خوزستان با غیرت
خوزستان این روزها به سختی نفس می کشد. بی آبی و گرمای طاقت فرسا امان هموطنان با غیرت و وطن پرست خوزستانی را بریده است. البته خوزستان شهر امتحان پس داده است چرا که روزهای سخت تر از این را در دوران هشت سال جنگ تحمل کرده است. اعتراضات بحق مردم خوزستان در روزهای اخیر را از اقدامات اغتشاشگران و مزدوران اجیر شده که به دنبال ایجاد خشونت و تفرقه هستند و سلاح بر روی مردم و نیرو های نظامی کشیده اند را می بایست از هم جدا کرد. نکته مهم این قضایا پرداختن به چرایی ایجاد مشکلات مربوط به آب، برق و شرایط زیست محیطی خوزستان است که بنظر ریشه عمده آن به عدم مدیریت اصولی و عدم نگاه آینده پژوهی مسئولان ملی و محلی به موضوعات فوق الذکر در دهه های گذشته برمیگردد که این روزها متاسفانه به صورت بحران خود را نمایان کرده است. با توجه به ریشه دار بودن مشکلات استان خوزستان می طلبد ضمن اتخاذ راهکارهای کوتاه مدت،میان مدت و بلند مدت از سوی متخصصان امر با عاملان و مسببان چنین وضعیتی برای مردم جنوب در راستای موضوع ترک فعل قوه قضائیه بدون اغماض برخورد گردد. مردمان خوزستان را در یابیم چرا که مردمان شهر،مردمانی با غیرت،متعهد و متعصب به کشور هستند و به هیچ عنوان تروریست و اغتشاشگر نیستند. با مردم خودمان مهربان باشیم و با برهم زنندگان آرامش شهر و آنهایی که با اسلحه جنگی به مردم تیر اندازی می کنند ازسوی مراجع ذیربط برخورد قاطع صورت گیرد. صدای تشنه خوزستان را بشنویم و خواسته های بحق شان را عملی کنیم.به امید خوزستانی پرآب و بدون تشنه
به چه رئیس جمهوری نیاز داریم؟
در شرایط کنونی کشور به رئیس جمهوری نیاز دارد که بجای اینکه بخواهد نشان بدهد که فیلسوف و حکیم هست و در تمام حوزه ها اعم از اقتصاد،فرهنگ،جامعه شناسی و سیاست، دانش و اطلاعات لازم را دارد. بتواند بستر سیاسی نقش آفرینی نخبگان علمی و دانشگاهی را فراهم نماید تا متخصصین امر در حوزه های مختلف با استفاده از متد علمی و بروز شده، دیوار بین غنی و فقیر در کشور را تا قبل از تبدیل شدن به دیوار چین و همچنین عدم اعتماد و نا امیدی بوجود آمده در بین افراد جامعه نسبت به همدیگر و آینده خودشان و از همه مهمتر فساد و اشرافی گری سیاسی را ازبین ببرد. بله، کشور به چنین رئیس جمهوری نیاز دارد. بسم ا.. این گوی و این میدان.
به امید "روز بدون صف"
نمیدانم فلسفه وجودی صف(صف خرید و صف گرفتن یک نوع خدمت) در ایران چیست که شوربختانه برچیده نمی شود،هیچ بلکه همانند تغییرات درعرصه های مختلف و سبک زندگی افراد جامعه، صف ها نیز نسبت به سال های قبل از خود تغییر ماهیت و موضوع داده و میدهند. شاید در دهه های گذشته صف هایی همچون خرید نان، خرید نفت،پرکردن کپسول گاز، تهیه کوپن،پرداخت قبوض آب و برق وجود داشت. در زمان حال نیز نه تنها صف ها کم و به کل برچیده نشده است. بلکه همانطور که اشاره شد متناسب با تغییرات اجتماعی و اقتصادی صف ها نیز از حیث نوع و محتوا تغییر یافته اند. در شرایط فعلی میتوان به صف های خرید مرغ و تخم مرغ، خرید شکر،خرید سکه، خرید ارز، خرید سهام، خرید شیرینی بخصوص در ایام خاص،صف خرید گوشت چرخ کرده و صف خرید آجیل شب عید و شب یلدا، خرید روغن، صف ثبت نام خودرو، خرید دارو های خاص، گرفتن وقت از پزشکان حاذق ، ثبت نام در مدارس هیات امنایی،صف گرفتن آب شرب در مناطق سیستان و بلوچستان و قص علی هذا