به سوی فردا

کارگران پرچم داران اقتصاد کشور

همه ساله از پنجم تا یازدهم اردیبهشت ماه در کشور، هفته کار وکارگر، و روز یازدهم اردیبهشت ماه، روز جهانی کارگر،نامگذاری شده است. این نامگذاری جهانی خود دلیل و نشانه ی نقش و اهمیت کارگران در به حرکت درآوردن چرخ  تولید بنگاههای اقتصادی در تمامی کشورهای جهان از جمله کشور خودمان می باشد. روز جهانی کارگر در سال های گذشته به منظور تبیین نقش و اهمیت کارگران در همه ی عرصه های فعالیت های اقتصادی و همچنین تجلیل از این قشر زحمت کش برنامه های متنوعی برنامه ریزی و اجرا می شد. شوربختانه امسال هفته کار و کارگر، نیز روز جهانی کارگر تحت الشعاع شیوع ویروس کرونا قرار گرفت و بالاجبار ماهیت وجنس برنامه های اجرایی در هفته و روز جهانی کارگر در کشور تغییر یافت و عمدتا برنامه ها به شکل مجازی و یا از طریق بازدیدهای میدانی آنهم با رعایت موازین و پروتکل های بهداشتی، در حال اجرا می باشد.بدیهی است محدودیت های ناشی از شرایط غافلگیر کننده  به هیچ عنوان نمی تواند نقش کارگران عزیز در عرصه اقتصاد را کم رنگ نماید.بواقع از اول اسفند سال1398 تا کنون به علت شیوع ویروس کرونا برخی از واحدها و بنگاههای خصوصی اعم از بزرگ وکوچک بویژه در حوزه گردشگری و خدمات عمومی تحت تاثیر این بیماری قرارگرفته اند و بالتبع بخش عمده ای از کارگران شاغل در آنها به اجبار و ناخواسته از سوی کارفرمایان در معرض تعدیل و یا اخراج از کار شدند. نباید فراموش کرد که کارگران کشورمان همواره در تمامی تحولات سیاسی،اقتصادی و اجتماعی جامعه چه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و چه بعد از آن به خصوص در زمان هشت سال دفاع مقدس با فعالیت چند برابری در سنگر تولید و با  تحمل تمامی مشکلات زندگی، در بدترین و بحرانی ترین شرایط اقتصادی کشور، تمام قد از تولید مملکت خود دفاع کردند و اجازه ندادند چرخ های اقتصاد لحظه ای متوقف شده و تولید و اقتصاد کشور با چالش جدی روبرو گردد.در حال حاضر که برخی از کارگران به دلیل گسترش بیماری کرونا بویژه در ده رسته شغلی اعلامی از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا از کار خود تعدیل شده و یا منتظر بازگشت به کار خود بعد از ریشه کنی ویروس کرونا هستند و در هوای مه آلود کنونی با شرایط سخت اقتصادی و معیشتی دسته و پنجه نرم می کنند، اکنون نوبت دولت مردان هست که در این وضعیت بوجود آمده با اتخاذ تدابیر  فوری و کارشناسی شده کمک حال و یاری گر این قشر زحمت کش باشند تا این عزیزان بتوانند این دوران سخت را با تاب آوری، و  با تحمل حداقل ترین خسارت های مالی و احیانا  عوارض اجتماعی و خانوادگی ناشی از آن، سپری کنند که توقع بجا و بحقی می باشد که می بایستی بی تعلل و تامل عملیاتی گردد. از طرفی شعار سال جاری " جهش تولید" است که از سوی مقام معظم رهبری نامگذاری شده که قطعا نقش کارگران و نیروی کار در تحقق شعار سال تعیین کننده و پررنگ می باشد. چرا که هیچ جهش تولیدی حادث نخواهد شد مگر با حضور با نشاط،پرانرژی و با انگیزه کارگران در عرصه تولید. پر بیراه نخواهد بود که به خاطر نقش تاثیر گذار کارگران در تولید و اقتصاد به این عزیزان لقب موتور محرکه اقتصاد در کشور داده شود. لذا می طلبد مسئولین ذیربط همانطور که مقام معظم رهبری بارها در فرمایشات خود به آن تاکید کرده اند با اعمال برنامه های حمایتی با قید فوریت به مسائل این قشر بزرگ جامعه به خصوص در این روزهای کرونایی با درک این امر که هرگونه تاخیر در تصمیم گیری، موجب بروز تاخیر در هماهنگی و همچنین تعلل در اجرای برنامه های مصوب حمایتی برای کارگران، ضربه مهلکی خواهد بود بر پیکر تولید، رسیدگی نمایند. در پایان انتظار میرود دولت با استفاده از تمام ظرفیت قانونی و جلب مشارکت بخش خصوصی در اجرای تصمیمات تصویب شده در حوزه کارگری علی الخصوص در این ایام سخت و طاقت فرسا که بخش قابل توجهی از کارگران به دلیل شیوع بیماری کرونا خانه نشین شده اند با جدیت و هماهنگی بیشتر اقدام نماید تا شاهد فروکاهی بخشی از مشکلات کارگران باشیم که نتیجه این حرکت قطعا مایه  دلگرمی خاطر و احساس تعلق بیش از پیش این عزیزان به نظام  خواهد بود. روز کارگر که به فرموده ی حضرت امام خمینی(س)، حیات یک ملت مرهون کار و کارگر می باشد، مبارک باد.

