به سوی فردا

ملانصرالدین و ماجرای شیوع بیماری کوری

در دوران تصدی شهرداری آق شهر توسط ملانصرالدین از شانس بد او بیماری ناشناخته ای آق شهر را فرا گرفت.طوری که هر شهروندی که به این مریضی دچار می شد در صورت ارتباط با فرد دیگری بیماری به او نیز سرایت میکرد.در عرض چند روز تعداد زیادی از اهالی شهر دچار این بیماری مرموز شدند.کدخدای آق شهر بعد از هفته ها وقتی دید اوضاع شهر نه تنها به روال عادی خود برنگشته بلکه بدتر نیز شده است، فورا دستور داد جلسه شورای شهر درتالار بزرگ که نزدیک خانه خود او بود برگزار شود.کدخدا در آغاز جلسه به ملانصرالدین گفت: ملا در خصوص این بیماری ناشناخته و تعداد افرادی که دچار آن شده اند گزارشی بدهید. نصرالدین توضیح داد که این بیماری طوری است که اگر فرد مبتلا که بینایی یکی از چشم های خود را از دست داده با فرد دیگری دست بدهد، روبوسی و یا او رو بغل کند، دید یکی از چشمهای طرف مقابل ظرف دو روز از بین میرود.ملا نصرالدین گفت: جناب کدخدا و اعضای محترم جلسه نکته مهم در این بیماری این است که اگر فردی که چشم راستش بواسطه این بیماری کور شده با فرد دیگری ارتباط داشته باشد و مریضی به او منتقل شود، برعکس چشم چپ آن فرد کور میشود. تاکنون تعداد 100 نفر از یک میلیون جمعیت آق شهر دچار این بیماری شده اند. یعنی 50 نفر چشم راست شان و 50 نفر چشم چپ شان کور شده است و آمار بیماری در حال افزایش است ، خوشبختانه در این مورد عدالت رعایت شده است. کدخدا در ادامه جلسه گفت: جناب شهردار چه باید کرد؟ با این اوضاع و احوال که شما گفتید، ظرف یکماه آینده کل اهالی شهر یک چشم شان کور خواهد شد. ملا گفت: آقای رئیس دستور بدین که همه تو خونه ها بمانند و به هیچ عنوان از خونه های خود خارج نشوند. اگر این کار را انجام ندهیم همه ی جمعیت شهر حتی خود ما نیز یک چشم مان کور خواهد شد.کدخدا به ملا نصرالدین گفت: شما مسئول مدیریت این موضوع هستید و از فردا کل شهر را قرنطینه کنید. ملا به عوامل بلدیه دستور داد که همه ی دکان های شهر را ببندند و هر کس نافرمانی کرد به زور متوسل گردند.  به رئیس شهربانی نیز گفت: از فردا اجازه ندهید احدی از اهالی شهر از خانه های خود خارج بشوند. نصرالدین که از توی خونه خود موضوع قرنطینه شهر را مدیریت میکرد. ناگهان صدایی از داخل خونه همسایه خود شنید که در آن زن قسمتعلی در حال دعوا با شوهرش بود. زن فریاد میزد، مرد چند روزی هست که تو خونه موندی و سر کار نمی ری تو خونه هیچی نداریم تا برای بچه ها غذا درست کنم. قسمتعلی گفت: زن من چیکار کنم مگر نمی بینی ژاندارما به دستور ملا نصرالدین تو کوچه هستند و اجازه نمی دهند کسی از خونه بیرون برود. زن قسمتعلی از دیوار به ملا گفت: ای بیرحم خودت همه چیز خریدی و تو خونه گذاشتی و به فکر ما بیچاره ها  نیستی. چند ساعت بعد به یکدفعه سنگی که دور آن کاغذ نوشته ای پیچیده شده بود، شیشه خانه ملا نصرالدین را شکست و صدای آن کل خونه را فرا گرفت. توی نامه نوشته شده بود، ای شهردار اگر قرنطینه ادامه داشته باشد تو را خواهیم کشت. ملا که دید اوضاع در حال وخیم شدن هست، فورا موضوع را به کدخدا خبر داد. کدخدا مجددا دستور داد تا جلسه شورای شهر  در خانه اش تشکیل گردد. در این جلسه شهردار گفت: اعضای محترم اگر شرایط قرنطینه به این شکل ادامه داشته باشد ظرف چند روز مردم قبل از اینکه بیماری یک چشم آنها را کور کند،همدیگر را خواهند کشت و آمار خشونت بالا خواهد رفت.کدخدا به شهردارگفت: پس چاره چیست؟ ملا توضیح داد که اگر شرایط قرنطینه را برداریم همه اهالی کور خواهند شد. برای اینکه مردم را تو خونه هاشون نگهداریم بایستی جیریه غذایی و همچنین پول به آنها بدهیم تا بتوانند دوران قرنطینه را تحمل نموده و اعتراض نکنند. همچنین چند پروتکل بهداشتی تهیه می کنیم تا بعد از برداشتن قرنطینه آنها را به مردم و کسبه تحویل می دهیم تا به کمک آنها بیماری شکست خواهد خورد . کدخدا گفت: ملا نصرالدین تو بعنوان شهردار آق شهر میدونی که شرایط مالی خزانه شهر خوب نیست و به قول معروف کفگیر به ته دیگ خورده است. لذا نمی توانیم به همه ی اهالی شهر جیره غذایی و پول نقد بدهیم. بنابر این از اول هفته آینده قرنطینه را بردارید و به تدریج پروتکل های بهداشتی را تهیه و تحویل مردم و صاحبان کسبه کنید. نصرالدین با خوشحالی گفت: کدخدا فکر خوبی کردین اگر مردم پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند بیماری شکست خواهد خود در غیر این صورت جای شکرش باقی که فقط یک چشم خود را از دست خواهند داد و با چشم دیگر خود میتوانند همه چیز را ببینند. نهایتا از حکیم باشی شهر خواهش می کنیم تا تلاش کند، دارو یا آمپول این بیماری را کشف کند که در این صورت چشم های کور شده دوباره خواهند دید. کدخدا کفت: ملا اگر حکیم باشی داروی این بیماری را پیدا نکنه چطور؟ نصرالدین گفت: جناب رئیس نگران نباش مگر راوی نمی گوید که زندگی خالی نیست، مهربانی هست، ایمان هست. بیائید قدر داشته ها یمان را بدانیم. انشاءا..... همه چیز به روال عادی برمیگردد و اگر برنگشت با یک چشم هم میشه زندگی کرد، پس جای نگرانی نیست.

یکی بود یکی نبود......

الف}ما بودیم ولی خبری از کرونا نبود:

-) همه چیز به ظاهر آروم بنظر میرسید.

-)هرموقع دوستان خودمان را می دیدیم،همدیگر را بغل می کردیم و دستهای هم را با عشق فشار میدادیم.

-)همه کنار هم این طرف و آن طرف می رفتیم.

-)تو ماشین کنار هم می نشستیم و شوخی کنان آواز می خواندیم.

-)برای آرامش روحی و قلبی خودمان پنجشنبه هر هفته سرخاک والدین خودمان می رفتیم.

-)روزهای جمعه و تعطیل بساط کباب و چایی منقلی تو پارک ها و فضای سبز به راه می انداختیم.

-)در در بی فوتبال های  همچون استقلال و پیروزی، رئال مادرید و بارسلونا شرط بندی میکردیم و به شوخی چه جدل ها و دغلبازی هائی که راه نمی انداختیم. 

