جوانی فرصت مطالعه
شاید تا حالا زیاد این جمله را شنیده باشیم که هر کس آن گونه زندگی می کند که می اندیشد. این جمله در حقیقت حاکی از آن است که نوع بینش آدمی تأثیر به سزایی بر شیوه زندگی وی دارد و آنچه بینش و افکار آدمی را شکل می دهد، طبیعتاً برگرفته از خوراک و ورودی های فکر و روح او است.
همانطور که تأثیر نوع و کیفیت غذایی جسم بر عملکرد و قوای حرکتی و سلامت جسم، بر کسی پوشیده نیست و در آموزه های دینی ما نیز به آن اشاره شده، پر واضح است که نوع و کیفیت غذای روح که مواد افکار و اندیشه ها ی انسان است، اهمیت دو چندان دارد.
مطالعه که از آن به عنوان مهم ترین سر چشمه و غنی ترین منبع تغذیه فکر و روح آدمی یاد می شود، از این حیث جایگاه بسیار کلیدی به خصوص در زندگی جوانان دارد؛ چرا که جوان، علاوه بر قدرت حافظه و اندیشه خلاق برای تکمیل تجربیات زندگی، نیاز دارد تا نا دانسته های بیشتری را برای خود روشن کند و برای او مطلوب است که افق های بیشتری را در پیش روی خود بگشاید و اندیشه ها و افق نگاه دیگران را نیز به تفکر خویش پیوند زند و این مهم در سایه مطالعه به خوبی حاصل می شود.
امیرالمومنین امام علی(ع) می فرمایند: من به اندازه پیشینیان عمر نکرده ام ولی در کردار آنها نظر افکنده ام و در اخبار شان اندیشیده ام و در آثارشان سیر کرده ام تا آنجا که گویی از آنها شده ام و از اول تا پایان عمرشان با آنان بوده ام. حضرت الگوی ارائه می کنند که هر فرد نکته بین و خردمندی می تواند در سایه آن با مطالعه سرگذشت و زندگی پیشینیان و با پند گیری و عبرت آموزی از زندگی آنها راه درست زیستن را برای خود تشخیص دهد.
امام راحل(ره) نیز اعتقاد داشتند خواندن، به عنوان یک اشتغال در حوزه تکامل فردی به حساب می آید. ایشان از کتاب خوب به عنوان عامل حرکت و تعالی انسان یاد کرده و قران را قله کتاب و به عبارتی کتاب انسان رو به رشد می دانستند. اهتمام به مطالعه و به طور ویژه انس با قران را در ایام جوانی مغتنم بشماریم.