توزیع کمک های معیشتی و بلاعوض در آق شهر

در آق شهر زادگاه و موطن ملا نصرالدین، در زمانی که ملا شهردارآنجا بود، به جهت قرارگرفتن رودخانه بزرگ در حاشیه شهر با آغاز بارش های بهاری به ناگاه سیل سنگینی به راه افتاد و در عرض چند ساعت کل شهر را آب های گل آلود محاصره کرد. طوری که   اهالی از خانه هایشان نمی توانستند خارج شوند و آب کم کم داشت وارد خانه ها و محل کسب اهالی شهر می شد.  ملا صبح طبق روال معمول خواست از خانه خارج و به محل کار خود برود که به ناگاه دید که حیاط خانه پر از آب شده و تنها سر خر وفادارش معلوم بود.ملا فریاد زد وگفت:زن چه اتفاقی افتاده است؟ زن در پاسخ جواب داد: مرد تو دیشب آنقدر غرق تماشای تلویزیون و شبکه های این ور آب و آن ور آب بودی متوجه نشدی که باران از شب تا صبح با سرعت و شدت زیاد بارید و این آب های گل آلود نتیجه همان بارش های دیشبی می باشد. نصرالدین گفت:زن پس من چطور به سرکار بروم؟ ملا امکان خارج شدن از خانه نیست. مگر نمی بینی که همه ی اهالی از ترس غرق شدن به پشت بام های خود پناه برده اند. بیا تا صدای اعتراض اهالی بلند نشده به کدخدا زنگ بزن و کسب تکلیف کن. چرا که با این شرایط اهالی به نان و سایر اقلام ضروری نیازمند هستند. ملا فورا به کدخدا زنگ زد. ولی کدخدا جواب نداد. بالاخره بعد از چندمین بار، کدخدا به زنگ شهردار جواب داد و گفت: نصرالدین چه خبر شده صبح به این زودی به من زنگ زدی؟ ملا گفت: کدخدا مگر خبر نداری چه اتفاقی در شهر افتاده است؟ کد خدا جواب داد نه ملا. جناب رئیس دیشب به دلیل بارش سنگین باران آب رودخانه شهر طغیان و باعث جاری شدن سیل شده و در حال حاضر کل شهر در محاصره سیل می باشد. ملا در ادامه افزود جناب کدخدا ظاهرا شما نیز مثل من دیشب متوجه طوفان نشده اید. کدخدا گفت: نصرالدین دیشب سریال مورد علاقه ام را دنبال میکردم و اصلا متوجه این موضوع نشدم و چون دیر خوابیدم صدای زنگ تلفن شمار را هم نمی شنیدم. شهردار الان چاره چیست؟ شهردار پاسخ داد که مردم همه رفتن پشت بام های خانه هایشان و منتظر کمک های ما هستند و فریاد میزنند کدخدا نان بیار،نان بیار. ملا نصرالدین گفت: کدخدا چون سقف خانه من و شما محکم و ایزوگام دارد. اطلاعیه بدهیم که به مدت یک هفته روزهای فرد، اهالی برای گرفتن نان بیایند به پشت بام منزل من و روزهای زوج هم برای گرفتن مواجب، گوشت و برنج به پشت بام خانه شما مراجعه کنند تا بتوانیم این مشکل را مدیریت کنیم. کدخدا قبول کرد. نصرالدین به همسایه خود بنام حشمتعلی که دبیر شورای آق شهربود گفت که این اطلاعیه را روی کاغذ بنویس و با صدای بلند به اهالی شهر اطلاع رسانی کن.فردای آن روز که نوبت توزیع نان بود،ملانصرالدین رفت پشت بام خانه خودش و هر چه منتظر شد کسی برای گرفتن نان سهمیه ی خود مراجعه نکرد. ملا از پشت بام به حشمتعلی گفت: مرد مگر اطلاع رسانی نکرده بودی؟ پس چرا کسی از اهالی برای گرفتن نان به من مراجعه نمی کند. او جواب داد جناب شهردار چون دیدم مواجب ،گوشت و برنج در مقایسه با نان اولویت دارد در متن اطلاعیه روزهای توزیع نان و گوشت را تغییر دادم. ملانصرالدین البته این کار من به نفع شما شد. چرا که به علت ازدحام جمعیت در پشت بام خانه کدخدا، سقف خانه او فرو ریخت و متاسفانه چند نفر جان باختند و تعداد زیادی از اهالی زخمی شدند. ملانصرالدین گفت: حشمتعلی کار خوبی کردی که اطلاعیه را عوض کردی اگر نه الان سقف خانه من خراب شده بود. ملا به حشمتعلی دستور داد که اطلاعیه دوم ستاد بحران آق شهر را صادر و به اهالی اطلاع رسانی کنید که توزیع نان در پشت بام شهردار لغو شده است. همچنین به او(حشمتعلی) تاکید کرد  نیم ساعت بعد از اطلاعیه دوم، اطلاعیه سوم را با این مضمون که مقرر شده دو روز دیگر آقای سعید آقا خانی به همراه عوامل اجرایی سریال نون خ به آق شهر، برای ساختن نون خ 3 بیایند تا به مردم آموزش بدهند که چطور در شرایط بحرانی مثل سیل،زلزله و غیره بتوانند با اتکا به همدیگر مشکل شان را خودشان مدیریت کنند و چشم به ملانصرالدین و کدخدای آق شهر نداشته باشند، اطلاع رسانی کنید. در این بین خر ملانصرالدین که سرش از آب بیرون بود با صدای بلند خندید و گفت: چه کسی بود که در شرایط بحرانی به داد مردم می رسید و به آنها کمک و دلداری می داد؟ مه لقا خانم

نورتاباندن"کرونا"براندرون بخشی ازآحاد اجتماع و ناشایستی بخشی ازبرنامه ریزان و مدیران!

"ویروس کرونا" را میتوان سکه ای دو رویه فرض نمود که یک روی آن حیات انسانها را درمعرض مرگ و نابودی قرار داده و جوامع بشری را با آثار و عوارضی چه بسا جبران ناپذیر مواجه ساخته و روی دیگر آن، پرده از روی چهره واقعی و یا توان و لیاقت کاذب برخی از اقشار اجتماعی و سطوح مدیریتی برداشت. در اوج تهدید این بیماری واگیردار و مهلک، و در حالیکه فشار های اقتصادی و معیشتی و فشارهای روحی ناشی از آن، امان مردم و بویژه اقشار آسیب پذیر جامعه را بریده است،شوربختانه همه روزه شاهد بروز نیات، رفتارها، وتصمیماتی هستیم که "ویروس کرونا" هم از مشاهده آنها از خجالت آب می شود و بواقع با اقشار آسیب پذیر مدارا می کند. خیلی نابجا نخواهد بود اگر در مقایسه با افراد فرصت طلب،طماع و بیرحم،نیز برنامه ریزان و مجریان ناشایست، که با کردار خویش روی این ویروس شوم را سفید نموده اند، کلاه از سر برداریم وتمام قد در برابر "ویروس کرونا" ادای احترام نمائیم .چرا که دراین روزهای ناخوش احوالی جامعه، میوه ها بخصوص میوه های که به نوعی سیستم ایمنی بدن را تقویت می کنند به چندین برابر قیمت قبلی خود به مردم فروخته شد و در حال حاضر نیز به فروش می رسند. دکتر داروخانه ای که ماسک 500 تومانی را 20 هزار تومان فروخت.سوداگرانی که آب را بجای محلول ضدعفونی کننده در اوج شیوع ویروس کرونا به مردم فروختند و محلول واقعی را انبار کردند تا گران بفروشند.آخرین نمونه این رفتار غیرانسانی و غیر اخلاقی با توجیهات غیر قابل قبول که این روزها افکار عمومی جامعه را به خود مشغول و وادار به واکنش های مختلف کرده است ، معدوم سازی جوجه های یک روزه با اشکال و شیوه های مختلف می باشد که مرتکبین این رفتار روی داعش را سفید کردند.نکته جالب در این قضیه وحشیانه، مشارکت و اعتراف برخی از تولید کنندگان که جزء بزرگترین تولید کننده در این زمینه هستند و حتی دست به کارهای خیر در حوزه های مختلف جامعه را نیز با خود به یدک می کشند و سالها نیز به عنوان کارآفرین برتر در سطح ملی و استانی از سوی مسئولین انتخاب شده اند، در صف اول این اقدام وحشیانه قرار گرفته اند و با افتخار از این موضوع حمایت و آن را کاری عادی و عرف در عرصه اقتصاد مطرح می کنند. اگر این کار(معدوم سازی جوجه های یک روزه) حتی اگر معلول غافلگیری یا برنامه ریزی نادرست، و یا ناشی از ضعف مدیریتی و هزارتوی بوروکراسی بوده باشد، میتوانست طور دیگری از سوی تولیدکنندگان و دولت با اتخاذ تدابیری مدیریت گردد تا شاهد چنین اقدام غیرانسانی و وحشیانه که یادآور زنده بگور کردن دختران در دوران اعراب جاهلیت می باشد، نبودیم . در این جریان هم تولید کنندگان طیور و هم دولت مردان به عنوان تنظیم کننده بازار مصرف مقصر هستند و انتظار میرود با مسببان آن بطور قاطع نه شعاری و بدون ملاحضات سیاسی برخورد قضایی صورت گیرد. "ویروس کرونا" هشداری است که هویت و ماهیت مردمانی را به ما شناساند که برای پول، شرف و وجدان خویش را به حراج گذاشتند. طوری که به جوجه های یک روزه نیز به جهت کسب منفعت بیشتر در آینده، رحم نکردند و روی آنها خاک ریختند. جوجه های که میتوانست بعد از طی مراحل تولید و رسیدن به مرحله مصرف با اعمال شیوه های توافقی با دولت، کمک حال قشر آسیب پذیر جامعه در این روز های سخت کرونای بخصوص در قالب طرح رزمایش مومنانه که این روز ها مورد تاکید مقام معظم رهبری نیز هست،باشد که متاسفانه به دلیل طمع برخی از تولید کننده طیور و ضعف مدیریتی مدیران نالایق محقق نشد. به امید روزهای بدون افراد طماع در اجتماع و نالایق در سطوح مدیریتی.

