به سوی فردا

قرنطینه درسایه طرح فاصله گذاری اجتماعی

باتوجه به عدم اتخاذ تدابیر سخت گیرانه رفت وآمد از سوی متولیان امر در راس آن قوه مجریه از همان روزهای آغازین شیوع ویروس کرونا در استانهای قم و گیلان،تعلل و این دست آن دست کردن در مدیریت بحران،که باعث اپیدمی و فراگیر شدن بیماری کرونا در کشور و گسترش آن به اکثر استانها گردید.استمرا سیاست این دست، آن دست کردن، بویژه در ایام پایانی سال گذشته و همچنین هفته اول تعطیلات سال جدید(1399)به یکباره این بیماری سیر صعودی به خود گرفت. بطوریکه برابر گزارش روزانه ارائه شده از سوی سخنگوی ستاد ملی مبارزه با ویروس کرونا،تعداد مبتلایان به ویروس کرونا بعد از شروع سال جدید به بالای 2000نفر رسید که این آمار قبل از آغاز سال 1399 بین 1000و 1100 نفر در نوسان بود.حال که آژیره خطر کرونا به صدا درآمده و امور علیرغم گذشت هفته ها انتظار به روال عادی خود بازنگشته،عدم تحقق پیش بینی های خوش بینانه، بالاجبار دولتمردان را  به واکنش و تصمیم گیری جدی در مبارزه با این بیماری وادار کرد. در این راستا روز پنجشنبه مورخ 1399/1/7 از طرح "فاصله گذاری اجتماعی"رونمایی گردید.طرحی که با توجه به محورهای اصلی آن از جمله تشدید محدودیت ها برای سفرهای بین شهری،حمل و نقل ریلی،هوایی و دریایی،اتوبوس های بین شهری،جلوگیری از تجمع افراد در تفرجگاه ها،لغو مراسمات رسمی و غیر رسمی،تعطیلی اماکن عمومی و اصناف غیر ضرور وکاهش فعالیت ادارات به یک سوم نیرو،می بایست از همان لحظات اولیه کشف این ویروس در کشور یا مقطع اعلام رسمی نتایج مثبت مبتلایان به بیماری کرونا در استانهای قم و گیلان، یا لااقل از اول اسفند ماه سال 1398 یا از اول فروردین ماه سال جاری، حال با هر عنوانی اعم از قرنطینه،فاصله گذاری اجتماعی، دوری جستن اجتماعی و غیره، بدون تعلل بیش از پیش، برنامه ریزی و با قاطعیت هرچه تمام اجرایی میشد. در این صورت نه تنها شاهد  تشدید وخامت اوضاع و افزایش ابتلا و تلفات انسانی تا این حد نبودیم! شهروندان نیز از همان ابتدای سال جدید تکلیف خود را در خصوص لغو سفرهای نوروزی می دانستند و اسیر و سرگردان در پشت دروازه های ورودی شهرها نمی ماندند و نارضایتی اجتماعی که خود زمینه ساز ایجاد بی اعتمادی بین مردم ومسئولان می باشد نیز بوجود نمی آمد.در هرصورت به قول ضرب المثل معروف ماهی را هر موقع از آب بگیری تازه هست. امیدوار هستیم در طول دو هفته اجرای قرنطینه در سایه طرح فاصله گذاری اجتماعی با توجه به آغاز هفته دوم تعطیلات و از همه مهمتر نزدیک شده به روز سیزده بدر،شاهد نتایج اثر بخش این طرح در راستای کاهش شیوع بیماری کرونا و قطع زنجیره انتقال ویروس باشیم، مشروط بر اینکه طرح مزبور همانگونه که روی کاغذ نوشته و تصویب شده بدون هیچ اغماض و کم وکاستی با همت و جدیت هر چه تمام و بدون ملاحظات سیاسی،اجتماعی و فرهنگی اجرایی گردد. چرا که در این مقطع زمانی  که سلامت و جان  شهروندان مورد تهدید قرار گرفته به هیچ عنوان  تعلل و خوش بینی جایز نیست و نخواهد بود. اگر این فرصت کنترل ویروس کرونا که در طرح فاصله گذاری اجتماعی پیش بینی گردیده به هردلیلی اعم از سهل انگاری، عقب نشینی مسئولین کشوری و استانی به بهانه نگرانی از اعتراضات مردمی، بطور کامل اجرایی نگردد و به نوعی به اهداف از قبل تعیین شده خود نرسد، به قطع یقین با توجه به قریب الوقوع بودن پایان تعطیلات نوروزی و بازگشایی احتمالی مدارس و دانشگاه ها و همچنین اماکن عمومی و دولتی اوضاع از کنترل ستاد ملی مبارزه با ویروس کرونا، خارج و مدیریت بحران مشکل تر خواهد شد و قطع زنجیره انتقال این بیماری مجددا برای چندمین بار(چه بسا با پیامدهایی غیر قابل تصور) به تعویق خواهد افتاد.این وضعیت به معنی افزایش صعودی تعداد مبتلایان جدید به ویروس کرونا و عدم جوابگوی سیستم پزشکی کشور به تقاضاهای جدید بیماران و خدای ناکرده ایجاد بیمارستانهای صحرایی در سالن های  ورزشی و پادگان های نظامی استانها که خود این موضوع بحران آفرین بوده و بار روانی جامعه را نیز فزونی بخشیده و متلاطم خواهد کرد. انتظار میرود دولت با جدیت و قاطعیت و با تمام ظرفیت خود پای اجرای طرح "فاصله گذاری اجتماعی"  هرچند که با تاخیر اقدام گردید به هرقیمتی، بایستد تا شاهد غلبه بر ویروس منحوس کرونا در آینده نزدیک باشیم. یاداشت را با سخن پرمغز امیر کبیر به میرزا آقا خان در اجرای طرح آبله کوبی(واکسیناسیون کودکان) و مقاومت برخی از والدین به پایان میرسانم : امیر کبیر به میرزا آقا خان کفت :تا زمانی که ما سرپرستی این ملت را بر عهده داریم مسئول جهل و مرگشان هستیم. به امید روزهای بدون بیماری کرونا با اولویت همت دولت و همراهی مردم. انشاءا....