-)دوست داشتیم ادارات و مدارس بهر بهانه ای تعطیل شوند تا بریم سفر یا دیر از خواب بیدار بشیم.

-)همه ی کشورها و رهبران سیاسی بر این  باور بودند که قدرت فقط در انحصار آنهاست  و دیگران از قدرت بی مثال شأن بی بهره اند.

-)اکثریت به فکر پول درآوردن زیاد به هر طریق ممکن بودند برای رسیدن به آرزوهای لامحال و محال شأن.

ب}کرونا که اومد، فهمیدیم:

-)همه چیز در یک چشم بهم زدن می تونه زیرو رو بشه.

-) دست دادن دوستان واقعی و بغل کردن آنها چقدر به ما انرژی مثبت میداده.

-)دیگر تعطیلی طولانی نه تنها ما را خوشحال نمی کنه حتی میتونه  باعث بوجود آمدن مشکلات اجتماعی و غیر قابل پیش بینی نیز بشه.

-) بگونه ای بی سابقه بسیاری از خط قرمزها را میشه نادیده گرفت.

-) گوشه ای از رنج و صبوری جانبازان قطع نخاعی جنگ تحمیلی را که سال های بس درازی ست به پشت و شکم تو خونه خوابیدن و آنچه را که ما کوتاه زمانی بر نمی تابیم و آنها صد چندان آن را عاشقانه تحمل می کنند،فهمیدیم

-)بروشنی پی بردیم که انسان ها  چقدر موجودات ضعیف،تنها و ترسویی هستند.

-)در یافتیم که همه ی انسانها در اقصی نقاط جهان برای نجات از بلا با اشکال و شیوه های مختلف به دنبال کسی هستند که به چشم دیده نمی شود تا به آنها برای رهائی از این بحران کمک کند.

-)میشه میهمان را از دروازه شهر نیز بیرون کرد حتی قبل از رسیدن به دم خونه.

-)میشه آدم عزیزترین کس خودشو نتونه به خونش دعوت کنه.

-)میشه خونه آدما بشه زندان آنها، بدون شکایت و صدور رای دادگاه .

-)همه ی آرزوها رو میشه فراموش کرد، جزء آرزوی سلامتی.

-)میشه جور دیگری زندگی کرد که با روزها و ماههای گذشته فرق داشته باشه.

-) میتونیم جور دیگری با دوستان و آشنایان خودمان ارتباط برقرار کنیم .

-)خاطرات جاده های شمال را بعد از چهل سال و اندی،میشه فراموش کرد.

-)میشه استادیوم های فوتبال را که بیش از نصف جمعیت جهان به آن علاقه مندند علیرغم میل باطنی، تعطیل کرد.

-)انسانها با میل و خواسته  خودشون کسب وکار و محل درآمد خودشان را تعطیل می کنند.

-)سلامت افراد جامعه در شرایطی خاص به همدیگر وابسته است.

-)جایگاه،پست و مقام دیگر معنای سابق خود را نداره.

-)مدیریت بحران چقدر در عمل سخته و بعضی از بحران ها به این زودی ها به روال عادی بر نمی گرده.

-)میشه طور دیگری کارکرد و تجربه آموخت.

-)از این به بعد جنگ، جنگ بیولوژیکه، نه جنگ توپ و تانک، بمب اتمی و هسته ای.

-) حتی روز های بدتری هم میتونه تو زندگی ما آدما اتفاق بیافته که اصلا به ذهنمون،نمی رسه و قابل تصور نیست.

-)خانه دیگر صرفا جای خوردن و استراحت کردن نیست! میشه تو خونه کار کرد،درس خواند و بی ریا و با خلوص عبادت نمود و حتی ورزش و سایر کارهای دیگه که قبلا به آنها فکر نمی کردیم،در آن انجام داد.

-)دیگه خونه ها و ماشین های لوکس آدما رو خوشحال نمی کنه.

-)دیگر قدرت نظامی افتخار محسوب نمی شه و کشورهای پیشرفته و توسعه نیافته، معنای سابق خود را از دست داده اند.

کرونا تو با عمرکوتاهت و جثه ریزت که دیده نمیشی، به ما یاد دادی که همه باید سلامت باشیم تا بتوانیم خوشبخت زندگی کنیم. این مهم جزء با قدرت و اراده خداوند بزرگ،امکان پذیر نخواهد بود. بیائید برای رسیدن به همان شرایطی که ما بودیم ولی  خبری از کرونا نبود، به او(خداوند) متوسل بشویم. تا با عنایت حق تعالی و مدیریت اصولی و بهنگام مسئولین، ضمن خروج از بحران فعلی(ویروس کرونا) همواره خودمان را برای بحران های مشابه و خدای ناکرده بدتر از کرونا، آماده نگه داریم.