ایجاد تعادل بین سلامت و اقتصاد

با آغاز شیوع ویروس کرونا اکثر متخصصین چه در درون دولت و چه در خارج از دولت بر این باور بودند که نهایتا ظرف یک یا دو ماه، بیماری کرونا با اتخاذ تدابیری همچون فاصله گذاری اجتماعی، ایجاد محدودیت ها در رفت وآمد،تعطیل کردن واحد های تولیدی،اصناف و سایر مراکز پرخطر مهار و کنترل خواهد شد.لذا بمنظور کمک به تحقق آن، از سوی دولت تلاش میشود با پرداخت بسته های معیشتی،بیمه بیکاری و تسهیلات ارزان قیمت به خصوص به قشر آسیب پذیر، میزان خسارت های از آن به آحاد مردم و موسسات اقتصاد به حداقل ممکن برسد. لیکن با گذشت بیش از دو ماه با توجه به افزایش آمارهای مبتلایان و جان باخته گان در کشورمان و گسترش این بیماری در سراسر جهان (اپیدمیک) حاصل مطالعات و یافته های بدست آمده ظرف این مدت، این فرضیه را که میتوان کرونا را به این زودی ها مهار کرد را باطل نمود.به عبارت دیگر کنترل ویروس کرونا به این زودی ها امکان پذیر نبوده و این بیماری تا پیدا شدن واکسن و داروی آن کماکان با جوامع انسانی هست و خواهد بود. در چنین شرایطی دیگر امکان استمرار و تداوم فاصله گذاری اجتماعی و در خانه ماندن مردم با همان شکل و سیاق دو ماه گذشته به دلیل تبعات اقتصادی آن از جمله تشدید بیکاری و رکود اقتصادی در کشور،محال بنظر میرسد.هر چند که متخصصین امر در حوزه پزشکی و اپیدو میولوژی ها بر استمرار طرح فاصله گذاری اجتماعی و در خانه ماندن به جهت قطع زنجیره ویروس کرونا تاکید می کنند که در جای خود سخن و نظر درستی بنظر می آید ولی واقعیت این است که با توجه به شرایط کنونی اقتصاد کشورمان به جهت منایع مالی، تحریم های بین المللی، سوء مدیریت ها در سطح کلان و سایر شاخص های اقتصادی دیگر، در صورت ادامه یافتن طرح فاصله گذاری اجتماعی، بیکاری و رکود تشدید، غیرقابل کنترل و جبران ناپذیر شده و به بحران اجتماعی منجر خواهد شد. بحرانی که فقر و آسیب های اجتماعی از جمله سرقت های مسلحانه، قاچاق و روسپی کری را به دنبال خود خواهد داشت. به سخن دیگر بحران اقتصادی به بحران اجتماعی تبدیل خواهد شد که هیچ دولت و کشوری نمی خواهد چنین شرایطی را تجربه کند که جبران خسارت های آن سالها بر دوش اقتصاد  و فرهنگ اش سنگینی خواهد کرد. به خاطر همین شرایط عنوان شده است که این روزها شاهد بازگشایی تدریجی واحد های تولیدی و اصناف و کاهش فاصله گذاری اجتماعی با رعایت پروتکل های بهداشتی در کشورمان هستیم. با توجه به آخرین تحولات و اوضاع بوجود آمده در ارتباط با ویروس کرونا در کشور ما و سایر کشورهای جهان و تا کشف واکسن و داروی آن، چاره ای جزء همزیستی اجباری توأم با احتیاط با ویروس مزبور نداریم.همزیستی که در آن هم موازین و پروتکل های بهداشتی می بایستی بطور جد از سوی افراد جامعه رعایت گردد تا خسارت و تلفات انسانی آن به حداقل ممکن برسد و مراکز درمانی و بیمارستانها بتوانند تاب آوری کنونی خود را حفظ کنند و از سویی چرخه اقتصاد نیز باید بچرخد تا در این بخش نیز شاهد بیکاری و رکود اقتصادی کمتری باشیم. چرا که این دو شاخص(بیکاری و رکود اقتصادی)همچون سمی می باشند که اگر در شرایط کرونایی کنونی به خوبی مدیریت نگردد میتواند باعث فروپاشی شیرازه کل کشور گردد.بنابر این در همزیستی اجباری با ویروس کرونا و پیروزی برآن هم افراد جامعه و هم دولت ها می بایست الزاماتی را رعایت کنند که به تفکیک به اهم آنها اشاره میگردد:

الف)افراد جامعه:

-)رعایت پروتکل های بهداشتی اعلامی از سوی سازمان بهداشت جهانی.

-)جدی گرفتن موضوع خطرناک بودن ویروس کرونا.

-)استفاده از ماسک و دستکش به طور مرتب.

-) در خانه ماندن افراد مسن ، دارای بیماری مزمن زمینه ای و کودکان.

-)جدی گرفتن فاصله گذاری اجتماعی و رعایت دقیق این مقوله.

-)شستن مرتب دستها به مدت بیست ثانیه و استفاده از محلول های ضد عفونی کننده.

ب) دولت ها:

-)اتخاذ تمهیداتی برای افزایش تولید ماسک و دستکش و توزیع آن بین افراد جامعه.

-) دنبال کردن سیاست افزایش اخذ تست از افراد جامعه.

-)افزایش ظرفیت تست آنتی بادی از افراد سالم و بهبود یافتگان از بیماری کرونا.

-)استمرار توزیع بسته های حمایتی بین افراد نیازمند به صورت هدفمند، عادلانه و حساب شده طوری که باعث ایجاد نارضایتی نگردد.

