یاد یاران
به یاد همکارانی که دیگر در بین ما نیستند و در عجبم که روزگار چه ترفندی بکار می برد که بدون آنکه خودمان متوجه بشویم،زود آنها را فراموش می کنیم. انگار که اصلا همکارانی بنام قدیری،محب اله زاده،آقاوردی زاده و حسین پور،نداشتیم.علیرغم اینکه میدانیم ما نیز مثل آنها رفتنی هستیم و حتی زودتر از آنها از یاد خواهیم رفت، ولی باز نمی دانم چرا و به چه دلیل اینهمه برای بدست آوردن جاه و مقام و حفظ آن از هیچ کاری ابا نداریم. به راحتی دروغ می گوئیم،بدگویی می کنیم،غیبت می کنیم،تهمت می زنیم و ظاهر و باطنمان هر روز به یک رنگ در می آید .... انگار که هم خودمان و هم پست و مقامی که به آن تکیه زده ایم برای همیشه مانا و پایدار خواهند بود.بگذریم، ضمن گرامیداشت یاد، نام و خاطرات خوب با آن عزیزان که دیگر در بین ما نیستند امیدوارم با هم مهربان باشیم و مهربان بودن را تمرین کنیم. چرا که همه ی ما به هر شکلی البته بدون ثروت ومقام رفتنی هستیم. بقول مرحوم شهریار:
چالیش آدین گلنده
رحمت اوخونسون سنه
دونیا دا سندن قالان
آخیردا بیر آد اولار
محبت ومهربانی به هم نوع همواره باقیست
باخبرشدیم که متاسفانه دکترنوربخش رئیس سازمان تامین اجتماعی ومعاون ایشان در ماموریت اداری در استان گلستان در اثرسانحه ی رانندگی جان باخته اند.ضمن تسلیت به خانواده محترم آن دو مرحوم و کلیه ی کارکنان تامین اجتماعی برای هردو تازه گذشته از خداوند منان طلب مغفرت و بخشش داریم.مرحوم دکترنوربخش اززمان تصدی پست ریاست سازمان تامین اجتماعی تمام تلاش خود راصرف سروسامان دادن وجلوگیری از هدررفت سرمایه های متعلق به جامعه هدف سازمان یعنی کارگران و مستمری بگیران کرد. به نظر بنده در این امرنیز تا جایی که مربوط با ایشان بود،موفق عمل کردند.مهمترین نکته ی مرحوم نوربخش،تاکید بردورنگه داشتن سازمان از حواشی وسیاسی کاری و توجه جدی به کارتخصصی سازمانی بود.با این همه تلاش وخدمت به مردم به خواست و اراده خداوند،دنیای خود را عوض و به دیار همیشگی کوچ کرد.آنچه در این بین ازاو برای همیشه باقی ماند نام ویاد ایشان در اذهان و افکار عمومی بویژه همکاران اداری خود است.باید بیاد داشته باشیم که مرگ هرکدام از ما ازآنچه که فکر می کنیم نزدیک است وهرلحظه که خداوند اراده کند دنیای ما نیز همانند مرحوم نوربخش و تمامی از دنیا رفته گان،عوض خواهد شد.با این وجود چرا این همه دروغ،چرا این همه تهمت،چرا این همه زیرآبی رفتن برای همدیگر،چرا این همه چشم به مال دیگران داشتن.چرا این همه درویی و هزاران چرای غلط و نادرست دیگر که همه ی ما به خوبی آنها را میدانیم وشاید برخی از آنها را دانسته ویا ندانسته تا بحال انجام داده ایم.
بنابرین تلاش کنیم که همیشه ودر همه حال در هر پست ومقامی که هستیم با مهربانی و محبت با دیگران اعم از اعضاء خانواده،دوستان،همکاران اداری وسایرین،رفتارکنیم.چرا محبت،دوستی ومهربانی به هم نوع همیشه ماندگار و جاویدان است. حتی بعد از مرگ. برای همه ی کسانی که دنیای خود را عوض کرده اند ونام نیک و خوش از خود بجا گذاشته اند،صلوات محمدی پسند نثار کنید.
