نیروهای امداد کمی به خودم آمدم و فهمیدم که اتفاق ناخوشایندی افتاده که نیروهای امداد آمده اند. به ناگاه داد زدم پسرم ؟؟؟همسرم ؟؟؟ یکی از ماموران امداد گفت: آقا نگران نباشید شرایط عمومی آنها از شما بهتر است.ازآن مامور امداد پرسیدم آقا اینجا چه اتفاقی افتاده است؟او درجواب گفت: متاسفانه به خاطر نشت گاز در یکی از طبقات و انفجاری که به همین دلیل صورت گرفته کل ساختمان تخریب شده است.با شنیدن سخنان مامور امداد، عرق سرد کل وجودم را فراگرفت وتازه فهمیدم که چه بلایی به سرم آمده و کل زندگیم را از دست داده ام. همین که از درد زخم هایم به خود می پیچیدم، دیدم پسر و همسرم را با بلانکارد دارند منتقل میکنند بیرون از ساختمان. با دیدن آنها انگار دوباره روح تازه ای در بدن دمیده شد و با انرژی بالا فریاد کشیدم پسرم میوه زندگی ام، همسرمهربان و رنج کشیده ام! حالتان چطوره است؟ خوشبختانه هر دو با صدای گریان و وحشت زده جواب مرا دادند. با شنیدن صدای آنها کمی به خودم آمدم و نیرو گرفتم.بعد از چند ساعت تلاش ماموران امداد بخاطر عمق جراحات وارده به کمر و دست و پاهایم مرا نیز از زیر آوار بیرون کشیدند و به داخل آمبولانس انتقال دادند. موقع حرکت آمبولانس به ناگاه از شیشه کوچک داخل آمبولانس چشمم به ساختمان کاملا تخریب شده افتاد و دوباره غم و غصه وجودم را فراگرفت و از ته دل آهی کشیدم تا شاید کمی از دردهایم کاسته شود.علیرغم وارد شدن خسارت مالی سنگین و از بین رفتن کل زندگی ام که عمری برای مهیا کردن آن جان کنده بودم، ولی باز جای شکرش باقیست که پسرم، امید و همسرم، امید زاده(فامیلی همسرم) هنوز در ادامه زندگی با من هستند تا با اتکاء به آنها و در راس همه خدا،دوباره زندگی را هرچند که سخت می باشد از اول شروع کنم. لعنت برانفجار که با بی احتیاطی یک یا چند نفر، همه چیز را در یک آن نابود می کند.
گردشگری نوین
امروزه اکثر کشورهای جهان بدنبال بدست آوردن ثروت از طریق گسترش خدمات گردشگری نوین با در نظرگرفتن نیازهای مردمان خود و همچنین گردشگران سایر کشورهای دیگر با ایده پردازی های خلاقانه، هستند. حال سوال اینجاست ما در کجای این رقابت یعنی ایجاد خدمات نوین گردشگری و جذب گردشگر واقعی مطابق با استانداردها بینالمللی، قرار گرفته ایم؟ نکته ای که نباید فراموش کرد این است که تنها با ساختن چند پل شیشه ای و غیره نمی توان پا به عرصه رقابت در حوزه گردشگری با کشورهای منطقه، وارد شد. چشم ها را شست و جور دیگری به حوزه گردشگری کشور باید نگاه کرد.