به سوی فردا

سوال اول-نظر شما درباره شعار سال مبنی برحمایت از کالای ایرانی چیست وبرای تحقق این شعار چه باید کرد؟

جواب:انتخاب شعار سال مبنی برحمایت از کالای ایرانی از سوی مقام معظم رهبری بسیار دقیق وهوشمندانه بود.چرا که این شعار یکی از مهمترین محورهای اقتصاد مقاومتی است که ایشان به خوبی آن را برای سال 1397نامگذاری کردند.اینکه عنوان میشود این شعار هوشمندانه ودقیق می باشد به این دلیل هست که با این شعار،کلیات نظام و افراد جامعه یعنی هم مردم و مسئولین دولتی اعم از قوه مجریه،مقننه و قضائیه در تحقق اهداف شعار که همانا افزایش تولید ملی و ریشه کن کردن بیکاری از اقتصاد می باشد، می بایستی بیش از گذشته فعال و هماهنگ و یکدل باشند وتا این اتحاد و وفاق ملی ایجاد نگردد قطعا اقتصاد مقاومتی که حمایت از کالای ایرانی نیز جزئی از ارکان آن می باشد،به سرمنزل نهایی که همانا سربلندی اقتصادی ایران عزیز می باشد، نخواهد رسید. از طرفی این شعار بعد فرهنگی نیز دارد که در ادامه به ان اشاره خواهد شد.

برای تحقق شعار حمایت از مصرف کالای ایرانی همانطور که اشاره شد،مردم ودولت بازیگران اصلی آن هستند.دولت از طریق اقداماتی همچون مبارزه جدی وعملی با قاچاق کالا ورانت اطلاعاتی ومالی،مدیریت جدی بر واردات کالا،تلاش جهت ایجاد ثبات پایدار در نوسانات قیمت ارز وهمچنین کاهش منطقی نرخ تسهیلات در راستای توجیه پذیر کردن فعالیت های اقتصادی میتواند نقش آفرینی کند. مردم از طریق مصرف نکردن کالای قاچاق وخارجی وتعصب وتلاش در خریدن کالای ایرانی ،میتوانند در تحقق این امر خطیر موثر باشند.مردم جامعه بایستی به این باور برسند که با هر خرید کالای ایرانی کمک می کنند به اشتغال فرزندان خود.

سوال دوم-کیفیت کالای ایرانی را در مقایسه با کالای خارجی چگونه می بینید؟

جواب:اصولا کیفیت کالا امری نسبی است ومطلق نیست.اینکه بگوئیم کلیه کالاهای تولید داخل بی کیفیت هستند،درست نیست.چراکه در حال حاضر برخی از تولیدات کشور از کیفیت خوبی برخوردار هستند حتی از مشابه خارجی نیز بهتر می باشند ولی به دلایلی فرهنگی که به غلط در جامعه ترویج یافته، نتوانسته اند در بین افراد جامعه برای خود بازار پایداری پیدا کنند.در مقابل کالاهای داخلی هستند که از کیفیت لازم برخوردارنیستند و یا در حال طی مراحل پیشرفت خود می باشند و زمان بر خواهد بود تا به قافله کیفیت به مفهوم علمی آن برسند و نیاز هست به پشتیبانی وتاکید بر ترجیح بر کالای خارجی وجود دارد. احساس بی کیفیتی البته با خوده بی کیفیتی متفاوت است.خریدار ایرانی خیلی اوقات تحت تاثیر تبلیغات منفی در مورد کیفیت تولید داخل قرار میگیرد وهنوز قضاوت 20سال پیش را در مورد کالای داخلی دارد.

احتمالا در ذهن خوانندگان این سوال مطرح گردد که چه لزومی به خرید کالای بی کیفیت داخل هست، زمانی که کالای با کیفیت مشابه خارجی آن در بازار وجود دارد؟به این افراد باید گفت: مردم ژاپن سالها دروازه های کشورشان را به ورود کالای خارجی بستند و اجناس ژاپنی را خریدند که از کیفیت لازم نیز برخوردار نبود.همین عزم ملی وخود خواهی جمعی آنها،ژاپن را در علم وصنعت به نقطه ای رساند در حال حاضر شاهد آن هستیم . این همان بعد فرهنگی شعار سال جدید است که باید مردم و مسئولین امر در این خصوص می بایست به گونه ی جهادی عمل کنندو کالای ایرانی را علیرغم ضعف در تولید برکالای خارجی ترجیح دهند.