قرنطینه درسایه طرح فاصله گذاری اجتماعی

باتوجه به عدم اتخاذ تدابیر سخت گیرانه رفت وآمد از سوی متولیان امر در راس آن قوه مجریه از همان روزهای آغازین شیوع ویروس کرونا در استانهای قم و گیلان،تعلل و این دست آن دست کردن در مدیریت بحران،که باعث اپیدمی و فراگیر شدن بیماری کرونا در کشور و گسترش آن به اکثر استانها گردید.استمرا سیاست این دست، آن دست کردن، بویژه در ایام پایانی سال گذشته و همچنین هفته اول تعطیلات سال جدید(1399)به یکباره این بیماری سیر صعودی به خود گرفت. بطوریکه برابر گزارش روزانه ارائه شده از سوی سخنگوی ستاد ملی مبارزه با ویروس کرونا،تعداد مبتلایان به ویروس کرونا بعد از شروع سال جدید به بالای 2000نفر رسید که این آمار قبل از آغاز سال 1399 بین 1000و 1100 نفر در نوسان بود.حال که آژیره خطر کرونا به صدا درآمده و امور علیرغم گذشت هفته ها انتظار به روال عادی خود بازنگشته،عدم تحقق پیش بینی های خوش بینانه، بالاجبار دولتمردان را  به واکنش و تصمیم گیری جدی در مبارزه با این بیماری وادار کرد. در این راستا روز پنجشنبه مورخ 1399/1/7 از طرح "فاصله گذاری اجتماعی"رونمایی گردید.طرحی که با توجه به محورهای اصلی آن از جمله تشدید محدودیت ها برای سفرهای بین شهری،حمل و نقل ریلی،هوایی و دریایی،اتوبوس های بین شهری،جلوگیری از تجمع افراد در تفرجگاه ها،لغو مراسمات رسمی و غیر رسمی،تعطیلی اماکن عمومی و اصناف غیر ضرور وکاهش فعالیت ادارات به یک سوم نیرو،می بایست از همان لحظات اولیه کشف این ویروس در کشور یا مقطع اعلام رسمی نتایج مثبت مبتلایان به بیماری کرونا در استانهای قم و گیلان، یا لااقل از اول اسفند ماه سال 1398 یا از اول فروردین ماه سال جاری، حال با هر عنوانی اعم از قرنطینه،فاصله گذاری اجتماعی، دوری جستن اجتماعی و غیره، بدون تعلل بیش از پیش، برنامه ریزی و با قاطعیت هرچه تمام اجرایی میشد. در این صورت نه تنها شاهد  تشدید وخامت اوضاع و افزایش ابتلا و تلفات انسانی تا این حد نبودیم! شهروندان نیز از همان ابتدای سال جدید تکلیف خود را در خصوص لغو سفرهای نوروزی می دانستند و اسیر و سرگردان در پشت دروازه های ورودی شهرها نمی ماندند و نارضایتی اجتماعی که خود زمینه ساز ایجاد بی اعتمادی بین مردم ومسئولان می باشد نیز بوجود نمی آمد.در هرصورت به قول ضرب المثل معروف ماهی را هر موقع از آب بگیری تازه هست. امیدوار هستیم در طول دو هفته اجرای قرنطینه در سایه طرح فاصله گذاری اجتماعی با توجه به آغاز هفته دوم تعطیلات و از همه مهمتر نزدیک شده به روز سیزده بدر،شاهد نتایج اثر بخش این طرح در راستای کاهش شیوع بیماری کرونا و قطع زنجیره انتقال ویروس باشیم، مشروط بر اینکه طرح مزبور همانگونه که روی کاغذ نوشته و تصویب شده بدون هیچ اغماض و کم وکاستی با همت و جدیت هر چه تمام و بدون ملاحظات سیاسی،اجتماعی و فرهنگی اجرایی گردد. چرا که در این مقطع زمانی  که سلامت و جان  شهروندان مورد تهدید قرار گرفته به هیچ عنوان  تعلل و خوش بینی جایز نیست و نخواهد بود. اگر این فرصت کنترل ویروس کرونا که در طرح فاصله گذاری اجتماعی پیش بینی گردیده به هردلیلی اعم از سهل انگاری، عقب نشینی مسئولین کشوری و استانی به بهانه نگرانی از اعتراضات مردمی، بطور کامل اجرایی نگردد و به نوعی به اهداف از قبل تعیین شده خود نرسد، به قطع یقین با توجه به قریب الوقوع بودن پایان تعطیلات نوروزی و بازگشایی احتمالی مدارس و دانشگاه ها و همچنین اماکن عمومی و دولتی اوضاع از کنترل ستاد ملی مبارزه با ویروس کرونا، خارج و مدیریت بحران مشکل تر خواهد شد و قطع زنجیره انتقال این بیماری مجددا برای چندمین بار(چه بسا با پیامدهایی غیر قابل تصور) به تعویق خواهد افتاد.این وضعیت به معنی افزایش صعودی تعداد مبتلایان جدید به ویروس کرونا و عدم جوابگوی سیستم پزشکی کشور به تقاضاهای جدید بیماران و خدای ناکرده ایجاد بیمارستانهای صحرایی در سالن های  ورزشی و پادگان های نظامی استانها که خود این موضوع بحران آفرین بوده و بار روانی جامعه را نیز فزونی بخشیده و متلاطم خواهد کرد. انتظار میرود دولت با جدیت و قاطعیت و با تمام ظرفیت خود پای اجرای طرح "فاصله گذاری اجتماعی"  هرچند که با تاخیر اقدام گردید به هرقیمتی، بایستد تا شاهد غلبه بر ویروس منحوس کرونا در آینده نزدیک باشیم. یاداشت را با سخن پرمغز امیر کبیر به میرزا آقا خان در اجرای طرح آبله کوبی(واکسیناسیون کودکان) و مقاومت برخی از والدین به پایان میرسانم : امیر کبیر به میرزا آقا خان کفت :تا زمانی که ما سرپرستی این ملت را بر عهده داریم مسئول جهل و مرگشان هستیم. به امید روزهای بدون بیماری کرونا با اولویت همت دولت و همراهی مردم. انشاءا....

داستان مارادونا و غضنفر

روزی تیم ملی آرژانتین دعوت تیم محلی ایرانی برای بازی فوتبال را قبول و وارد کشور شد.مربی فوتبال محلی قبل از بازی یکی از بازیکنان خود بنام غضنفر را با توجه به تکنیک بالای مارادونا، مامور مهار او کرد. قبل از بازی به غضنفر گفت: به هیچ قیمتی اجازه نمی دهی مارادونا تکان بخوره.چند دقیقه بعد از شروع بازی،غضنفر یک گل به دروازه خودی زد.نزدیک پایان نیمه اول،غضنفر گل دوم را به تیم خودشون زد.مربی که از این کار او کلافه شده بود از کنار زمین فریاد زد بچه ها مارادونا را ول کنید،غضنفر را بچسبید! داستان مارادونا و غضنفرشده وضعیت فعلی جامعه ما. پس از مدتها سهل انگاری، مستمرا به مردم تاکید می شود که در خانه بمانند. مسافرت نروند و از حضور در مکان های عمومی، شلوغ و پرتردد پرهیز کنند تا لااقل بتوان با قطع زنجیره انتقال ویروس، توسعه  این بیماری را مهار نمود.علیرغم شرایط بحرانی و وخامت اوضاع کشور از حیث شیوع ویروس کرونا اعلام میگردد ادارات از روز سه شنبه 5 فروردین ماه با حضور 10 درصد کارمندان دایر می باشد. این یعنی خارج شدن و حضور مردم در خیابان ها و شکسته شدن شعار در خانه بمانیم.با این شرایط برای رهایی از شر کرونا باید مردم را رها کنیم و مسئولان را بچسبیم!با توجه به تعطیلی پاساژها و بازارها تا 15 فروردین ماه چه اشکالی داشت که تمامی ادارات نیز تا 15 فروردین ماه از سوی هیات دولت تعطیل اعلام میشد. شروع به کار  ادارات تا 15 فروردین  با توجه به شرح وظایف و اختیارات تعریف شده در تشکیلات و چارت سازمانی ادارات بگونه ای است که حتی با حضور پنجاه درصد از پرسنل نیز هیچ امری قابل رتق و فتق نبوده و هیچ خواسته ارباب رجوع عملا قابل تحقق نخواهد بود ولی بهانه ای خواهد شد برای جدی نگرفتن موضوع از سوی مردم چرا که آنها می گویند اگر کرونا اینقدر جدی بود دولت ادارات خود را تعطیل میکرد.اگر تعطیلی ادارات صورت نگیرد با دست خودمان کرونا را دست به دست خواهیم کرد.چه تضمینی است که کارمند یا ارباب رجوع کرونا نداشته باشد و به دیگران منتقل نکند.بویژه در کلان شهرها که کارمندان مجبور هستند برای رسیدن به محل کار خود از وسیله نقلیه عمومی و مترو استفاده کنند که خود این وسایل از حیث انتقال ویروس کرونا خطر آفرین می باشند.این یعنی به تعویق انداختن قطع زنجیره کرونا و تحمیل فرسودگی مضاعف به سیستم پزشکی و کادر درمانی کشور.تعطیلی ادارات یک تصمیم درست و منطقی در چنین وضعیت بحرانی کرونا است. با مردم همراه باشیم تا شر این ویروس منحوس از سرکشور خلاص شود.

