یاد یاران
به یاد همکارانی که دیگر در بین ما نیستند و در عجبم که روزگار چه ترفندی بکار می برد که بدون آنکه خودمان متوجه بشویم،زود آنها را فراموش می کنیم. انگار که اصلا همکارانی بنام قدیری،محب اله زاده،آقاوردی زاده و حسین پور،نداشتیم.علیرغم اینکه میدانیم ما نیز مثل آنها رفتنی هستیم و حتی زودتر از آنها از یاد خواهیم رفت، ولی باز نمی دانم چرا و به چه دلیل اینهمه برای بدست آوردن جاه و مقام و حفظ آن از هیچ کاری ابا نداریم. به راحتی دروغ می گوئیم،بدگویی می کنیم،غیبت می کنیم،تهمت می زنیم و ظاهر و باطنمان هر روز به یک رنگ در می آید .... انگار که هم خودمان و هم پست و مقامی که به آن تکیه زده ایم برای همیشه مانا و پایدار خواهند بود.بگذریم، ضمن گرامیداشت یاد، نام و خاطرات خوب با آن عزیزان که دیگر در بین ما نیستند امیدوارم با هم مهربان باشیم و مهربان بودن را تمرین کنیم. چرا که همه ی ما به هر شکلی البته بدون ثروت ومقام رفتنی هستیم. بقول مرحوم شهریار:
چالیش آدین گلنده
رحمت اوخونسون سنه
دونیا دا سندن قالان
آخیردا بیر آد اولار
یاری دیگر،
طریقِ فراق گُزید،
گلی از گلستان کاردانی و مهربانی،
ناباورانه فُسرد و پَرپَر شد،
یارب این خزان، کی تمام می‌شود؟
کِی دوباره می رسدبهار؟
--------++-----------
با خبر شدم آقای یونس آقاوردی زاده، از همکاران عزیز و مهربانم در یک حادثه رانندگی تلخ، جان به جان آفرین تسلیم کرده و دنیای خود را به اذن و اراده خداوند عوض کرده است. این ضایعه دردناک را به حضور خانواده گرامی ایشان و خانواده اداره کل تعاون، ،کار ورفاه اجتماعی استان بویژه همکاران اداره شهرستان مشکین شهر تسلیت عرض می نمایم.
در زمان برگزاری جشنواره تجلیل از تعاونگران استان که در شهریور ماه سال جاری در بخش رضی شهرستان مشگین شهر برگزار شد در حاشیه مراسم فرصتی برای بنده پیشامد تا با آن مرحوم در خصوص مسائل کاری خاصه آمار و ارقام حوزه تعاون گفتگوی دوستانه داشته باشم . هرچند که شناخت کامل انسان ها نیازمند زمان و فرصت کافی می باشد ولی در همین زمان کوتاه آن مرحوم را فردی مهربان و دلسوز و بدون هرگونه حب و بغض و دارای اشراف نسبت به مسئولیت خویش دیدم که با تحلیلی کارشناسانه در خصوص آمار و ارقام تعاونی ها مستندا و مستدل صحبت می نمود. آن زمان کوتاه فرصتی شد تا شناختی هرچند کوتاه و لیکن ژرف از مرحوم یونس آقاوردی زاده بدست آورم و این نکته مدیریتی را که قبلا بارها در کتاب های مختلف مدیریت خوانده ودر همایش ها و دوره های آموزشی شنیده بودم " که نیروی انسانی شایسته و کار بلد مختص نیروهای مستقر در ستاد نیست و کارشناسان متعهد و کار بلد را میتوان در شهرستانها نیز جستجو و شناسایی نمود و روی آنها حساب باز کرد" را به عینه مشاهده کرده و به درستی اش ایمان آوردم. به واقع زمان در حال گذر است و زمان های از دست رفته، هرگز دوباره باز نخواهند گشت و یونس آقاوردی زاده دیگر در میان ما نیست و باز نخواهد گشت و هرگز از نعمت وجود چنین کارشناسی دوباره برخوردار نخواهیم شد. پس بیائید در زمان حال قدر و ارزش همدیگر را بدانیم و به خاطر مسائل اداری و غیر اداری برای همدیگر گره ایجاد نکنیم و سعی کنیم که گره گشای همدیگر باشیم انشاءالله. در پایان مجددا این فقدان جبران ناپذیر را خدمت بازماندگانِ گرامیِ آن زنده یاد و همکاران ستادی و شهرستانی تسلیت عرض می کنم.