-)دنبال کردن برنامه های دورکاری برای شاغلین در ادارات وبخش های خصوصی

نکته آخر: 

 تداوم فاصله گذاری اجتماعی به شدت به اقتصاد کشورها در حال ضربه زدن می باشد.فروپاشی اقتصادی به فروپاشی اجتماعی منجر خواهد شد که خسارت آن بیشتر از خسارت کووید 19 خواهد بود. لاجرم باید بین کار و زندگی بنوعی تعادل ایجاد کرد. چرا که به هر دو نیازمندیم. بدون تولید اقتصادی،بدون درآمد، بدون غذا،بدون امنیت چگونه قرار است زندگی کنیم؟ دست آخر اقتصاد ها باید بازگشایی گردد.

نگاه واقع بینانه مجموعه پایتخت 6 به آسیب های اجتماعی در جامعه

مجموعه سریال پایتخت 6 که در 19قسمت از سوی عوامل اجرایی آن برنامه ریزی شده بود، 15 قسمت آن در تعطیلات عید نوروز سال جدید پخش گردید و با توجه به شیوع بیماری کرونا، فیلمبرداری و پخش چهار قسمت دیگر آن نیمه تمام باقی ماند. بعد از پخش قسمت پانزدهم مجموعه سریال پایتخت 6 بود که حواشی و انتقادات زیادی چه در فضای مجازی و چه در سایر ابزارهای رسانه ای به این سریال پرطرفدار وارد گردید. مهمترین دلیلی که باعث ایجاد چنین حاشیه های برای این مجموعه ظنز گردید،تغییر  نویسنده سریال و جایگزینی آقای آرش عظیمی به جای مرحوم آقای خشایار الوند بود. به واقع نوع نگاه افراد در کسوت نویسندگی کارهای هنری در قالب سریال و فیلم های بلند سینمایی به مسائل اطراف و پیرامون خود در جامعه در تمام حوزه ها، متفاوت از همدیگر می باشد(این نکته در دو انسان دو قلوی همسان نیز،امری ثابت شده است). وقتی به مجموعه های 1تا 5 مجموعه پایتخت که نویسندگی آنها را مرحوم خشایار الوند بر عهده داشتند، نگاه می کنیم می بینیم که هیچگونه مسائل حاشیه ای که به فضای مجازی و تلویزیون کشیده شده باشد در آن زمان اتفاق نیافتاد. البته این موضوع را نباید به ضعف نگارش فیلمنامه قبلی منتسب نمود. چرا که مرحوم خشایار الوند خود بهترین و موفق ترین نویسنده در عرصه هنری کشور بودند و در زمان حیات خود مسئولیت نگارش سریال  ها و فیلم های بلند سینمایی برجسته ای را  که جایزه های معروف هنری را به نیز خود اختصاص داد، عهده دار بودند. همانطور که عنوان شود این تفاوت به نوع نگاه نویسنده فیلمنامه ها به مسائل پیرامون خود و جامعه برمی گردد. ده سال است که هشتاد میلیون جمعیت ایران با این مجموعه مفرح و ارزشمند حتی با تماشای تکراری و چند باره آن زندگی کرده و می کنند. هرچند که برخی انتقادات به مجموعه پایتخت 6 بجا می باشد ولی این موضوع نباید دلیلی باشد که نکات مثبت آن را با عینک بدبینی به نکات منفی تبدیل کنیم. در ادامه به برخی از واقعیت هایی که درحال حاضر جزء آسیب های اجتماعی و اقتصادی جامعه ما می باشد و متاسفانه در سایه بی توجهی برخی از خانواده ها و مسئولین در حال گسترش می باشد و سریال پایتخت 6 ماهرانه و طنز گونه به آنها پرداخته است اشاره میگردد:

-)ظاهر بینی،چشم هم چشمی، و حسادت افراد جامعه نسبت به همدیگر.

-) پنهان کاری،تظاهر، و دروغ گفتن اعضای خانواده و افراد جامعه به یکدیگر.

-)رواج تمسخر و مسخره کردن در جامعه به منظور خنداندن دیگران.

-)افزایش جراحی غیر ضرور زیبائی توسط خانمها که این روزها بدون توجه به آثار و عوارض ناشی از آن بمنظور فخر فروشی بین برخی از زنان تبدیل شده است.

-) افزایش غافلگیر کننده و آنی قیمت ها و  فقدان احساس امنیت اقتصادی و روانی، در نتیجه عدم ثبات اقتصادی.

-)روی آوردن به قاچاق مواد افیونی به دلیل نبود شغل در جامعه ویا عدم تکافوی درآمد ناشی از مشاغل شرافتمندانه.

-)عدم احترام به حریم خصوصی افراد در فضای مجازی و انتشار عکس های دیگران در گروه های مجازی.

-)وجود مافیا در حوزه ورزش به خصوص در بستن قراردادهای ورزشکاران و مربیان خارجی و وجود دلالان ورزشی و عدم نظارت  لازم و کافی بر چنین  مقوله هائی(قراردادها).

-)پنهان کاری فرزندان در استفاده از اپلیکیشن های موجود در فضای مجازی.

-)شفاف نبودن تبلیغات نمایندگان مجلس شورای اسلامی از حیث هزینه کرد.

مضافا پایتخت6 انتقال دهنده پیام ها و واقعیت های مثبتی در جامعه  نیز بود که از جمله آن به اهداء اعضای فردی که دچار مرگ مغزی شده به افراد نیازمند دیگر برای بازگشت دوباره آنها به زندگی ،نگاه متفاوت به رفتار و تربیت کودکان متناسب با تغییرات بوجود آمده در سبک زندگی در جامعه و همچنین امکان زندگی خانواده ها در کنار هم مثل سالهای گذشته، میتوان اشاره کرد. در پایان می بایستی همواره این نکته مهم را بیاد داشته باشیم که نگاه آسیب شناسانه و درمانگرانه به آسیب های اجتماعی از وظایف ذاتی رسانه ملی می باشد.