 چرایی انتخاب شعار جهش تولید برای سال1399

سال 1399ازسوی مقام معظم رهبری همانند سالهای گذشته که رنگ بوی اقتصادی داشت،سال جهش تولید نامگذاری گردید. سالهاست که مستمرا مباحث اقتصادی  به عنوان شعار سال از سوی ایشان انتخاب میشود و از این نامگذاری ها که به صورت هوشمندانه و با پشتوانه کارشناسی صورت می پذیرد،اهداف خاصی دنبال میگردد که در راس آنها به نجات اقتصاد ایران با توسل به تولیدات داخلی که نیروی انسانی،مواد اولیه و دانش فنی آن در داخل کشور پرورش، تهیه و تولید شده باشد، میتوان اشاره کرد.انتخاب شعار سال جدید از این باب هوشمندانه است که اقتصاد ایران در شرایط کنونی تحت تاثیر شیوع گسترده ویروس کرونا قرار گرفته و بواسطه این بحران قطعا اکثر کسب وکارها خسارت دیده و یا خواهند دید. درآمدهای مالیاتی به تبع کسادی بازار کسب و کار، کاهش خواهد یافت و رکود تورمی در صورت تداوم  این روند،عمیق تر و پیچیده ترخواهد شد.لذا بعد از ریشه کنی این بیماری(ویروس کرونا)، اقتصاد کشور و استانها نیازمند یک کار جهادی و جهشی در تولید برای جبران و ترمیم موارد اشاره شده فوق نسبت به سالهای گذشته خواهند بود. تا هم  از تعطیلی واحدهای تولیدی بویژه کسب وکارهای کوچک و خرد جلوگیری بعمل آید. هم درآمدهای مالیاتی که در بودجه سال 1399 پیش بینی شده محقق شود و همچنین  از رشد رکود تورمی جلوگیری گردد تا سطح رفاه، درآمد و معیشت مردم به نوعی نسبت به سال‌های گذشته بهبود و یا در نهایت در همان سطح قبلی، باقی بماند. بنابر این با توجه به شرایط بحرانی اقتصاد ملی و بازتاب آن در اقتصاد استانها به جهت تحریم های ظالمانه،سوء مدیریت در سطح کلان و خرد و هم چنین شیوع ویروس کرونا،نجات اقتصاد ایران بیش از پیش مستلزم یک جهش و گام بلند در تولید ملی و منطقه ای متکی به عوامل داخلی می باشد. در این راستا همه ی قوای سه گانه(دولت،مجلس و قوه قضائیه) و تمام بخش های خصوصی و تشکلات فعال در زمینه اقتصاد بویژه کرسی های آزاد اندیش در دانشگاهها با مشارکت و همکاری هم در تحقق شعار سال با رفع چالش های پیش روی تولید که به اهم آن به شرح ذیل اشاره میگردد، می بایست در کنار هم تلاش و همت نمایند. به واقع کاری است دشوار و انرژی بر ولی امکان پذیر و شدنی است اگر اراده قوی چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی در این زمینه وجود داشت باشد.

-)بهبود فضای کسب وکار.

-)مبارزه بی امان با فساد بویژه فساد موجود در سیستم بانکی واداری.

-)ایجاد امنیت برای سرمایه گذاران.

-)ایجاد فضای رقابتی و غیر رانتی.

-)رفع موانع پیش روی صادرات.

-)رفع واقعی موانع تولید.

-)توجه جدی به واحدهای دانش بنیان.

-)رفع مشکلات واحدهای نیمه فعال به منظور افزایش ظرفیت تولید.

-)افزایش نظارت بر اجرای قوانین به منظور مقابله با فساد در سیستم های اجرایی.

-)واقعی کردن نرخ سود بانکی برای تولید رقابت پذیر وصادرات محور.

چرا با وجود کرونا، سفرهای نوروزی در حال انجام است؟

از چند روز مانده به آغاز سال جدید(سال1399) و حتی بعد آغاز سال نو علیرغم همه ی هشدارهای جدی مسئولین وزارت بهداشت،ستاد ملی مبارزه با ویروس کرونای کشور،پزشکان، متخصصان عفونی و همچنین خواهش و تمنای و ریش گرو گذاشتن تعدادی از مسئولان رده بالای نظام و حتی راه اندازی پویش ها و کمپین های مختلف در فضای مجازی از سوی سازمانهای مردم نهاد،  پخش کلیپ های مختلف در شبکه های صدا و سیما و سایر اقدامات فرهنگی دیگر، متاسفانه برخی از شهروندان با نادیده گرفتن تمام این هشدارها و جدی نگرفتن عمق فاجعه و  وخامت اوضای کشور،بار سفر بسته و دل به جاده های کشور زدند.گواه این امر گزارش های پخش شده از بخش های خبری مختلف صدا وسیما در روزهای پایانی سال در این ارتباط می باشد. نکته جالب در گزارش های تهیه شده از سوی خبرنگاران مرکز خبری سیما،بیان علت و دلیل مسافرت رفتن از سوی شهروندان بود که هر کدام به نوعی تلاش میکردند کار خود(سفر رفتن) را توجیه کنند، حتی با دروغ گفتن! همچون مادرم مریضه،مجلس ختم داریم،حوصله مون توخونه سر رفته و میریم ویلای شخصی خودمون و از اونجا بیرون نمی آئیم و جواب های غیرمنطقی دیگر. با چنین اوصافی میشود گفت:قطعا این وضعیت در هفته دوم تعطیلات نیز تکرار خواهد شد. حال سوال اینجاست چرا تعدادی از خانواده ها با وجود جدی بودن موضوع کرونا و سرعت انتقال و شیوع آن و علیرغم همه ی اطلاع رسانی ها،خواهش ها و تمنا ها، دست به چنین اقدامی زدند و انگار نه انگار که نزدیک یک ماه است که بر خانه ماندن و به سفر نرفتن مردم برای غلبه بر ویروس کرونا از سوی مسئولان تاکید میگردد.برای پاسخ به این سوال به سه دلیل عمده و اساسی که زمینه ساز سفرهای نوروزی شده اشاره می شود:

1- تناقض گویی و عدم قاطعیت در اجرای تصمیمات اتخاذ شده از سوی متولیان امر.وقتی مردم شاهد این همه تناقض در تصمیم گیری ها هستند لابد این گونه تصور می کنند که شرایط عادی است و موضوع آنطور که از سوی مسئولین عنوان میشود، وخیم نیست.چطور ممکن است شبی جاده ای بسته و فردای آن روز همان جاده دوباره بازگشایی میشود ویا سخت گیری اولیه خود را ندارد.یک روز ستاد مبارزه با کرونای کشور دستور به کاهش ساعات ادارات میدهد و روزی دیگری از جای دیگری زمزمه بازگشت ساعات به حالت عادی به گوش میرسد.یک روز از قرنطینه و تعطیلی بازار سخن به میان می آید و روز دیگر این موضوع به شدت تکذیب میگردد. اخیرا نیز تصمیم گیری شده همه ی پاساژها و بازارها تا 15 فروردین ماه به منظور جلوگیری از شیوع کرونا تعطیل گردد که اگر به قوت خود باقی بمانند به قول معروف نوش دارو بعد مرگ سهراب،خواهد بود.چرا که چه بخواهیم و چه نه خواهیم اکثریت کسبه و اصناف تا 15 فروردین ماه یا تعطیل هستند یا به صورت نیمه تعطیل درمی آیند و مراجعاتی از سوی مردم با آنها به دلیل خرید های کلی قبل عید به حداقل خود میرسد.این مهم می بایستی 15 روز آن طرف سال 1398تصمیم گیری و با قاطعیت اجرایی می شد تا تاثیرگذار در مبارزه با این بیماری می بود.هر چند که چنین تصمیمی هزینه اقتصادی و اجتماعی بدنبال داشت که با اتخاذ تدابیری قابل مدیریت شدن بود.

