دهه ی محرم نیازمند نگاهی نو
صدای روضه ومداحی ،مداحان باسبک ها، سلیقه های وگویش های مختلف، نشانه های شروع مجدد دهه ماه محرم درکشور می باشد .دهه ای که درزمان وقوع خود، هرروز ،ساعت ودقیقه آن گویای تاریخی از تاریخ اسلام محمدی و شجاعت راستگویان ،عدالت جویان وآزادی طلبان از ظلم وجفای یزیدیان بود. حادثه عاشورا مثل بسیاری از حقایق این عالم است که در زمان خودشان آنچنانکه باید شناخته نمی شوند . بعد از آنکه زمان زیادی گذشت وتمام عکس العمل ها وجریانات مربوط به یک حادثه خود را بروز دادند . آنگاه آن حادثه بهتر شناخته می شود . همچنانکه شخصیتها هم همین طورند. متا سفانه در ارتباط با قیام امام حسین (ع)(حادثه عاشورا )علیرغم گذشت چندین دهه از برگزاری مراسمات مختلف هنوز آنطور که باید و شاید نتوانسته ایم از ویژگیهای بارز ومهم نهضت امام حسین (ع)وحتی خصوصیات خود حضرت جهت پیشبرد امورات اقتصادی، اجتماعی،سیاسی وفرهنگی جامعه با توجه به شان و جایگاه امام حسین (ع)دربین آحاد مختلف جامعه حداکثر بهره برداری لازم را ببریم و الگوسازی کنیم .چرا که اکثر برنامه های ایام محرم صرف روضه خوانی ومداحی میشود آنها هم مداحی هایی که انواع تحریف درآن وارد شده وکاملا باعث ایجاد تضاد در باور مردم بویژه نسل جوان شده است. البته این سخن به معنای جمع آوری مداحی وروضه خوانی نیست. ولی آیا قیام ومکتب امام حسین (ع)را باید تنها در روضه خوانی وحرکات احساسی که صرفا در جهت در آوردن اشک عزداران می باشد خلاصه کرد. بنظر می آید زمان آن فرا رسیده که نوع نگاه ورویکرد تنها صرف مذهبی (روضه خوانی )در ارتباط با دهه ی محرم کنار گذاشته شود ویا به قول معروف چشمهار رو شست وجوردیگری باید دید . ویا به عبارت دیگر مکتب امام حسین (ع) گریه با تعقل ،عاقلانه وشناخت واقعی را می طلبد. نه حرکات ناموزون و بدون معنا که جزء در حاشیه بردن روح وابعاد دیگر قیام امام حسین (ع)،اثر بخشی دیگری نداشته ونخواهد داشت. یکی از مشخصات مهم دهه ی محرم ،حضور خود جوش مردم در قالب دسته ها وهیا ت های عزاداری در سطح مساجد وتکایای سراسر کشور می باشد که جمع کردن اینهمه جماعت در سایر ماههای سال عملا غیر ممکن می باشد. این همان سرمایه اجتماعی است که جامعه شناسان آن را پیش نیاز برای پیشرفت جامعه در تمامی امورات میدانند که در صورت برنامه ریزی دقیق وصحیح میتوان از این ظرفیت مهم در جهت ارتقا ء برنامه های فعلی نظام که به نوعی در دل قیام امام حسین (ع)نیز نهفته است حداکثر بهره برداری را بعمل آورد. برخی از این شاخص وموارد مهم که درحال حاضر در کشور در پیشبرد آن با چالش جدی مواجه هستیم اما امام حسین (ع) در طول دوران زندگی خود بویژه در نهضت عاشورای توانست به بهترین نحوه آنها را مدیریت و راهبری نماید اشاره میگردد :
-) جلب مشارکت مردم
-) شفاف گویی با مردم
-) کارآفرینی اجتماعی وخیر جمعی
-) مدیریت بهینه زمان
-) مدیریت بحران
-) تزریق صبر وآرامش به جامعه در شرایط سخت وطاقت فرسا
-) مبارزه با انواع فساد
-) پایبندی به عهد وفا
-) توجه به کانون خانواده
-) توجه به منافع ملی نه منافع شخصی
-) نقش زن در جامعه
-) ادب اسلامی
-) پرهیز از خشونت وافراطی گری
-) اجرای امر به معروف ونهی از منکر توسط افراد واجد شرایط.البته توضیح هر کدام از آنها مجال وفرصت های خاصی میخواهد که در این مقال نمی گنجد .شاید این سوال در ذهن متبادرگردد که قیام امام حسین(ع) ویا شخصیت آن بزرگوار چه ارتباطی با کارآفرینی اجتماعی دارد. که در وهله ی اول سوال چالش برانگیزی بنظر میرسد ولی با کمی تعمل درمتن وروح قیام میتوان به همه ی موارد پاسخی قانع کننده ای یافت.در سال گذشته در همین ایام بود یادداشتی با عنوان امام حسین (ع)به عنوان کارآفرینی اجتماعی نوشتم که مورد استقبال خوانندگان محترم قرار گرفت، دوستان در صورت تمایل میتوانند در قسمت آرشیو مطالب، یادداشت مورد نظر را مطالعه نمایند.
بنابراین ضررویست مسئولین ومتولیان اجراء کنندگان برنامه های دهه محرم طوری برنامه ریزی کنند که ضمن برگزاری مراسمات عزاداری ونوحه خوانی عقلایی نه احساسی، مفاهیم مورد اشاره فوق نیز به نحوه احسن وکارشناسی شده به مردم منتقل گردد تا امکان افزایش شاخصهای مورد بحث در سایه عظمت نهضت امام حسین (ع )در کشور فراهم ومهیا گردد.
پایان بخش یاداشت جمله زیبای دکتر علی شریعتی در خصوص مکتب امام حسین (ع) می باشد .
((حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود افسوس که به جای افکارش زخم های تنش را نشانمان دادند ،وبزرگترین دردش رابی آبی نامیدند))