رعایت بهداشت فردی پادزهر بیماری کرونا

متاسفانه میشود گفت:تقریبا بعد از گذشت یکماه ازشیوع بیماری کرونا ویروس درکشورچین بویژه در شهر ووهان آن کشور،علیرغم اقدامات پیشگیرانه صورت گرفته ازسوی مقامات بهداشتی کشورمان،ظرف چند روز گذشته ویروس کرونا درتعدادی از استانها خود نمایی کرده است. شیوع بیماری در ایران با توجه به جهان شمول بودن کرونا ویروس،قابل پیش بینی بود. تاکنون برابر گزارشات و اخبار رسمی اعلام شده  43نفر به این ویروس مبتلا شده و متاسفانه 8نفر از هموطنان جان خود را از دست داده اند.حال سوال اینجاست با توجه به بالا بودن ترس از نام کرونا در جامعه که به واقع بیشتر از واقیعت های آن است.چه باید کرد؟چه تدابیری ازسوی مسئولین بایستی اتخاذ گردد تا شاهد کاهش بار روانی از ذهن شهروندان گردد.در این خصوص ذکر چند نکته ذیل بنظر میرسد در کاهش شیوع کرونا ویروس در کشور و هم چنین کاهش بار روانی آن در افکار عمومی،موثر خواهد بود:

1-هرچندکه مکررا تاکید میگردد که مردم نگران نباشند واز کرونا واهمه نداشته باشند.ولی از نظر روانشناسی ایجاد کمی حساسیت منطقی در بین مردم قطعا در مبارزه با شیوع کرونا ویروس تاثیرگذار خواهد بود.ولی می بایستی مراقبت گردد که این حساسیت منطقی به نگرانی،ترس ودلهره تبدیل نگردد. در این بین نقش رسانه های دیداری،شنیداری و شبکه های مجازی مدیریت شده در این مقوله تاثیرگذار خواهد بود.

2-واقعیت امر این است مثل همیشه در این مورد نیز شعار راهبردی، پیشگیری بهتر از درمان،جاری وصادق می باشد.لذا درگام اول مبارزه با بیماری کرونا،شهروندان با جدی گرفتن و رعایت اصول و موازین بهداشت فردی که بطور مکرر اطلاع رسانی میگردد،خودشان را در مقابل ویروس مصون نمایند.در این ارتباط ارائه آموزش های بهداشت فردی در مناطق حاشیه نشین ومناطق روستایی می بایستی در اولویت کاری مسئولین بهداشتی منطقه قرار بگیرد.در این راستا میتوان از ظرفیت بسیج مردمی استفاده گردد.باید قبول کرد که امکانات و ظرفیت های بیمارستانهای اکثر استانها،خدایی ناکرده در صورت شیوع زیاد و غیر قابل کنترل شدن بیماری،جوابگو نخواهد بود. این واقعیتی محسوس وعینی می باشد.

3-صداقت در اطلاع رسانی از سوی مسئولین ذیربط در این خصوص به منظور جلب وجذب مشارکت های مردمی وافزایش اعتماد عمومی در جامعه در راستای مقابله تمام قد جامعه با ریشه کنی کرونا،امری اجتناب ناپذیر می باشد.

4-یکی از راههای جلوگیری ازشیوع کرونا ویروس،عدم حضور در مراکز و محل های پرتردد و همگانی است که این موضوع همواره مورد تاکید متخصصین امرنیز می باشد.لذا بنظر می آید اگر قرار است مبارزه جدی با شیوع این بیماری داشته باشیم.فعالیت مراکز آموزشی،مهد کودک ها،سالن های ورزشی وامثالهم،باید برای مدت دائم نه موقت تعطیل گردد. تا در آینده نچندان کوتاه نیاز به قرنطینه شهر،نباشیم

5-توجه جدی به وضعیت بهداشتی به مراکز توانبخشی،نگهداری سالمندان وکمپ های نگهداری معتادین با توجه به اینکه در این مراکز افراد با بیماری های مزمن و زمینه ای نگهداری میشوند.

6-توزیع بسته های آموزشی وبهداشتی رایگان با استفاده از شبکه توزیع مطمئن در بین شهروندان با توجه به کم فروشی،احتکار لوازم بهداشتی توسط برخی افراد سود جو که در روزهای اخیر متاسفانه شاهد این رفتارهای غیر انسانی بوده و هستیم. طوری که در حال حاضر پیدا کردن ماسک و مایع ضد عفونی کننده در مراکز فروش لوازم بهداشی و داروخانه ها به یک رویا تبدیل شده است.

امیدواریم با همدلی مردم و مسئولین وهمچنین مدیریت هوشمندانه مبارزه با کرونا ویروس به زودی شاهد ریشه کنی آن در کل کشور باشیم.انشاءا.......