2- بین مردم و مسئولین اجرایی کشور(نه نظام)شاهد یک شکاف و دیوار بلند بی اعتمادی هستیم و این موضوعی است که کتمان آن بنظر خود خیانت بزرگی محسوب میشود.باید این موضوع را پذیرفت و برای رفع این شکاف ایجاد شده چاره اندیشی کرد درغیر اینصورت این دیوار بلند بی اعتمادی روز به روز به اوج خود،خواهد رسید. با این شرایط دیگر دست مردم و دولتمردان به همدیگر برای ایجاد وحدت و همدلی برای انجام کارهای مشترک در راستای رفع مشکلات پیش روی جامعه از جمله همین چالش ویروس کرونا به هم نخواهد،رسید. برای جذب وجلب مشارکت همه جانبه مردم به عنوان یک نیروی پشتیبان قوی برای دولت در همه ی عرصه ها، داشتن صداقت،عمل به شعارها و وعده های داده شده،توزیع عادلانه ثروت بعبارت دیگر داشتن نگاه توسعه محور یکسان به همه استانها و از همه مهمتر پاکدستی و مبارزه با فساد و بی عدالتی اجتماعی، جزء الزاماتی هستند که جهت ترمیم شکاف بی اعتمادی بین مردم و مسئولین از سوی دولتمردان می بایست در سرلوحه کاری آنها قرار بگیرد.

3- سومین دلیل به مسائل فرهنگی تک تک شهروندان جامعه برمیگردد. به واقع من نوعی به عنوان یک شهروند جامعه هنوز آشنایی کاملی از مسئولیت مدنی خود نسبت به جامعه و تک تک شهروندان ندارم و به حقوق شهروندی خود علیرغم شعارهای داده شده، واقف نیستم. با این توصیف در بروز حوادث و چالش ها از جمله زلزله، سیل و منجمله بیماری اخیر که کل افراد جامعه را تحت تاثیر خود قرار داده و یا در آینده قرار خواهد داد، من شهروند به دلیل آشنا نبودن به مسئولیت مدنی و حقوق شهروندی، فقط به فکر خود و افراد خانواده خود، خواهم بود و هر اتفاقی به سایر افراد جامعه بیافتد در حال من هیچ تفاوتی نخواهد کرد. برعکس اگر فرد و یا  افراد جامعه به حقوق و مسئولیت مدنی خود اشرافیت کامل داشته باشند، تلاش خواهند کرد که به اندازه سهم خود در رفع بحران و چالش های بوجود آمده و یا پیش رو احساس مسئولیت کنند و ضمن مراقبت از خود و اعضای خانواده، کمک حال دیگران نیز باشند. اگر افراد جامعه قبلا به درک و آکاهی مدنی رسیده بودند، میتوانستند به راحتی شعار نه به سفرهای نوروزی را در عمل تجلی کنند. چرا که این سفرها را هم برای خود و هم برای دیگران خطرناک میدانستند. رسیدن به این شرایط ایده آل مستلزم آموزش های عمومی و همگانی مستمر از سوی دستگاههای فرهنگی هست که متاسفانه تاکنون در حد شعار باقی مانده است. پس نباید انتظار داشته باشیم همه در خانه بمانند و سفرهای نوروزی را به صفر برسانند. چرا که هنوز برای سه دلیل عنوان شده اقدامات و برنامه های عملیاتی طراحی و تعریف نشده است، چه رسد به اجرای آنها.

 از سیل تا کرونا  

سال 1398بی تردید پرحادثه ترین سال ایران،بعد از انقلاب 1357می باشد.چرا که از شروع سال تا آخرین روزهای آن که در حال سپری کردن آن هستیم،شاهد حوادث تلخ در اکثر حوزه های اجتماعی،اقتصادی،سیاسی وحتی ورزشی بودیم که هرکدام از آنها ضمن وارد کردن خسارت های مالی فراوان به بودجه دولت،استرس و فشار روانی زیادی را به افراد جامعه، تحمیل کرده است. طوریکه اکثر روانشناسان وجامعه شناسان، شرایط و وضعیت بهداشت روانی شهروندان را خوب و در حد معقول ارزیابی نمی کنند و آن را مهمترین عامل در عدم مشارکت و همراهی مردم در برنامه های اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی که نیاز به حضور فعال آنها می باشد،عنوان می کنند.از مهمترین حوادثی که سال 1398 را نسبت به سال های گذشته سالی پرچالش و متمایز معرفی میکند، میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:

1- سیل بی سابقه فروردین ماه در دو موج روزهای پنجم و یازدهم،25استان از جمله گلستان،فارس، خوزستان و لرستان را در هم نوردید و متاسفانه در این حوادث حدود 100نفر از هموطنان جان خود را از دست دادند و 35هزار میلیارد تومان خسارت مالی در دست دولت گذاشت. به این خسارت ها  ی مالی زیان های زلزله تبریز و بارش سنگین برف در استان گیلان نیز اضافه میگرد.

2- کاهش تعهدات برجامی از سوی ایران در 18اردیبهشت ماه به استناد بند 36توافقنامه که باعث شد فشارهای زیادی به اقتصاد کشور از باب افزایش تحریم های ناجوانمردانه و غیر انسانی به ویژه در بخش مراودات بانکی و دارویی به کشور وارد شود که این روزها در فضای سیاسی کشور از آن به عنوان فشار حداکثری نام برده میشود.

3 -13و28 تیرماه بنام جنگ نفتکش ها در کشور معروف است. 13 تیرماه نفتکش"گریس-1" متعلق به جمهوری اسلامی ایران با ادعای حرکت آن به سوی سوریه در جبل الطارق، توسط کشور انگلیس توقیف شد. در پاسخ به این عمل خارج از عرف دیپلماتیک کشور انگلیس در 28 تیرماه، ایران در تنگه هرمز یک نفتکش این کشور را به دلیل عدم رعایت قوانین دریایی،توقیف کرد. بعد ها بعد از مذاکرات سیاسی هر دو نفتکش از توقیف آزاد شدند.

4- در 7خرداد ماه قتل میترا استاد همسر دوم محمد علی نجفی سرخط تیتر اول روزنامه ها قرار گرفت. همان شب نجفی با حضور در آگاهی تهران به قتل همسرش اعتراف کرد. او به قصاص محکوم شد ولی به دلایلی که معلوم نشد، مورد بخشش اولیای دم قرار گرفت. هنوز پرونده محمد علی نجفی نهایی نشده است. این روز یعنی 7خردادماه به شوک استاد در ایران معروف شده است.

5- کارلوس کی روش بعد از شکست تیم ملی ایران مقابل تیم ملی ژاپن در جام ملتهای آسیا پس از 8سال حضور در تیم ملی،8خرداد ماه از سرمربیگری تیم ایران خداحافظی کرد.میشود گفت:بعد از او شیرازه تیم ملی فوتبال بهم ریخته و هنوز هم مربی واقعی خود را پیدا نکرده است. واقعیت امر این است که حضور مربیان و بازیکنان خارجی در کشور به یک پروسه مافیایی در عرصه ورزشی تبدیل شده و متاسفانه عده ای از این فرصت در چپاول بیت المال هیچ عبا به خود راه نمی دهند و این وضعیت سالهاست بدون تدبیر در حال تکرار شدن می باشد.

6- خود سوزی سحر خدایاری معروف به دختر آبی در 10 شهریور ماه و تبعات آن در رسانه های داخلی و خارجی نقطه عطفی شد برای حضور بانوان در ورزشگاه آزادی برای دیدن بازی تیم ملی ایران با تیم ملی کامبوج. دختر آبی اسفند 1397 هنگام ورود به استادیوم فوتبال با کلاه گیس،بازداشت شده بود.

7 -22 مهرماه بازداشت روح الله زم مدیر کانال معاند آمد نیوز توسط اطلاعات سپاه در یک عملیات پیچیده اطلاعاتی که هنوز هم جزئیات آن بطور کامل مشخص نشده است. این عملیات زنگ خطری شد برای همه ی کسانی که در خارج از کشور برای ضربه زدن به کشورمان در اتاق های به اصطلاح فکر خود در حال ایده پردازی می باشند.

