به سوی فردا

مناظره

با توجه به نوع اجراء و پاسخ های ارائه شده از سوی نامزدها در دوره اول و دوم برنامه مناظره،مرا به یاد یک داستان واقعی انداخت. "روزی در جلسه ای که کارشناس در حال توضیح مطلبی برای حاضرین در جلسه بود به یکدفعه استاندار سخنان کارشناس را قطع کرد و خطاب به او گفت: آقای کارشناس مطالب ارائه شده شما نه تنها به دانستهای ما اضافه نکرد،بلکه آنچه را که از قبل در خصوص این موضوع یاد گرفته بودیم را نیز به هم زد". مطالبی که در مناظره های اول و دوم از سوی نامزد های سیزدهمین دوره ریاست جمهوری در پاسخ به سوال های مجری برنامه بیان شدند، جواب های بودند که حالت کلی گویی داشت و خیلی قبل از زبان نامزد های ادوار گذشته نیز شنیده بودیم. لذا چیز جدیدی به دانستنی های مخاطبین اضافه نگردید. قطع به یقین در مناطره سوم نیز اتفاق خاصی نخواهد افتاد. نهایتا از بین هفت نامزد،نامزدی که با توجه به تبلیغات،جریانات سیاسی و مسائل حاشیه ای سوار موج انتخابات گردد ،پیروز انتخابات خواهد بود. 

باز انتخابات،بازهم وعده های شیرین و رویائی 

 با آغاز تبلیغات رسمی نامزدهای سیزدهمین دوره ریاست جمهوری، همچون دوره های پیشین، شاهد ارائه وعده های شیرین و رؤیائی مانند افزایش چندین برابر یارانه،کمک هزینه ازدواج، کاهش تورم در ‌کوتاه ترین زمان ممکن و غیره از طرف کاندیدا های محترم هستیم. لازم است خدمت این دوستان یادآوری گردد که:

1- در سال 1400،بودجه کل کشور با 350هزار میلیارد تومان کسری مواجه است که  زحمت و تامین این کسری بر عهده یکی از شما عزیز خواهد بود. چنانچه منبع تأمین آنرا شناسایی نموده اید، شایسته است صادقانه به آگاهیِ آنان که به رأی شان نیاز دارید برسانید و در برابر این پرسش که اگر صاحب چنین اشراف، توان،  یا تخصص بودید چرا بعنوان یک صلاحیت دار ( از سوی شورای نگهبان) و بعنوان یکی از مسئولین این نظام، توان یا ایده خود را در اختیار مسئولان و سیاستگزاران قبلی نگذاشتید؟

2- فروش نفت که اساسی ترین و مهمترین منبع درآمدی کشور می باشد به دلیل تحریم ها با چالشی (اگر نگوئیم مهلک) اساسی مواجه است. این یعنی نمودار نبض خزانه، در حال تغییر شکل دادن از حالت سینوسی، به خط افقی ممتد است. آیا متوجه هستید که این امرچه معنا و عوارضی دارد؟

3- دولت فعلی در پرداخت همین میزان یارانه در هر ماه با دغدغه های فراوانی در تامین منابع روبرو بوده و به هر ترفندی دست میزد ( حتی اگر شده از یک جیب یارانه بگیران برداشته و به جیب دیگرشان بگذارد.) یادتان که نرفته است! اگر قرار است افزایشی در مبلغ میزان یارانه صورت بگیرد،آیا منابع تامین این افزایش را شناسایی کرده اید؟ از طرفی اساسا پرداخت یارانه، معنائی جز وجود ناعدالتی، فاصله طبقاتیِ ژرف، و فقر ندارد، چرا به ریشه کن کردنٍ این معضلات اجتماعی و اقتصادی برنامه ای ارائه نمی دهید؟

4- خسارات کرونا و خسارات سنگین مالی ناشی از تحریم ها، نیز خسارات ناشی از سوء استفاده ها، اختلاس ها و ... کمر نه تنها اقتصاد، حتی فرهنگ کشور را خم ، باور ها و اعتماد هارا سست، و سلامت روانی جامعه را متزلزل و دلواپس نموده، که هنوز هم به دلیل وجود ابهام در سرانجام بیماری و... استمرار دارد قطعا تخصیص منابع برای مبارزه با این بیماری به خصوص تهیه واکسن،فشار مضاعفی را به خزانه وارد کرده و خواهد کرد. که می بایست مد نظر آقایان کاندیداها باشد که زیاد در مسیر وعد وعیدهای مالی، مانور نفرمایند.

5- نباید فراموش کرد که سیاست های  تکلیفی دولت ها به نظام بانکی به عبارت ساده پدر بانک ها (و بانک ها نیز متقابلاً پدر مردم )را درآورده است. طوری که اگر بخواهیم بر اساس عملکرد و صورت های مالی سالانه بانک ها بطور واقعی بررسی کنیم،90 درصد بانک ها ( و بالتبع 90 درصد مردم) زیان ده و چه بسا ورشکسته خواهند بود . لذا به حساب و امید خزانه بانکها نیز نبایستی زیاد دل بست و به دیگران وعد وعید دارد.

دوستان حال اقتصاد خوب نیست و برای خوب کردن حال اقتصاد کشور حرکت در مسیر اصولی و علمی لازم است، نه دادن وعده های غیر کارشناسی که نبض اقتصاد را نامنظم می کند که احتمال دارد،منجر به ایست قلبی اقتصاد گردد که آنوقت قابل احیاء نخواهد بود.