ملانصرالدین و ماجرای شیوع بیماری کوری

در دوران تصدی شهرداری آق شهر توسط ملانصرالدین از شانس بد او بیماری ناشناخته ای آق شهر را فرا گرفت.طوری که هر شهروندی که به این مریضی دچار می شد در صورت ارتباط با فرد دیگری بیماری به او نیز سرایت میکرد.در عرض چند روز تعداد زیادی از اهالی شهر دچار این بیماری مرموز شدند.کدخدای آق شهر بعد از هفته ها وقتی دید اوضاع شهر نه تنها به روال عادی خود برنگشته بلکه بدتر نیز شده است، فورا دستور داد جلسه شورای شهر درتالار بزرگ که نزدیک خانه خود او بود برگزار شود.کدخدا در آغاز جلسه به ملانصرالدین گفت: ملا در خصوص این بیماری ناشناخته و تعداد افرادی که دچار آن شده اند گزارشی بدهید. نصرالدین توضیح داد که این بیماری طوری است که اگر فرد مبتلا که بینایی یکی از چشم های خود را از دست داده با فرد دیگری دست بدهد، روبوسی و یا او رو بغل کند، دید یکی از چشمهای طرف مقابل ظرف دو روز از بین میرود.ملا نصرالدین گفت: جناب کدخدا و اعضای محترم جلسه نکته مهم در این بیماری این است که اگر فردی که چشم راستش بواسطه این بیماری کور شده با فرد دیگری ارتباط داشته باشد و مریضی به او منتقل شود، برعکس چشم چپ آن فرد کور میشود. تاکنون تعداد 100 نفر از یک میلیون جمعیت آق شهر دچار این بیماری شده اند. یعنی 50 نفر چشم راست شان و 50 نفر چشم چپ شان کور شده است و آمار بیماری در حال افزایش است ، خوشبختانه در این مورد عدالت رعایت شده است. کدخدا در ادامه جلسه گفت: جناب شهردار چه باید کرد؟ با این اوضاع و احوال که شما گفتید، ظرف یکماه آینده کل اهالی شهر یک چشم شان کور خواهد شد. ملا گفت: آقای رئیس دستور بدین که همه تو خونه ها بمانند و به هیچ عنوان از خونه های خود خارج نشوند. اگر این کار را انجام ندهیم همه ی جمعیت شهر حتی خود ما نیز یک چشم مان کور خواهد شد.کدخدا به ملا نصرالدین گفت: شما مسئول مدیریت این موضوع هستید و از فردا کل شهر را قرنطینه کنید. ملا به عوامل بلدیه دستور داد که همه ی دکان های شهر را ببندند و هر کس نافرمانی کرد به زور متوسل گردند.  به رئیس شهربانی نیز گفت: از فردا اجازه ندهید احدی از اهالی شهر از خانه های خود خارج بشوند. نصرالدین که از توی خونه خود موضوع قرنطینه شهر را مدیریت میکرد. ناگهان صدایی از داخل خونه همسایه خود شنید که در آن زن قسمتعلی در حال دعوا با شوهرش بود. زن فریاد میزد، مرد چند روزی هست که تو خونه موندی و سر کار نمی ری تو خونه هیچی نداریم تا برای بچه ها غذا درست کنم. قسمتعلی گفت: زن من چیکار کنم مگر نمی بینی ژاندارما به دستور ملا نصرالدین تو کوچه هستند و اجازه نمی دهند کسی از خونه بیرون برود. زن قسمتعلی از دیوار به ملا گفت: ای بیرحم خودت همه چیز خریدی و تو خونه گذاشتی و به فکر ما بیچاره ها  نیستی. چند ساعت بعد به یکدفعه سنگی که دور آن کاغذ نوشته ای پیچیده شده بود، شیشه خانه ملا نصرالدین را شکست و صدای آن کل خونه را فرا گرفت. توی نامه نوشته شده بود، ای شهردار اگر قرنطینه ادامه داشته باشد تو را خواهیم کشت. ملا که دید اوضاع در حال وخیم شدن هست، فورا موضوع را به کدخدا خبر داد. کدخدا مجددا دستور داد تا جلسه شورای شهر  در خانه اش تشکیل گردد. در این جلسه شهردار گفت: اعضای محترم اگر شرایط قرنطینه به این شکل ادامه داشته باشد ظرف چند روز مردم قبل از اینکه بیماری یک چشم آنها را کور کند،همدیگر را خواهند کشت و آمار خشونت بالا خواهد رفت.کدخدا به شهردارگفت: پس چاره چیست؟ ملا توضیح داد که اگر شرایط قرنطینه را برداریم همه اهالی کور خواهند شد. برای اینکه مردم را تو خونه هاشون نگهداریم بایستی جیریه غذایی و همچنین پول به آنها بدهیم تا بتوانند دوران قرنطینه را تحمل نموده و اعتراض نکنند. همچنین چند پروتکل بهداشتی تهیه می کنیم تا بعد از برداشتن قرنطینه آنها را به مردم و کسبه تحویل می دهیم تا به کمک آنها بیماری شکست خواهد خورد . کدخدا گفت: ملا نصرالدین تو بعنوان شهردار آق شهر میدونی که شرایط مالی خزانه شهر خوب نیست و به قول معروف کفگیر به ته دیگ خورده است. لذا نمی توانیم به همه ی اهالی شهر جیره غذایی و پول نقد بدهیم. بنابر این از اول هفته آینده قرنطینه را بردارید و به تدریج پروتکل های بهداشتی را تهیه و تحویل مردم و صاحبان کسبه کنید. نصرالدین با خوشحالی گفت: کدخدا فکر خوبی کردین اگر مردم پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند بیماری شکست خواهد خود در غیر این صورت جای شکرش باقی که فقط یک چشم خود را از دست خواهند داد و با چشم دیگر خود میتوانند همه چیز را ببینند. نهایتا از حکیم باشی شهر خواهش می کنیم تا تلاش کند، دارو یا آمپول این بیماری را کشف کند که در این صورت چشم های کور شده دوباره خواهند دید. کدخدا کفت: ملا اگر حکیم باشی داروی این بیماری را پیدا نکنه چطور؟ نصرالدین گفت: جناب رئیس نگران نباش مگر راوی نمی گوید که زندگی خالی نیست، مهربانی هست، ایمان هست. بیائید قدر داشته ها یمان را بدانیم. انشاءا..... همه چیز به روال عادی برمیگردد و اگر برنگشت با یک چشم هم میشه زندگی کرد، پس جای نگرانی نیست.