اشاره کرد. بنظر میرسد با توجه به بافت فرهنگی غالب در بین افراد جامعه و شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور، صف های خرید که متاسفانه در شان و جایگاه مردمان این مرزوبوم نیست،کماکان استمرار خواهد داشت. رفع چهره این پدیده زشت اجتماعی و فرهنگی جامعه، اتفاقات و رویش ایده های جدید و نوعی را در عرصه های اجتماعی و علی الخصوص اقتصادی از سوی متولیان امر را می طلبعد. به عبارت دیگر صف های مورد بحث از بین نخواهد رفت، مگر اینکه هم در سیاست های اقتصادی دولت و هم در سبک زندگی و فکری مردم جامعه تغییرات اساسی و بنیادی ایجاد گردد که سهم و نقش دولت در شکل گیری این تحولات اجتماعی و اقتصادی قابل توجه است. در غیر اینصورت همچنان شاهد چنین صحنه های غیرقابل قبول و ناشایست در فصول مختلف سال،خواهیم بود. به امید "روز بدون صف در ایران عزیز"
قرارداد 25ساله با چین
این روزها درخصوص قرارداد 25ساله با چین اظهار نظرهای متفاوتی از سوی موافقین و مخالفین این قرارداد به گوش میرسد و آنگونه که استنباط میشود تا درازنای تاریخِ این کشور همچنان مطرح بوده و تداوم خواهد یافت.فارغ از اینکه این قرارداد خوب است یا بد( که تاریخ در خصوص آن قضاوت کرده و مسئولان و منعقد کنندگان آن را به بدنامی و یا خوشنامی ملقب خواهد نمود) از زاویه دیگری میخواهیم به این موضوع مهم بپردازیم. یا به عبارت دیگر از زاویه دیگری نیز به این قرارداد میشود نگاه کرد که چقدر کشور بدون داشتن برنامه مدون و بصورت آزمایش و خطا اداره شده است. اگر سیاستمداران و متولیان امر کشوری همچون چین یک برنامه ریزی بلند مدت با استفاده از ظرفیت های موجود کشورشان، مبتنی برآینده پژوهی با رویکرد ارتقاء منافع ملی برای تبدیل شدن به یک ابرقدرت نوین درمنطقه و جهان اتخاذ میکردند دیگر امروز نیازی به بستن چنین قراردادی احساس نمی شد و این همه ابهام، حاشیه و دلنگرانی نیز برای کشور ایجاد نمی کرد. کشور چین با برنامه ریزی استراتژیک،بلند مدت و دقیق در تمامی حوزه ها اعم از سیاسی،نظامی،اقتصادی و حتی اجتماعی در حال حاضر به کشور قدرتمند نوین در شرق آسیا و جهان تبدیل شده است.طوریکه با اقتصاد قدرتمند کنونی خود با کشور آمریکا درخصوص اعمال تحریم ها مقابله مثل می کند. بستن قراردادها با کشورهای مختلف از جمله ایران جزء یکی از چشم اندازهای از پیش تعیین شده این کشور برای افزایش قدرت اقتصادی برای مقابله با دیگرکشورهای بزرگ اقتصادی منطقه شرق آسیا و جهان با هدف افزایش پایه پول ملی یعنی "یوان" در مقابل دلار آمریکا است. یکی از فاکتورهای مهم در قراردادهای دوجانبه چین با کشورهای طرف دوم، سرمایه گذاری با پول ملی خود یعنی "یوان" است.این کار باعث افزایش قدرت پول ملی چین خواهد شد. و از طرفی قراردادهای مورد بحث به نوعی ازحیث مالی،سیاسی و فناورانه کشورهای طرف دوم را به کشور چین، وابسته خواهند کرد. نهایتا بقول ضرب مثل ایرانی" هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمیگیره" راه کار اساسی برای پرهیز از تشدید وضعیت موجود، داشتن جهان بینی ، آگاهی و اشراف کامل به تاریخ و تجربیات پشت سر مانده، درک و توان تحلیل اوضاع جهانی ، تدوین استراتژیِ همسو با منافع ملی، پویا و مناسب با آن، و داشتن تاکتیک های روزآمد متناسب با استراتژی نه فرار کردن از یک بهمنِ در حالِ ریزش و پناه بردن به سوی بهمنی دیگر است!!!!!!!