سوال سوم-برای ارتقاء کیفیت کالای ایرانی چه باید کرد؟

جواب:برای پاسخ به این سوال بایستی ابتدا تعریفی از خود کیفیت ارائه کنیم تا مشخص گردد که برای ارتقاء آن به دنبال چه پارامترهای در امر تولید کالای با کیفیت، باید باشیم.برای مفهوم کیفیت تعاریف زیاد و متنوعی وجود دارد.ولی به نظر بنده تعریف ارائه شده از سوی آقای کرازبی،بهترین تعریف می باشد.کرازبی کیفیت را اینطور تعریف کرده است: کیفیت یعنی مطابقت با مشخصات ونیازمندی ها،کیفیت یعنی رضایت مشتری،کیفیت یعنی به وجد آورنده مشتری،کیفیت یعنی مناسب بودن،کیفیت یعنی مشتری برگردد اما محصول برنگردد،کیفیت یعنی تحویل به موقع،کیفیت یعنی خدمات متنوع پس از فروش وکیفیت یعنی بی نقص بودن کالا. با این اوصاف زمانی می توانیم بگوئیم کالا ومحصولی با کیفیت است که موئلفه های مورد اشاره در آنها رعایت شده باشد و در این حالت است که کلیه اجناس و کالا های تولیدی به برند تبدیل خواهند شد و برند یعنی مشتری.در این برهه از زمان بیش از همه فعالان و تولید کنندگان بخش خصوصی در تحقق این مقوله نقش وسهم سنگینی بر عهده دارند و برای تولید کالای با کیفیت با شاخص های مورد بحث می بایستی از نیروی توانمند،دانش و تکنولوژی جدید ،مواد اولیه مناسب بویژه در زمینه کالا های غذایی وخوراکی که حرف و حدیث های در جامعه مطرح می باشد و ضربه ای بر عدم استفاده اکثریت جامعه از این کالاهاست، استفاده کنند و همچنین تاسیس واحد های تحقیق و توسعه در واحد های تولیدی با مشارکت دانشگاهها را سرلوحه کاری خود قرار دهند.در غیر اینصورت در امر تولید کالای باکیفیت موفق نخواهیم بود.

الزامات تحقق شعارسال حمایت ازکالای ایرانی

مقام معظم رهبری طبق روال سالهای گذشته،شعار سال 1397را حمایت ازمصرف کالای ایرانی با هدف افزایش تولید ملی وهمچنین ایجاد فرصت های شغلی برای جوانان کشور،نامگذاری فرمودند.حال سوالی که درذهن متبادر میشود این است که برای تحقق شعار مزبور و منویات معظم له چه الزامات واقداماتی از سوی چه قشرهای از جامعه باید صورت پذیرد تا شاهد افزایش چشمگیر مصرف کالاهای ایرانی باشیم؟بنظر میآید چهار قشر از افراد جامعه می بایستی الزاماتی را به صورت عملی نه شعاری،بکاربرند تا بستر و زمینه های لازم برای محقق شدن شعار سال،مهیا گردد.چهارقشر مورد نظر این یادداشت عبارتند از1-)مردم2-)نیروی کار3-)دولت و چهارم فعالان بخش خصوصی.هرچند که ادعایی برای کامل بودن الزاماتی که در پی می آید نیست ولی حداقل های است که بدون توجه به آنها کالای ایرانی به جایکاه واقعی خود نخواهد رسید. هرکدام از این موارد را نیز میتوان مستقلا مورد بررسی قرار داد ومصداق،عدد ورقم برایشان آورد ولی در این نوشتار،صرفا به کلیات اشاره شده است.

الف)الزاماتی که از سوی افراد جامعه بایستی رعایت گردد:

-)تلاش وتعصب درخرید کالای ایرانی.

-)راه اندازی کمپین های حمایت از کالای ایرانی توسط سازمانهای مردم نهاد در فضای مجازی.

-)فروش کالای ایرانی توسط خرده فروشان وعمده فروشان.

-)مصرف نکردن کالای قاچاق وخارجی.

-)رسیدن به این باور که مصرف کالای ایرانی یعنی ایجاد شغل برای فرزندان بیکار خود.

ب)الزاماتی که توسط دولت و مسئولین بایستی رعایت گردد:

-)مبارزه جدی وعملی با قاچاق کالا ورانت اطلاعاتی ومالی.

-)مدیریت جدی بر واردات کالا به کشورچه به صورت قانونی وغیر قانونی.

-)بازاریابی وصادرات بیرون از کشور توسط وزارت امورخارجه و صنعت ومعدن وتجارت.

-)حمایت از فعالان بخش خصوصی در زمینه های بیمه،مالیات در راستای کاهش هزینه های تولید.

-)نظارت وکنترل برکیفیت کالای ایرانی وبرگرداندن اعتماد جامعه به کالای داخلی.

-)استفاده مسئولین رده بالا از کالای داخلی به منظور نماد سازی در بین مردم.

-)تلاش در راستای افزایش اعتماد بین دولت ومردم.

-)رفع موانع تولید داخلی وخارجی اعم از بوروکراسی ناکارامد،نظام مالیاتی برای صنایع تولیدی نوپا، بیمه ومبادلات بانکی بویژه با بانک های خارجی.

-)مدیریت جدی در خصوص کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی.

-)اتخاذ راهکار های برای ثبات بیشتر و پایدار در قیمت ارز.

-)بکارگیری اقداماتی برای کاهش هزینه های حمل ونقل فعالان بخش خصوصی.

-)فرهنگ سازی با استفاده از ظرفیت قوه مجریه برای این امر.