رویکرد های تازه کسب وکارها در دوران پسا کرونا

کسب وکارها در کشور  به دلیل کامل نبودن ساختارهای سازمانی و زیر ساخت های فنی و عملیاتی و همچنین سنتی بودن مدیریت برخی از این کسب وکارها، باعث شده واحد های اقتصادی در مواجهه با بحران ها ی همچون نوسانات نرخ ارز،بازگشت تحریم های ظالمانه و افزایش قیمت حامل های انرژی،همواره خسارات فراوانی را تجربه کنند. ولی با توجه به تدریجی بودن ظهور و بروز این بحران های،صاحبان کسب وکار ها با استفاده از ابزارهای مدیریت تجربی ، تجزیه وتحلیل های مبتنی نقاط قوت وضعف کار خود و استفاده از توان و تجربه شخصی و کمک های اعمال شده از سوی مسئولین و سیاستگزاران ،توانسته اند تصمیمات مقتضی جهت تطبیق خود با محیط های بحرانی را اتخاذ کنند و خسارت ها را به حداقل ممکن برسانند و به فعالیت اقتصادی خود نیز ادامه بدهند. ولی گاها در فضای کسب وکارها، بحران های حادث میگردد که اثرات و آثار مخرب آن طوری است که به دلیل ناگهانی و همه گیر بودن آن امکان مدیریت کسب وکارها توسط مدیران،مجریان و صاحبان آنها با بکارگیری شیوه های مدیریتی و اتخاذ استراتژی های مناسب همانند بحران های مورد اشاره فوق، امکان پذیر نبوده و بالاجبار کسب وکارها اعم از خرد و بزرگ به سمت وسوی رکود و حتی تعطیلی سوق پیدا می کنند. ویروس کرونا هم از این نوع تغییرات ناگهانی می باشد که در حال حاضر چه در ایران و چه در خارج از کشور اکثر کسب وکارها را در تمام حوزه ها تحت تاثیر خود قرار داده و زیان های فراوانی را به آنها تحمیل و اقتصاد کشورها را با چالش جدی مواجه کرده است. به گزارش"خط بازار" با شیوع ویروس کرونا فقط در دو ماه نخست سال جاری میلادی 185 میلیارد دلار به اقتصاد چین بواسطه تعطیل شدن کسب وکارها زیان رسیده است. دامنه این زیان که البته در حال حاضر فقط مختص به کشور چین نبوده وکل کشورهای جهان را فرا گرفته است.البته کسب وکارهای کشورمان هم به جهت تحریم های ظالمانه بین المللی و هم عامل اثرگذار  ویروس کرونا، در حال تجربه کردن بی سابقه ترین فشارها و خسارت ها اقتصادی نسبت به سایر کشورهای دیگر جهان می باشند.همه ی صاحبان اندیشه در حوزه های جامعه شناختی،پزشکی و اقتصادی، براین باورند که این بحران کنونی(کرونا)همانند سایر بیماری های همه گیر مثال سارس و آنفولانزا بعد از مدتی فروکش و شرایط جامعه از همه حیث به تدریج به روال عادی خود بازخواهد گشت.همانند کشور چین که درحال غلبه و پیروزی بر این بیماری می باشد.آنچه در این بین حائز اهمیت است نحوی مدیریت بحران در زمان اوج بیماری کرونا و چه بعد از ریشه کنی و رهایی از این بیماری خطرناک که از آن به نام دوران پسا بحران(کرونا) نام برده،میشود.در اوضاع کنونی همه ی کشورها متناسب با شرایط اقتصادی،سیاسی و اجتماعی خود اقداماتی را در راستای پروتکل های سازمان بهداشت جهانی جهت مهار بیماری کرونا اتخاذ و در حال اجرایی کردن آنها می باشند و کشورمان نیز از این قائده مستثنی نبوده و همانند سایر کشورها،دیر یا زود بر این بیماری غلبه خواهد کرد.لیکن آنچه در میان اهمیت دارد تبدیل تهدید ها این دوران به فرصت های تازه کسب وکار در دوران پسا کرونا می باشد.بررسی تاریخی موضوع هم نشان میدهد که پس از عبور از اپیدمی های جهانی بسیاری از کسب وکار ها توانسته اند با تغییر ماهیت شرایط بهتری نسبت به پیش از بحران بدست آورند.به عنوان مثال سایت علی بابا پس از اپیدمی سارس در سال 2003 توانست خود را به این حد رشد و هم سطح سایت سایت آمازون شود. در ادامه به چند نمونه از رویکرد های تازه کسب وکارها که تهدید های موجود کنونی را در دوران پسا کرونا، میتوانند به فرصت ها ی اقتصادی تبدیل و در اقتصاد کشورمان نقش آفرینی کنند اشاره میگردد:

1-بصورت مشخص الان در تمام دنیا تقاضا نسبت به کالاهای بهداشتی،درمانی و  منسوجات بیمارستانی وجود دارد که ماده خام اولیه این محصولات مشتقات نفتی است. در شرایطی که تقاضا در این سطح بالا وجود دارد و می توان گفت حتی پس از فروکش کردن کرونا به دلیل تغییر سبک زندکی مردم تا مدت ها استفاده از این قبیل کالاها رواج خواهد داشت.ایجاد کسب وکارهای جدید در این زمینه بدون تردید برای ما یک فرصت تلقی میشود.با توجه به این که مواد اولیه تولید آنها در کشور وجود دارد(مشتقات نفتی) ومقرون به صرفه است که تبدیل به موادی شود که بتوان اقلام بهداشتی را تولید و برای کشور ایجاد ارزش افزوده کند.

2-توجه به کسب وکارهای با رویکرد فناورانه در قالب شرکت های دانش بنیان که میتواند هم در دوران بحرانی و حتی بعد از دوران پسا بحران برای رشد اقتصادی کشور تاثیرگذار باشند . نمونه آن را در ساخت دستگاه تنفس مصنوعی یا همان ونتیلاتور توسط یکی از شرکت های دانش بنیان استان خراسان رضوی شاهد بودیم که هم توانست در این اوضاع بحرانی کرونا، کمک حال نظام پزشکی کشور باشد و هم اقدام به صادر کردن این دستگاه ها به سایر کشورهای جهان نیز بنماید.

3-کسب وکارهای اینترنتی نیز میتواند نوع دیگری از الگوهای کسب وکار جدید در دوران پسا کرونا در کشور باشند. البته با ایجاد بسترهای نظارتی و امنیتی کامل از سوی متولیان امر.با توجه به تاثیرات دوران قرنطینه بیماری های اپیدمیک در تغییر سبک زندگی مردم و از سوی اثرات جانبی اینگونه کسب وکارها اینترنتی در کاهش ترافیک و همچنین کاهش مصرف بنزین،قطعا نقش اساسی در اقتصاد کشورمان ایفا خواهند کرد که از این حیث می بایست مورد توجه جدی ایده پردازان عرصه کسب وکار، قرار بگیرد.

4-رویکرد دیگری که در کسب وکارها در دوران پسا کرونا میتواند نقش آفرینی کند، توجه به گسترش و ایجاد مشاغل خانگی با الگوی تغییر یافته نسبت به سالهای گذشته می باشد. این مشاغل در اوج بحران کرونا در کشور با تولید ماسک،لباس بیمارستانی و بسته بندی محلول های ضد عفونی کننده توانستند در پاسخگوئی به تقاضای ملزومات بهداشتی در اوایل شروع ویروس کرونا(مقطع غافلگیری)،نقش آفرینی مثبتی داشته باشند. اگر حاکمیت بتواند از این مشاغل بطور واقعی حمایت کند قطعا این گونه کسب وکارها در شرایط بحرانی نیز ضمن کمک به رفع بحران، در اقتصاد اعضای خانواده نیز در زمان قرنطینه نیز موثر خواهند بود.

رویکردهای جدید کسب وکار در دوران پسا کرونا پا وشکل نخواهند گرفت، مگر با بهبود فضای کسب وکار در جای جای کشور. در همین روزگار بحرانی شاهد بودیم که مجوز های تولید الکل و سایر ملزومات بهداشتی که در گذشته اخذ مجوزها ی آنها ماهها بطول می انجامید، ظرف یک روز و حتی در چند ساعت مجوزهای فعالیت تولید الکل،ماسک و لباس های بیمارستانی صادر و فعالیت خود را آغاز کردند. نمونه دیگراز تسهیل فرایند شروع کسب وکار در کوتاه ترین زمان ممکن را در تولید دستگاههای تنفس مصنوعی شاهد بودیم که چطور مجوز ها،اخذ تسهیلات و باز کردن ال-سی برای وارد کردن قطعات اولیه از خارج کشور به طور همزمان صورت پذیرفت ودر حال حاضر شاهد صدور این محصول در سال جهش تولید هستیم. ویروس کرونا به ما ثابت کرد که میتوان مجوزهای کسب وکار ها،پرداخت تسهیلات، اعمال تخفیفات بیمه ای و گمرکی را در کمترین زمان ممکن و حتی به صورت الکترونیکی انجام داد. انتظار میرود این نگاه تسهیل گرایانه چه بجا در دوران پسا کرونا نیز به عنوان یک راهکار منطقی و تجربه شده، نسبت به کسب وکارهای جدید در آینده نیز تداوم داشته باشد تا شاهد رشد و گسترش کسب وکارهایی که قادر به ایجاد اشتغال و تولید ارزش افزوده بیشتر هستند و به دنبال خود جهش تولید و رشد اقتصادی را نیز به دنبال دارند، باشیم.انشاءا.......