8- آشوب های خیابانی آبان ماه در پی افزایش قیمت بنزین تا 3هزار تومان در بیش از 100شهر کشور که خسارت های گسترده ای از جمله تخریب 800 بانک و ده ها فروشگاه بزرگ را بدنبال داشت.در برخی از شهر ها مکانهای عمومی و دولتی طوری تخریب شدند که شهرهای ویران شده سوریه توسط گروه افراطی داعش را در ذهن آدم تداعی میکرد.

13-9دی ماه سردار قاسم سلیمانی فرمانده شجاع و دلاور کشورمان در یک عملیات تروریستی به رهبری استکبار جهانی در فرودگاه بغداد به همراه 11نفر از یارانش به شهادت رسید.  متاسفانه در تشییع پیکر مطهر ایشان به جهت ازدحام و فشار جمعیت،62 نفر از هموطنان کرمانی جان خود را از دست دادند.

18-10دی ماه حمله موشکی سپاه به پایگاه نظامی آمریکا در عین الاسد عراق توسط سپاه در انتقام از خون پاک سردار دلها، قاسم سلیمانی که در نوع خود اقدام شجاعانه ای بود که تاکنون هیچ کشوری بعد از جنگ جهانی دوم جرات آن را به خود راه نداده بود. موضوعی که رسانه های خارجی بکرات به آن اعتراف کردند.

18-11دی ماه چند ساعت بعد از حمله موشکی ایران به پایگاه آمریکا در عین الاسد عراق، متاسفانه به دلیل اشتباه انسانی پرواز752 اوکراین با 176 مسافر مورد هدف قرار گرفت و در نزدیکی تهران سقوط کرد و همه ی مسافرین آن جان باختند.

30-12 بهمن ماه ورود ویروس کرونا به کشور رسما تائید شد و به تدریج شیوع این بیماری گسترش یافت و در حال حاضر میشود گفت تمامی استانها درگیر مبارزه با این ویروس منحوس، میباشند.

13-دوم اسفند ماه برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی ایران با مشارکت 42 درصدی مردم در کشور و 25 درصدی در تهران برابر اعلام وزیر کشور و هم چنین بازگشت ایران به لیست سیاه اقدام مشترک مالی بعد از گذشت سه و نیم سال خروج از این فهرست سیاه و 6 بار تمدید آن.

در پایان با توجه به اینکه در روز و ساعات آخر سال 1398 قرار گرفته ایم برای همه ی افراد جامعه در سال 1399 آرزوی صحت و سلامتی از خداوند منان خواستاریم.  با توجه به درگیر بودن کشور به ویروس کرونا از همه شهروندان عاجزانه میخواهیم برای قطع زنجیره این بیماری ضمن رعایت نکات بهداشتی، شعاردر خانه بمانیم را با صبر و حوصله اجرایی نمایند تا با عنایت پروردگار بزرگ بتوانیم براین ویروس خطرناک که تمام بخش های اجتماعی،اقتصادی و بهداشتی کشور را تحت الشعاع خود قرار داده و به نوعی چرخه ی حرکت کشور را مخطل کرده است، غلبه و سال جدید را فارغ از نگرانی های این بیماری آغاز کنیم .انشاءا.....

میهمان ویژه دورهمی مدیری

برنامه دورهمی مهران مدیری روز دوشنبه مورخ 1398/12/26میهمان ویژه ای داشت.طبق روال برنامه بعد از گفتگوی مدیری با حاضرین در استودیو و تیکه انداختن به سلبریتی ها و شاخ های فضای مجازی و همچنین برخی از مسئولین، نوبت رسید به دعوت از میهمان برنامه دورهمی.مدیری گفت: امشب میهمانی داریم،آنهم چه میهمانی. همه ی شما اونو به خوبی میشناسید و امروزه آوازه ی آن تمام دنیا را فراگرفته است.دعوت میکنم از آقای کرونا. با شنیدن اسم میهمان برنامه، همه ی حضار به یکدفعه هراسان از جا پریدند و شروع به پوشیدن ماسک،دستکس واستفاده از الکل و مواد ضدعفونی کننده کردند.بطوریکه کل سالن برنامه را بوی الکل و اسپری ضد عفونی کننده فرا گرفت. این رفتارهای هیجانی افراد حاضر در سالن برنامه، باعث شد میهمان برنامه همانند افراد مست که به اینطرف و آنطرف وول میخورد  بدون تشویق حضار وارد صحنه برنامه شود و چون به جهت بوی فراوان الکل تعادل نداشت با کمک عوامل برنامه که شبیه آدم فضایی ها بودند در صندلی چرمی برنامه قرار گرفت.مدیری گفت: آقای کرونا قبل از شروع گفتگو و سوالات، اگر سلام علیکی با بینندگان عزیز دارین،بفرمائید. بله خدمت همه ی حاضرین در داخل سالن عرض سلام و ادب دارم ولی به خوبی میدانم هیچکس سلام دشمن خود را قبول نمی کند و جواب آن را نمی دهند. مدیری گفت: اقای کرونا عیبی نداره تو برنامه زنده چنین مواردی پیش میاد شما به دل نگیرید. من(مدیری) به رسم برنامه از شما سوال میکنم وشما به آنها جواب بدین. سعی میکنم که سریع برنامه را جمع و جور کنم تا مشکلی برای شما پیش نیاد.

-)جناب کرونا چند سالتونه و اهل کجا هستین؟ من 20سالمه و اهل شهر ووهان کشور چین هستم. ولی این نکته را اضافه کنم که این روزها حرف و حدیثهایی در خصوص اینکه من خانواده ندارم و درآزمایشگاههای نظامی بیولوژیک آمریکا متولد شده ام در رسانه های مختلف پخش شده است. ضمن تکذیب این شایعات در این ارتباط به دادگاه بین المللی لاهه از کسانی که این مطالب را منتشر کرده اند، شکایت کرده ام تا بتوانم احقاق حق کنم. امیدوارم به نتیجه برسد.

-)کارتون را از چه زمانی آغاز کردین؟از سال 2000و 2001با ترویج ویروس آنفولانزای سارس کارم را شروع کرده ام. وقتی رقبا در بازار زیاد و رقابت ها غیر حرفه ای شد به نوعی فضای کسب و کار من سیر نزولی به خود گرفت،لذا از سال 2009 تغییر ماهیت کاری دادم و با برند جدید بنام آنفولانزای خوکی وارد بازار شدم. به تازگی نیز با توجه به عدم موفقیت در برند مزبور با محصول جدید به اسم خودم یعنی کرونا وارد بازار شده ام و فعلا با این برند مشغول کار هستم و به لطف بی توجهی مردم رو بورس هستم و کل بازار دنیا را به دست گرفته ام. امیدوارم با همراهی مردم و حضور آنها در مراکز پرتردد اوضاع کسب وکار من به خوبی پیش برود تا دوباره به فکر تغییر اسم کسب کار خود نیافتم. چرا که دیگه از تغییر هویت خودم خسته شده ام.

-)ازدواج کردین؟بله دو سال است با خانم خفاش ازدواج کرده ام و حاصل این زندگی مشترک دختری است بنام شیوع.