ج)الزاماتی که از سوی فعالان بخش خصوصی بایستی رعایت کنند:

-)دارا بودن اهلیت فنی ومالی فعالان اقتصادی.

-)استفاده از تکنولوژی روز دنیا در تولید کالا ومحصولات.

-)انطباق تولید با نیازها وسلیقه ها ومزیتهای روز مشتریان.

-)رعایت ظرافتهای لازم در تولید.

-)سرمایه گذاری در تولید(تزریق تسهیلات در فرایند تولید).

-)استفاده از دانش وعلم روز مدیریت در فرایند تولید.

-)استفاده از متخصصان نیروی انسانی در مدیریت نیروی کار واحد تولیدی.

-)استفاده از کالای تولید شده توسط مسئولین واحد تولیدی در راستای فرهنگ سازی در این امر خطیر.

-)پرداخت بموقع حق وحقوق کارگران در راستای افزایش بهره وری نیروی کار.

-)افزایش سهم نیروی کار در هزینه تولید.

-)رسیدن به این باور که دیگر نمی توان هم کارفرما بود وهم مدیر.

-)ارزان تمام کردن و رقابت پذیرکردن با جنس خارجی.

-) ارتقای کیفیت تولید با استفاده از مکانیزم های مربوطه.

-)استفاده از یافته های واحد تحقیق وتوسعه در فرایند های تولید برای کاهش هزینه تولید.

-)همکاری جدی با مراکز دانشگاهی وپارک علم وفناوری در راستای رقابت پذیر کردن محصولات.

-)اعمال خدمات متنوع پس از فروش برای افزایش اعتماد به کالای تولیدشده داخل.

-)استفاده از متخصصان بازرگانی وفروش در راستای افزایش راندمان تولید و اخذ سلیقه های متنوع مشتریان.

-)ارتباط سازنده با مدیران وکارشناسان دستگاههای اجرای مربوطه.

-)برقراری ارتباط مثبت ودوستانه با نیروی کار در فواصل زمانی مشخص.

-)اجرای برنامه های اجتماعی وفرهنگی با مشارکت نیروی کار وخانواده های آنها.

-)برگزاری دورههای ضمن خدمت برای نیروی کار.

-)استفاده از مواد اولیه مناسب وبا کیفیت در امر تولید بویژه در صنایع غذایی وآشامیدنی که این روز ها حرف وحدیث های دراین خصوص بین افراد جامعه وجود دارد.

-)رسیدن به این باور که اعتبار واحد تولیدی به محصولات وکالاهای باکیفیت  است نه به تعداد نیروی کار آن.

-)پرهیز از هرگونه تقلب در جریان تولید به منظور افزایش سود.

-)توجه جدی به صادرات کالا ومحصولات.

د)الزاماتی که از سوی نیروی کار بایستی رعایت گردد:

-)رسیدن به این تفکر که کالای تولید شده توسط خود وخانواده اش مصرف خواهد شد.

-)داشتن تعصب به محل کار وکالای تولید شده.

-)تلاش برای بروز نگه داشتن  در زمینه دانش پست شغلی خود.

-)رسیدن به این باور که عدم دقت و سهل انگاری در فرایند تولید به معنی بیکار شدن خودش می باشد.

-)استفاده از کالای تولیدی واحد کاری خود به منظور فرهنگ سازی و افزایش اعتماد عمومی.

برای حمایت از کالای ایرانی ضمن توجه به الزامات اشاره شده فوق،بازسازی هویت و اعتبار شهروند ایرانی و کالای ایرانی نزد خریداران داخل وخارج از کشور نیز از ضروریات می باشد.درعلم بازاریابی اصلی وجود دارد که می گوید:خریدار زمانی به خرید یک کالا مبادرت می کند که ارزش ادراکی کالا برای وی ازبرچسب قیمت روی کالا بالاتر باشد. به بیان دیگر،خریدار فقط برای تصاحب فیزیکی کالا پول نمی دهد،بلکه برای اعتبار و برند آن هم پول می پردازد.به عنوان مثال:وقتی اسم چین وکالای چینی مطرح میشود درخصوص برند واعتبار آن افراد جامعه خودمان علیرغم اینکه اکثریت آنها حتی یکبار هم از کالای چینی استفاده نکرده اند چه عکس العمل های منفی از خود نشان میدهند.عکس این قضیه در خصوص کالاهای برخی از کشورهای اروپای وآسیای از جمله آلمان،ژاپن وکره جنوبی، صادق است و خریداران بدون توجه به قیمت آن تنها به دلیل برند وادراکی که کالاهای کشورهای مزبوردر آنها ایجاد کرده اقدام به خرید می کنند.علی ایحال تحقق شعار سال با رعایت الزامات اشاره شده و همچنین بازسازی هویت ایرانی وکالای ایرانی نیازمند اتحاد،همدلی و وفاق ملی می باشد. پایان بخش این یادداشت جمله پرمغز فردریک باستیا،اقتصاددان معروف سوئیسی قرن نوزدهم می باشد. او گفته است:اگر کالا از مرزها عبور نکند،سربازان عبور خواهند کرد.