ابهام درتوزیع بسته های معیشتی

با توجه به شیوع ویروس کرونا و تصمیمات( توأم با تأنی،تدریجی،ونه همه جانبه نگرانه )اتخاذ شده از سوی ستاد ملی و محلی مبارزه با کرونا مبنی برتعطیلی صنوف پرخطر و اعمال طرح فاصله گذاری اجتماعی به منظور جلوگیری از انتشار بیش از پیش این ویروس، اکثر پاساژها، بازارهای سرپوشیده و دیگر صنوف نیز بالاجبار تعطیل شدند و به تبع این تعطیلات گسترده، کارگران ساختمانی، فصلی و روزمزد نیز به ناچار خانه نشین شدند. میشود گفت: این قشر که بخش وسیعی از جمعیت جامعه را تشکیل میدهند مدت مدیدی است که در شرایط بلاتکلیفی مطلق بوده و هیچ گونه  منبع درآمدی ندارند و آینده این بلاتکلیفی و فقدان درآمد نیز در ابهام قرار دارد. در نتیجه دولت به منظور جبران بخشی از خسارت های وارده به این قشر از جامعه، تمهیداتی از جمله پرداخت بسته های معیشتی 200تا600 هزار تومانی و اعطای کارت اعتباری بلاعوض را در دستور کار خود قرار داده و تا کنون در دو نوبت بسته معیشتی را پرداخت کرده و آئین نامه اعطای کارت اعتباری بلاعوض را تصویب نموده و در حال تدوین دستورالعمل اجرایی آن می باشد.  لیکن آنچه مبهم

بنظر میرسد،نحوی تعیین دامنه شمول افرادی که این تسهیلات و بسته های معیشتی به آنها تعلق میگیرد. برابر ضوابط اعلام شده تسهیلات و بسته های حمایتی صرفا به اقشار آسیب پذیر که هیچگونه درآمد ثابتی ندارند و تحت پوشش هیچ نهاد  حمایتی و بیمه ای نیستند، تعلق می گیرد که در شرایط بحرانی کنونی شاخص درست و منطقی به نظر میرسد. برابر اعلام تشکلات صنفی کارگران ساختمانی، اتاق اصناف و بررسی های میدانی و گزارش های مردمی، حاکی از این است که برای کارگران ساختمانی و فصلی و همچنین صاحبان صنوف مختلف که بیشتر از یک ماه است به دلیل تصمیمات ستاد ملی مبارزه کرونا، ناچار به تعطیلی کسب وکار خود بوده‌اند و در طول این مدت هیچگونه منبع درآمدی نداشته اند و بافروش بخشی از دارائی های خود و یا قرض از دیگران، تاکنون زندگی روزمره خود را بهر بهائی مدیریت کرده اند،از این تسهیلات مصوب برخوردار نگردیده اند. و با توجه به شرایط و ضوابط ابلاغی در آینده نیز مشمول این طرح نخواهند شد. تنها با استناد به این که (صاحبان صنوف،کارگران ساختمانی و فصلی) یا صاحب خانه هستند یا بیمه پردازی تامین اجتماعی دارند و یا صاحب پروانه کسب هستند. با توجه به اینکه از یک طرف به آنها اجبار شده مغازه های خود را تعطیل کنند و در خانه بمانند و از طرفی هیچگونه حمایت مالی از آنها صورت نگرفته است، در عمل  نمیتواند  سیاست درست، عادلانه و منطقی باشد. بهترین راهکار برای تعیین شاخص ها برای پرداخت بسته های معیشتی و بلاعوض در قالب طرح کارت اعتباری استفاده از ظرفیت اتاق اصناف و تشکلات کارگری و سایر تشکلات دیگر بود تا بسته های حمایتی به افرادی که به واقع در راستای جلوگیری از انتشار ویروس کرونا با بستن محل درآمد خود دچار فشار مالی و بهم خوردن اقتصاد خانواده آنها شد،تعلق می گرفت تا حداقل بخشی از این فشارها اقتصادی ناخواسته به آنها جبران می شد که در عمل چنین اتفاقی تاکنون نیافتاده است. همواره باید بیاد داشت که ابهام در تعیین دامنه شمول در پرداخت تسهیلات حمایتی نه تنها باعث ایجاد اثرات مثبت در جامعه نمی گردد بلکه میتواند نارضایتی اجتماعی را نیز بدنبال داشته باشد.

همزیستی اجباری

همزیستی در لغت نامه دهخدا به معنی با هم زیستن،زندگی دو تن یا دو گروه با یک دیگر در حالی که شاید مناسب همدیگر نیز نباشند. با کلمه همزیستی بیشتر دانش آموزان و دیپلم های علوم تجربی و دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته زیست شناسی، آشنایی کاملی دارند.همزیستی هم میتواند اختیاری باشد که در آن دو جاندار متفاوت اختیار آن را دارند که با هم رابطه همزیستی برقرار کنند. و هم میتواند اجباری باشد که درآن یک جاندار برای اینکه زنده بماند با جاندار دیگری که معمولا جانداری مشخص است، رابطه همزیستی(در واقع همزیستی تحمیلی) برقرار می کند. با توجه به سخنان آقای روحانی رئیس جمهور که در خبر ساعت 14 روز پنجشنبه مورخ 1399/1/14پخش گردید، با تصریح بر اینکه زمان قطعی شکست ویروس کرونا مشخص نیست و شاید این بیماری یک ماه،دوماه و حتی تا پایان سال، ویروس کرونا میزبان ما(کشورما) باشد.بنظر میرسد با این اوصاف می بایستی خودمان را برای همزیستی آنهم از نوع همزیستی اجباری با ویروس کرونا آماده و مهیا نمائیم. چرا که کرونا برای زنده ماندن و تکثیر خود نیاز به همزیستی تعریف شده و مشخص،بنام انسان دارد.همزیستی که به سود میهمان و به زیان میزبان تمام میشود( همزیستی اجباری) .تعلل در تصمیم گیری، اقدامات قطره چکانی در اعمال قرنطینه(به شکل نسبی و نه مطلق)، سخت گیری(از نوع کجدار و مریز) در تردد ها درون شهری و برون شهری، تصمیمات تعارف آمیز و این هفته، آن هفته کردن بازگشایی مدارس و اماکن عمومی،دولتی و اصناف در قالب طرح فاصله گذاری اجتماعی، همه از نشانه های آماده کردن جامعه برای پذیرش همزیستی اجباری با ویروس کرونا و تسلیم در برابر این همزیستی تحمیلی حکایت دارد. موضوعی که آقای روحانی در جلسه ستاد ملی مبارزه با کرونا به وزیر بهداشت خود گفت: به مردم صادقانه و بدون تعارف اعلام کنید که چه ما بخواهیم و چه ما نخواهیم،70 درصد جامعه به ویروس کرونا مبتلا خواهند شد. یعنی از 80میلیون جمعیت، تعداد 56 میلیون نفر، مبتلا خواهند شد. همه ی اقدامات صورت گرفته با هر عنوان و طرحی اعم از طرح فاصله گذاری اجتماعی تا بیستم فروردین ماه و به احتمال قوی تمدید آن با عنوان طرح جدید فاصله گذاری هوشمند، همه ی اینها بیشتر با این هدف انجام گرفته و میگردد که به دلیل کمبود امکانات و تجهیزات پزشکی در کشور و به تبع آن در استانها، ابتلا افراد جامعه به ویروس کرونا به صورت تدریجی صورت پذیرد تا در این بین دولت بتواند با تقویت کادر درمانی و تجهیزات پزشکی، خود را برای مقابله و مهار بیماری با فرض ابتلاء هفتاد درصدی، آماده کند.فلذا تا زمانی که همزیستی اجباری با کرونا داریم با رعایت موازین بهداشتی که بکرات اطلاع رسانی شده،طوری زندگی خودمان را مدیریت کنیم که در این همزیستی،سود آن به نفع انسان و ضرر آن به سمت و سوی ویروس کرونا سوق داده شود. در این صورت به اینهمه هیاهو و ژست گرفتن خود برتربینانه و خود ستایانه مدیریت بحران در مقایسه با کشورهای اروپایی، نیاز نخواهد بود. و مردم با غیرت به مثابه جنگ تحمیلی خودشان در همزیستی اجباری، کرونا را شکست خواهند داد. انشاءا.......