" التماس تفکر، صداقت، احساس مسئولیت، و وفا به عهد"

پسا انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری

بعد ازهفته ها و روزهای پرالتهاب تبلیغات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری و همچنین کش وقوس های فراوان، نهایتا جناب آقای روحانی به عنوان دوازدهمین رئیس دولت توسط مردم برای چهار سال دیگر انتخاب گردید.ضمن تبریک به ایشان و همچنین تشکر از سایر کاندیداهای محترم که با قبول پیروزی رقیب انتخاباتی خود از هرگونه تنش و ناامنی در جامعه توسط هواداران و طرفداران خود جلوگیری کردند. در ارتباط با دوران پسا انتخابات ذکر چند نکته ضروری بنظر میآید:

1-درسه مناظره زنده و چند ساعته ایام تبلیغات که بین کاندیداهای دوازدهمین دوره ریاست جمهوری برگزار گردید،متاسفانه به جای مطرح شدن طرح و برنامه برای حل مشکلات اساسی کشور از سوی کاندیداها،دیدیم که برخی از نامزدها به غلط یا درست همدیگر را متهم به سوء استفاده از مقام وقدرت خود یعنی فساد کردند.هرچند در ظاهر شاید این موضوعات ساده به نظر بیاید و برخی دیگر نیز براین باور باشند که اینگونه مباحث بعد از پایان انتخابات فراموش خواهند شد.ولی واقعیت این است ذهن و افکار اکثریت افراد جامعه را با علامت سئوال مواجه کرده است و هنوز هم که هنوزه ،پاسخ قانع کننده ای برای آنها پیدا نکرده اند و به عنوان شهروند میخواهند بدانند که کدامیک از این سخنان و افشاگری های کاندیداها درست و نادرست می باشد و اگر پاسخ قانع کننده ای به ذهن وافکار بیدار مردم داده نشود،قطعا شاهد عمیق تر شدن فاصله بین مردم و مسئولین و ترویج بی اعتمادی بین آنها خواهیم بود.لذا انتظار میرود قوه محترم قضائیه به ویژه دادستان کل کشور به عنوان مدعی العموم نسبت به شفاف سازی و پاسخ به ابهامات بوجود امده در جامعه وارد عمل شود.هرچند که بنظر میآید هرگز چنین نخواهد شد واین دور تسلسل در سایر مناظره ها نیزتکرار خواهد شد.مگر اینکه در این خصوص معجزه ای اتفاق بیافتد.

2-حل مسایل و مشکلات اساسی کشوراز جمله بحران آب،محیط زیست و بیکاری با حملات تندوتیز به فساد ورانت خواری و به قول معروف پته همدیگر را ریختن حل وفصل نخواهد شد.بنظر میآید برای برون رفت از این مشکلات دست به گریبان جامعه دیگر راهکارهای ضربتی با بازده زمانی 3یا4ساله عمر دولتها با توجه به سوابق و نتایج گذشته،جوابگو نخواهد بود.برطرف کردن موانع پیش رو بدون توجه به فکر و دانش کارشناسی شده و همچنین نظرات صاحب نظران دانشگاهی از هرطیف وگروه،امکان پذیر نخواهد بود مگر این که موضوع(توجه به نظرات کارشناسی)به عنوان یک اصل در عمل، نه در گفتار مورد توجه مسئولین رده بالای کشور قرار گیرد.

3-دراین دوره تازه ریاست جمهوری انتظار میرود منافع ملی بر منافع فردی و حزبی به قول معروف بچربد.هر چند که یکی شدن این دو مقوله غیرممکن به نظر میرسد ولی میتوان با مدیریت خاصی آنها را به هم نزدیک کرد.به عنوان نمونه یکی از راهکارهای ایجاد فرصت های شغلی وکاهش نرخ بیکاری،جذب سرمایه گذارخارجی در کشور می باشد و اکثرکشورهای دنیا برای خروج از بحران بیکاری از این ظرفیت به نحو احسن استفاده و از اثرات آن نیز بهرمند شده و میشوند.مگرمیشود در داخل کشور یکی از قوا معتقد به سرمایه گذار خارجی باشد و قوا یا گروه های دیگر به این امر از درون اعتقاد نداشته باشند.قطعا چنین امری(سرمایه گذاری خارجی)محقق نخواهد شد ودر حال حاضر نیز چنین است.

امیدوارم در این فصل جدید همه ی گروه های سیاسی وقواء سه گانه علیرغم تضاد آراء در مباحث مختلف ازجمله اشتغال و ازدواج جوانان،بحران ریزگردهای جنوب کشور،بحران آب،مبارزه با فساد،اصلاح نظام بانکی وسایر موارد دیگر که منافع ملی به نوعی در آنها متبلور می باشد،مطرح میگردد دلسوزان نظام به صورت متحد فکر و عمل نمایند در این صورت شاهد هوای پاک برای هموطنان جنوب کشور،شغل برای جوانان و رفع سایر مشکلات خواهیم بود.اگر غیر از این باشد باید تاسف خورد برای هدر رفت این همه ظرفیت های مادی و معنوی موجود در کشور. به امید روزهای خوش برای ایران عزیز