-)جناب کرونا نظرتون در خصوص فضای مجازی چیه؟البته بنده این روزها به دلیل مشغله کاری فرصتی برای رصد فضای مجازی ندارم. ولی دخترم شیوع دیشب به من گفت:بابا خیلی مشهور شدی،گفتم چطور دخترم. اون(دخترم) گفت: تماما در فضای مجازی با تمام ظرفیت  از شما حرف میزنند و شما رو دشمن مردم معرفی می کنند. گفتم دخترم نگران نباش،مگر نشنیدی که کارشناسان جامعه شناسی بطور مکرر اطلاع رسانی میکنند که به فضای مجازی نباید اعتماد کرد. بزار هرچه میخواهند شایعه پراکنی کنند.  از همین برنامه از پلیس فتا گلایه و انتقاد می کنم که چرا در حفظ حریم خصوصی بنده کاری انجام نمی دهد و جلوی این شایعات را نمی گیرد.

-)تو زندگی تا حالا دشمن خاصی داشتین؟جناب مدیری اگر بخواهم صادقانه به شما جواب بدهم، بله این روزها دشمنان زیادی پیدا کرده ام که از مهمترین آنها میتوانم به متخصصان عفونی و اپید میولوژیک ها اشاره کنم که دست به دست هم دادند تا منو از بین ببرند.حتی سازمان بهداشت جهانی با کمک پلیس اینترپل در جستجوی من هستند تا به محض اینکه من از ایران خارج بشم، منو دستگیر کنند. ولی نمی دانند که من به راحتی میتوانم سریع جابجا بشوم بدون اینکه کسی متوجه این موضوع بشه و این امتیاز بارز و شاخص بنده است.

-)نظرتون در خصوص مسافرت چیه؟من خودم به مسافرت زیاد علاقمند نیستم، ولی دوست دارم مردم به مسافرت بروند.چرا که در این حالت من خوشحال میشوم برای اینکه کسب وکار من در مسافرتهای مردم رونق پیدا می کند. در این ارتباط و به منظور ایجاد روحیه نشاط و شادابی دربین مردم به مسئولین میراث فرهنگی پیشنهاد میکنم بسته های حمایتی خاص برای تسهیل مسافرت های بین شهری مردم در سال جدید برنامه ریزی و تعریف نمایند. بویژه برای سالمندان و بازنشستگان عزیز همانند کشورهای اروپایی که برای این قشر از جامعه احترام خاصی قائل هستند. امیدوارم در روز های آتی شاهد این اتفاق مهم باشم.

-)به سینما و هنر علاقمند هستید؟آقای مدیری با تمام احترامی که به شما به عنوان پیشکسوت سینما و هنر دارم، بنده هیچ علاقه ی به هنر هفتم ندارم. چرا که اکثر کارگردان ها در فیلم های خود، بنده را به عنوان یک چهره تبهکار معرفی می کنند و به دنبال یافتن دارویی برای از بین بردن من هستند. به همین دلیل به سینما و هنر علاقه ندارم.

مدیری گفت:آقای کرونا چند تا سوال کوتاه می پرسم، لطفا با بله یا خیر جواب بدین.

1-تا حالا کار بدی انجام دادین؟خیر

2-پرشکان را دوست دارین؟ خیر

3-سحرخیز هستین؟ بله اصلا نمی خوابم

مدیری، چند تا کلمه میگم نظرتون را درباره آن بیان کنید.

1-دکتر نمکی:تشنه به خون من.

2-مرگ:تهمتی که همه به من میزنند.

3-الکل:امیدوارم کمیاب بشه و اصلا تولید نشه.

4-روبوسی و دست دادن: سنتی که این روزها به فراموشی سپرده شده.

 جناب کرونا به عنوان آخرین سوال اگر مطلبی هست که میخواستید درباره آن صحبت کنید، ولی من از شما نپرسیدم؟ بله جناب مدیری این روزها خیلی پشت سر بنده حرف و حدیث های فراوانی وجود دارد ولی با این اوصاف به مردم و شهروندان توصیه میکنم به شایعاتی که در خصوص بنده بخصوص از طرف دکتر نمکی از رسانه ها بدفعات پخش میشود، توجه نکنند و به کار عادی و روزمره خود ادامه دهند. و با توجه به نزدیک شدن سال نو مردم با هم دست بدهند،روبوسی کنند و به مسافرت بروند و تو خونه نمونند. امیدوارم دوباره میهمان برنامه دورهمی شما جناب مدیری باشم. مدیری در جواب آخرین سخن میهمان گفت: فکر نکنم که عمرتان جواب بده تا دوباره شما رو به این برنامه مجددا دعوت کنیم.

شیوعcontagion

شیوع فیلم آمریکایی در ژانر مهیج به کارگردانی استیون سودربرگ با نویسندگی اسکارت زد برنس که در سال 2011 اکران شده است و بازیگران مشهوری همچون ماریون کوتیار،مت دیمون،لارنس فیشبرن و جودلا در آن نقش آفرینی کرده اند.داستان این فیلم الهام گرفته و تحت تاثیر از بیماری های واگیر دار در دهه اول سال2000،همچون شیوع ویروس آنفولانزا،سارس در سال 2002و آنفولانزای خوکی در سال 2009 است.فیلم شیوع درباره دنیایی است که ویروسی شبیه ویروس کرونا آن را فراگرفته و در حال نابودی آن است.مردم در این دنیا درمانده هستند و به هیچکس هم اعتماد نمی کنند. چرا که امکان آلوده شدن و سپس مرگ وجود دارد!در این وضعیت پزشکان و دانشمندان به دنبال یافتن درمان برای این ویروس هستند. اما بزرگترین مشکل آنها نه یافتن درمان،بلکه ترس و جنونی است که بر مردم حاکم شده است.کارگردان فیلم شیوع، نحوه ی انتقال ویروس تا پیدا کردن واکسن آن توسط متخصصین و پزشکان آمریکایی و سازمان بهداشت جهانی را به صورت روز شمار از روز اول تا روز 135تقسیم بندی کرده است. بطوریکه روز اول فیلم با صدای سرفه اولین قربانی آغاز و در روز 135 با ازدواج دختر اولین قربانی با پسر همسایه که تمام خانواده خود را از دست داده است، به پایان میرسد.در خصوص فیلم مورد بحث چند نکته مهم خدمت خوانندگان عزیز و فهیم با توجه به شرایط کنونی کشورمان ارائه می شود.

1- از خوانندگان عزیز دعوت میگردد این فیلم مهیج و هیجانی را که به واقع زمان و شرایط حال ما را به تصویر کشیده است را حتما ببینند و از صدا و سیما نیز با توجه به اقتضا زمان فیلم شیوع را از تلویزیون بدفعات پخش نماید. چرا که در نوع خود پیامها و بار آموزشی فراوانی را برای پیشگیری از شیوع بیماری کرونا ویروس در سطح جامعه به تماشاگر خود، منتقل می کند .

2-از نظر کارگردان و نویسنده فیلم، بهترین راه پیشگیری و از بین بردن ویروس، رعایت بهداشت فردی و همکاری و همدلی مردم و حکومت مرکزی است.هرچه این موارد فوق بیشتر باشد تلفات جانی کاهش و رسیدن به آینده روشن که همانا ریشه کنی ویروس کشنده است سرعت بیشتری به خود می گیرد.

3- فیلم شیوع تلاش می کند این پیام را به تماشاگر خود القاء نماید که در زمان اپیدمی شدن ویروس همه جا آلوده است و بهترین، مطمئن ترین و امن ترین محل، خانه های شهروندان است. فلذا برای سالم ماندن از خطر ویروس می بایست در خانه ها ماند. در غیر این صورت خودمان را باید ناقل بیماری بدانیم.

4-نویسنده فیلم معتقد است که در شرایط بحرانی و اپیدمی شدن ویروس در جامعه، ساکنین نباید بی احتیاطی کنند و آن را به شوخی بگیرند. موضوعی که به دفعات در دیالوگ های بازیگران در لا به لای فیلم، عنوان می گردد.

