به سوی فردا

انتقام و استمرارمبارزه با هوشمند سازی اقدامات

 باز هم دست تروریست های از خدا بی خبر به خون سربازان امنیت این مرز و بوم آغشته شد و فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران را عزادارکردند. شامگاه شب گذشته تعدادی از تروریست ها مقر نیروی انتظامی در شهرستان راسک سیستان و بلوچستان را مورد حمله قرار داده و متاسفانه در این اقدام تروریستی برابر آخرین گزارش های دریافتی یازده نفر از مدافعان امنیت به شهادت رسیده اند. این ضایعه دردناک را به امت شهید پرور و مردم خون گرم سیستان و بلوچستان تسلیت گفته و برای خانواده های آنها صبر جمیل از خداوند مسئلت داریم. علی ایحال بنظر میرسد علیرغم همه ی اقدامات فنی که در راستای جلوگیری از بروز عملیات های تروریستی بویژه در چنین مناطقی اتفاق افتاده، حادثه اخیر نشان داد که اقدامات قبلی نیازمند مهندسی مجدد و معکوس است. انتظار میرود مقامات بلند پایه فراجا تمهیدات بازدارنده با قابلیت های هوشمند سازی را بویژه در مناطق مرزی که از حساسیت بالای امنیتی برخوردار هستند را در دستور کارخود قراربدهند. قطع به یقین با عملیاتی شدن چنین برنامه های ضمن انتقام خون های ریخته شده مدافعان امنیت و گوش مالی سخت به رهبران گروه های تروریستی، شاهد استمرار مبارزه محکم با دشمنان کوردل خواهیم بود که نتیجه آن به کمک امام عصر(عج ا...) کاهش محسوس عملیات های خونبار و غافلگیرانه در سطح چنین مناطقی خواهد بود. انشاالله روحشان شاد

مادر جان کجاستی!! 

تروریسم و افراطی گری در ورای بازی های سیاسی و قدرت طلبی این بار جسم و جان کودکان بی رمق،معصوم و مظلوم افغانی را آنهم در محل کسب علم و دانش،پاره پاره کرد و دفتر مشق شان را با رنگ خونشان نمره داد. 50 دانش آموز بی گناه در این اقدام وحشیانه و غیر انسانی که معلوم نیست به دست کدامین خفاش بی رحم و سنگ دل و به چه دلایلی انجام گرفت آسمانی شدند.  لعنت بر جنگ،لعنت بر تروریسم ولعنت بر افراطی گری در جای جای عالم خاکی که کودکان و زنان بی گناه قربانیان اصلی آن هستند.چه سخت است برای مادری که با شنیدن این خبر با نگرانی و دلواپسی آنهم با پای پیاده به محل تحصیل فرزندش بدود و هرچه بگردد او را نیابد و با ضجه های سوزناک به لهجه افغانی فریاد بزند" مادرجان کجاستی" و یکدفعه با کفش ها و کیف خونین او که تازه با هزاران مشقت برای او خرید بود، مواجه شود. چه صحنه ی غم انگیز و دلخراشی که تصورش برای تک تک ما غیر قابل تحمل است وچه برسد به اینکه خدای ناکرده به واقعیت به پیوندد. ترور و تروریسم به دنبال کشتن انسان ها بدون توجه به نوع دین،رنگ و جنس شان است. با وقوع چنین اتفاقات خونین و غیرانسانی است که امنیت برای افراد جامعه معنا و مفهوم پیدا می کند. اینکه به نظام اعتقاد داشته باشیم یا خیر در هر شرایطی اگر ناامنی،ترور و عملیات خرابکارانه ای صورت بگیرد،همه اعم از زن و مرد،پیرو و جوان،قربانی خواهند شد. اینجاست که می بایست فارغ از جهت گیری های احساسی و تعصبی، قدرشناس مدافعان امنیت کشور باشیم.اینکه مشکلات اقتصادی هست،درست. اینکه بی مهری ها هست،درست. اینکه فساد هست،درست. اینکه نارضایتی از شیوه مدیریت کشور داری هست،درست. حال اگر به این همه چالش ها، معضل نا امنی نیز اضافه گردد،تصور بکنید چه برسر کشور و مردمان آن خواهد آمد. در پایان ضمن تسلیت به مادران غم کشیده افغانی به جهت از دست دادن فرزندان معصوم خود، انتظار میرود هماهنگی کامل و ملموسی بین مردان میدان عمل و مردان میدان دیپلماسی کشورمان برای رفع معضلات کنونی شکل بگیرد. چرا که هرچه اختلاف بین این دو میدان بیشتر باشد شکاف ها برای خرابکاری سیاسی،اجتماعی،اقتصادی و نهایتا امنیتی بوجود خواهد آمد و گذشت زمان نیز رفع معضلات را با چالش های جدی مواجه میکند. در هرصورت اولین و آخرین بازنده این همه غفلت و اهمال کاری در مدیریت درست و اصولی کشور(حکمرانی خوب)، مردمان جامعه هستند. مردمانی که حکومت برای رشد و تعالی آنها شکل گرفته است. به امید روز بدون ترور، افراطی گری و دل نگرانی از امید به آینده برای همه ی انسان های جهان.