به سوی فردا

                            آسیب شناسی موسسات کاریابی    

غیردولتی و راهکارهای اجرایی

1-با توجه به تغییرات بوجود آمده در حوزه کسب و کار و تخصصی شده اکثریت مشاغل و از سوی گسترش فضای مجازی و افزایش نقش مراکز دانشگاهی و پارک علم و فناوری (شرکت های دانش بنیان) در بازار کار می طلبد در آئین نامه اجرایی موسسات مزبور تغییرات اساسی و بنیادی ایجاد و نوع نگاه به موسسات مزبور از چهار عملکرد (ثبت نام، راهنمایی و مشاوره شغلی، کسب فرصتهای شغلی و بکارگماری) فراتر رود.

2-نگاه به فرایند صدور مجوز موسسات مزبور،حاکی از فشارهای سیاسی بویژه از سوی نمایندگان مجلس جهت صدور مجوز فعالیت به برخی از اشخاص حقیقی و حقوقی که انصافا حرفی برای گفتن دراین عرصه را ندارند ولی علیرغم مخالفت های کارشناسی، نهایتا مجوز صادر می گردد.

3-متکی بودن درآمد موسسات کاریابی غیردولتی به حق ثبت نام و بکارگماری که در حال حاضر با توجه به شرایط اقتصادی موجود در واحد های تولیدی عملا این منابع درآمدی نیز با مشکل مواجه شده و فعالیت در کاریابی در صورت استمرار این وضعیت توجیه اقتصادی خود را از دست خواهد داد.

4-وجود رقابت ناسالم بین مدیران کاریابی های غیردولتی بر سر مسائل مالی وهمچنین عملکرد ضعیف آنها باعث گردیده موسسات مذکور در بین مخاطبین و حتی مسئولین اجرایی از شان و جایگاه مناسبی برخوردار نباشند. طوری که کاریابی غیردولتی را همانند بنگاههای املاک که مملو از دروغ و عوام فریبی است ،توصیف می کنند.

5-عدم تبیین جایگاه و نقش کاریابیها در بین آحاد مختلف مردم بویژه مراکز دانشگاهی و پژوهشی در تنظیم بازار کار کشور ومنطقه.

6-وجود پرسنل ضعیف و غیرکارشناس که هیچگونه اطلاعی ازوظایف ابتدائی  کاریابی و کسب و کار ندارند. بررسی های میدانی نیز گواه بر این امر می باشد و این افراد راهنمایی و مشاوره شغلی را در این جمله کوتاه که (ثبت نام کنید و فرصت های شغلی در تابلو اعلانات نصب شده) خلاصه کرده اند.

7-عدم ارتباط بین موسسات کاریابی با دانشگاه ها جهت ایفای نقش موثر در تنظیم بازار کار

8-عدم نظارت کافی و دقیق بر عملکرد کاریابی های غیردولتی از سوی کارشناسان مربوطه

9-عدم حضور تمام وقت مدیر موسسه در محل کاریابی به دلیل چند شغله بودن آنها

10-شفاف نبودن عملکرد مالی کاریابی های غیردولتی از باب دریافت حق ثبت نام ، بکارگماری، تخفیفات بیمه ای و آزادسازی مدرک دانشگاهی.

راهکار های عملیاتی

برای خروج موسسات مزبور ازشرایط فعلی و حرکت به سوی فعالیت شفاف و قابل قبول در راستای تنظیم بازار کار ،راهکارهای عملیاتی زیر پیشنهاد میگردد که به نظر می آید تا آنها به ملکه ظهور نرسند، وضعیت موجود کاریابی ها تغییر نخواهد کرد.

1-تغییر اساسی درمحتوای آئین نامه اجرایی بویژه درخصوص صدور مجوز برای متقاضیان ،شرایط فعالیت کاریابی ها از حیث نرم افزاری و سخت افزاری با اخذ نظرات کارشناسی از ادارات کل استانها

2-نهایی کردن واگذاری برخی از امورات ستادی و اجرایی به موسسات مزبور جهت خروج موسسات مزبور از رکود فعلی که زمینه سازی برخی از تخلفات کاریابی ها می باشد.

3-استفاده از تجربیات سایر وزارتخانه های در واگذاری امورات اجرایی خود به بخش خصوصی از جمله سازمان تامین اجتماعی (کارگزاری تامین اجتماعی) نیروی انتظامی( پلیس + 10) قوه قضائیه (مراکز ثبت درخواست) ثبت احوال(پیش خوان دولت) که همه ما به نوعی از آنها با صرف هزینه خدمات کسب کرده ایم و مسایل و مشکلاتی که در کاریابیها از باب اخذ حق الزحمه وجود داردبه نوعی در آنها وجود ندارد و همه آنها با اخذ هزینه مصوبه فعالیت می کنند . بنابراین اعمال شرایط و نحوه دریافت حق الزحمه آنها در آئین نامه کاریابی های غیردولتی ضروری به نظر می آید.

4- ممانعت از صدور مجوز برای اشخاصی که به کاریابی به عنوان شغل دوم نگاه می کنند و لغو مجوز کاریابی های موجود که چنین شرایطی را دارند بدون هیچگونه پیش شرطی برابر گزارشات بازرسی های انجام یافته.

5-وجود یک نرم افزار کامل و هوشمند جهت جلوگیری از ثبت نام های تکراری جویندگان کار در کاریابی های مختلف و اخذ خدمات از یک کاریابی که نیازمند تغییرات اساسی در نرم افزار موجود و هوشمند کردن آن می باشد. طوری که تمام مدیران کاریابیهای که سطح دسترسی قابل قبول به اطلاعات موسسات دیگر نیز دسترسی داشته باشند.

6-افزایش شان و جایگاه کاریابیهای غیردولتی و نقش آنها در شغل یابی کارجویان از طریق استفاده از ظرفیت مراکز دولتی و خصوصی و الزام کردن واحدهای خصوصی به جذب نیروی مورد نیاز خود از طریق مراکز مزبور از سوی هیئت وزیران و یا شورای عالی اشتغال%س94