5-قرنطینه برخی از ایالت ها نیز در فیلم شیوع علیرغم آشوب ها و نارضایتی اهالی با توسل به زور انجام میشود. چرا که اگر اتفاق نمی افتاد مدیریت بحران غیرممکن می شد و فاجعه انسانی رخ می داد.

6-در این فیلم نیز شایعات و اخبار کذب بویژه در خصوص منشاء ایجاد ویروس به خوبی به تصویر کشیده شده است.مقوله ای که در حال حاضر دامن گیر جامعه ما شده و تعدادی نیز بر اساس قبول و پذیرش این گونه شایعات و استفاده از مواد تقلبی و افزودنی های غیر مجاز،جان خود را از دست داده اند.و متاسفانه  آمار اینگونه مرگ و میر ها که هیچگونه ربطی به ویروس کرونا نیز ندارد در حال افزایش می باشد.

7-امکانات و تجهیزات پزشکی در بیمارستانها در صورت شیوع گسترده ویروس به هیچ عنوان جوابگوی بیماران مبتلا شده، نخواهد بود.موضوعی که به عینه فیلم شیوع با ایجاد بیمارستانهای صحرایی و تجهیز سالن های ورزشی شهرها، هنر مندانه به آن پرداخته است. باید این واقعیت مهم را قبول کنیم که ایجاد چنین مراکزی استاندارد های لازم برای ایزوله کردن کامل بیماران عفونی را ندارند و خود به نوعی عامل انتشار ویروس است. ولی با توجه به کمبود فضای بیمارستانی و افزایش جهشی بیماران در یک منطقه به اجبار ایجاد میگردد.

درپایان مجددا همه ی خوانندگان را به جهت شرایط بحرانی جامعه خودمان و درک واقعیت های آشکار و پنهان ویروس کرونا به دیدن فیلم شیوع، دعوت می کنم. امیدوارم ضمن رعایت اصول بهداشت فردی از سوی شهروندان و انتخاب خانه به عنوان امن ترین مکان جهت مبتلا نشدن به ویروس کرونا، در آینده نه چندان دور همانند صحنه پایانی فیلم سینمایی شیوع،شاهد برگشت به ادبیات و فرهنگ غنی خود که همانا دست دادن که نشان صلح و دوستی بین افراد جامعه است ،برگردیم.انشاءا.....

قرنطینه و عدم تاب آوری کسب و کارهای کوچک

با توجه به رشد سریع شیوع ویروس کرونا در استانها و عدم همکاری و رعایت موازین بهداشتی از سوی برخی از شهروندان،مسئولین استانی درگیر با این ویروس، علیرغم میل باطنی و در راستای حفظ سلامت تک تک افراد جامعه مجبور به تشدید محدودیت فعالیت اکثر کسب و کارهای کوچک ،هتل ها و آبدرمانی ها کرده و این تعطیلی های قطره چکانی روز به روز در حال افزایش می باشد و میتوان گفت:در روزها و هفته های آتی به جزء فعالیت کسب وکارهایی که مایحتاج ضروری مردم را تامین می کنند، این شرایط دامن همه ی صنوف دیگر را خواهد گرفت. موضوعی که نگرانی کاسبان و مغازه داران را سبب شده و با توجه به تقارن این امر(محدودیت ها) با فروش های پایان سال این نگرانی ها به دلهره واسترس شدید تبدیل شده که از باب جامعه شناختی امری مهم تلقی میگردد که در صورت عدم توجه به تبعات آن و همچنین عدم ارائه راهکارها و بسته های جبرانی برای کاسبان،میتواند فضای کسب وکار در جامعه را ملتهب و موجی از نارضایتی ها را بوجود آورد. به واقع هم همینطور می باشد. چرا که اکثر مغازداران و کاسبان اصناف چه آنهایی که در سطح خیابان ها و محلات فعال هستند وچه آنهایی که به صورت متمرکز در پاساژها فعالیت می کنند.همه ساله چشم دوخته اند به دو ماه پایانی سال و ماهها قبل با اخذ وام و کشیدن چک های بانکی، اجناسی را خریداری کرده اند تا با فروختن آنها در روزهای پایانی سال، هم بتوانند سودی کسب کنند و هم بدهی های خود را صاف نمایند. ولی به یک دفعه به علت شیوع ویروس منحوس کرونا و به جهت کنترل آن در سطح شهر،ورق برگشت و همانطور که اشاره شد اکثر صنوف تعطیل شده و یا در حال تعطیل شدن می باشند. اصناف و کسب و کارهای کوچک تعطیل شده به جهت شرایط اقتصادی جامعه با توجه به پائین بودن قدرت خرید مردم قبل از موضوع کرونا و هم بعد از شیوع این ویروس شوم،تاب آوری خود را از دست داده اند یا نفس های آخر خود را می کشند.در صورت ادامه دار بودن این شرایط(قرنطینه اصناف)فضای کسب وکارها به هم خواهد خورد و شاهد افزایش مشکلات حقوقی و اجتماعی از جمله چک های برگشتی، به تعویق افتادن بدهی های کاسبان،عدم تامین زندگی روزمره مغازداران بویژه آنهایی که مستاجر هستند. از همه مهمتر سلامت روانی صاحبان صنوف به شدت به هم خواهد ریخت و این موضوع قطعا در روابط خانوادگی آنها نیز تاثیر گذار خواهد بود. فلذا نیاز است در این ارتباط به منظور به حداقل رساندن نگرانی های صاحبان صنوف و همراهی و همدلی با آنها، بسته های حمایتی و کارشناسی شده پیش بینی و عملیاتی گردد تا بتواند بخش عمده ای از چالشهای کاسبان را ترمیم نماید. از جمله این حمایت ها وکمک ها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

-) پرداخت بیمه بیکاری به کارگران واحد های تعطیل شده برای مدت 3تا 4 ماه تا کنترل بیماری.

-) ارائه تسهیلات ارزان قیمت(قرض الحسنه)به صاحیان صنوف ضرر دیده از شیوع کرونا ویروس.

-) اتخاذ تدابیر حقوقی لازم از سوی دادستانی کل کشور برای جلوگیری از برگشت خوردن چک های صادره از سوی صاحبان اصناف و تقسیط بندی مبلغ چک ها با تعیین مکانیزم خاص حقوقی.

-) امهال وام های بانکی افرادی که به جهت تعطیلی اجباری متحمل خسارت شده اند، از سوی بانک مرکزی.

-) تمدید دفترچه های تامین اجتماعی صاحبان اصناف تعطیل شده به مدت 6ماه و دریافت حق بیمه این مدت در اقساط بلند مدت.

-) استفاده از ظرفیت خیرین استان در کمک به صاحبان صنوف بویژه مغازداران جوان که تازه به عرصه کسب وکار وارد شده اند از طریق دادگستری های همان شهرستان.

پیش بینی چنین راهکارهای نهایی شده و اعلام آنها به اصناف و صنوفی که می بایست برای مدتی تعطیل گردند در راستای کاستن از استرس و فشار روحی آنها موثر  وتاثیر گذار خواهد بود. در چنین شرایطی به راحتی و با کمترین مشکل امنیتی میتوان مشارکت این عزیزان زحمت کش را در مبارزه با بیماری کرونا، جلب کرد و آنها نیز در چنین فضای مشارکتی و همدلی با تاب آوری مطمئنی از این دوران عبور خواهند کرد. انشاءا.......