یکی بود یکی نبود......

الف}ما بودیم ولی خبری از کرونا نبود:

-) همه چیز به ظاهر آروم بنظر میرسید.

-)هرموقع دوستان خودمان را می دیدیم،همدیگر را بغل می کردیم و دستهای هم را با عشق فشار میدادیم.

-)همه کنار هم این طرف و آن طرف می رفتیم.

-)تو ماشین کنار هم می نشستیم و شوخی کنان آواز می خواندیم.

-)برای آرامش روحی و قلبی خودمان پنجشنبه هر هفته سرخاک والدین خودمان می رفتیم.

-)روزهای جمعه و تعطیل بساط کباب و چایی منقلی تو پارک ها و فضای سبز به راه می انداختیم.

-)در در بی فوتبال های  همچون استقلال و پیروزی، رئال مادرید و بارسلونا شرط بندی میکردیم و به شوخی چه جدل ها و دغلبازی هائی که راه نمی انداختیم. 

-)دوست داشتیم ادارات و مدارس بهر بهانه ای تعطیل شوند تا بریم سفر یا دیر از خواب بیدار بشیم.

-)همه ی کشورها و رهبران سیاسی بر این  باور بودند که قدرت فقط در انحصار آنهاست  و دیگران از قدرت بی مثال شأن بی بهره اند.

-)اکثریت به فکر پول درآوردن زیاد به هر طریق ممکن بودند برای رسیدن به آرزوهای لامحال و محال شأن.

ب}کرونا که اومد، فهمیدیم:

-)همه چیز در یک چشم بهم زدن می تونه زیرو رو بشه.

-) دست دادن دوستان واقعی و بغل کردن آنها چقدر به ما انرژی مثبت میداده.

-)دیگر تعطیلی طولانی نه تنها ما را خوشحال نمی کنه حتی میتونه  باعث بوجود آمدن مشکلات اجتماعی و غیر قابل پیش بینی نیز بشه.

-) بگونه ای بی سابقه بسیاری از خط قرمزها را میشه نادیده گرفت.

-) گوشه ای از رنج و صبوری جانبازان قطع نخاعی جنگ تحمیلی را که سال های بس درازی ست به پشت و شکم تو خونه خوابیدن و آنچه را که ما کوتاه زمانی بر نمی تابیم و آنها صد چندان آن را عاشقانه تحمل می کنند،فهمیدیم

-)بروشنی پی بردیم که انسان ها  چقدر موجودات ضعیف،تنها و ترسویی هستند.

-)در یافتیم که همه ی انسانها در اقصی نقاط جهان برای نجات از بلا با اشکال و شیوه های مختلف به دنبال کسی هستند که به چشم دیده نمی شود تا به آنها برای رهائی از این بحران کمک کند.

-)میشه میهمان را از دروازه شهر نیز بیرون کرد حتی قبل از رسیدن به دم خونه.

-)میشه آدم عزیزترین کس خودشو نتونه به خونش دعوت کنه.

-)میشه خونه آدما بشه زندان آنها، بدون شکایت و صدور رای دادگاه .

-)همه ی آرزوها رو میشه فراموش کرد، جزء آرزوی سلامتی.

-)میشه جور دیگری زندگی کرد که با روزها و ماههای گذشته فرق داشته باشه.

-) میتونیم جور دیگری با دوستان و آشنایان خودمان ارتباط برقرار کنیم .

-)خاطرات جاده های شمال را بعد از چهل سال و اندی،میشه فراموش کرد.

-)میشه استادیوم های فوتبال را که بیش از نصف جمعیت جهان به آن علاقه مندند علیرغم میل باطنی، تعطیل کرد.

-)انسانها با میل و خواسته  خودشون کسب وکار و محل درآمد خودشان را تعطیل می کنند.

-)سلامت افراد جامعه در شرایطی خاص به همدیگر وابسته است.

-)جایگاه،پست و مقام دیگر معنای سابق خود را نداره.

-)مدیریت بحران چقدر در عمل سخته و بعضی از بحران ها به این زودی ها به روال عادی بر نمی گرده.

-)میشه طور دیگری کارکرد و تجربه آموخت.

-)از این به بعد جنگ، جنگ بیولوژیکه، نه جنگ توپ و تانک، بمب اتمی و هسته ای.

-) حتی روز های بدتری هم میتونه تو زندگی ما آدما اتفاق بیافته که اصلا به ذهنمون،نمی رسه و قابل تصور نیست.

-)خانه دیگر صرفا جای خوردن و استراحت کردن نیست! میشه تو خونه کار کرد،درس خواند و بی ریا و با خلوص عبادت نمود و حتی ورزش و سایر کارهای دیگه که قبلا به آنها فکر نمی کردیم،در آن انجام داد.

-)دیگه خونه ها و ماشین های لوکس آدما رو خوشحال نمی کنه.

-)دیگر قدرت نظامی افتخار محسوب نمی شه و کشورهای پیشرفته و توسعه نیافته، معنای سابق خود را از دست داده اند.

کرونا تو با عمرکوتاهت و جثه ریزت که دیده نمیشی، به ما یاد دادی که همه باید سلامت باشیم تا بتوانیم خوشبخت زندگی کنیم. این مهم جزء با قدرت و اراده خداوند بزرگ،امکان پذیر نخواهد بود. بیائید برای رسیدن به همان شرایطی که ما بودیم ولی  خبری از کرونا نبود، به او(خداوند) متوسل بشویم. تا با عنایت حق تعالی و مدیریت اصولی و بهنگام مسئولین، ضمن خروج از بحران فعلی(ویروس کرونا) همواره خودمان را برای بحران های مشابه و خدای ناکرده بدتر از کرونا، آماده نگه داریم.