به سوی فردا

                                زنگ ها کی به صدا در می آیند ؟

همه ساله با فرا رسیدن روزهای پایانی سال ، بین کارمندان دولت بویژه در استانها زمزمه پرداخت پاداشهای پایان سال به اوج خود میرسد. متاسفانه تاکنون به جزء عیدی مبلغ دیگری به کارمندان، حداقل در شهرستانها پرداخت نشده است . هراز گاهی خبرهایی از پرداخت مزایابین کارمندان برخی از دستگاههای اجرایی استان درست یا غلط به گوش می رسد و ما خوشحال می شویم که دیگر این بار نوبت اداره ماست وقتی از امور مالی پیگیری می کنیم می گویند متنظر تلفن خزانه استان هستیم و نمیدانیم که زنگ ها کی به صدا در می آیند .

جناب دکتر نوبخت ریاست محترم سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، آیا همکاران شما و کارمندان نهادمحترم ریاست جمهوری و سایر ارگانها که در پایتخت فعالیت می کنند نیز هنوز منتظر صدای تلفن خزانه هستند یا خیر؟ ما که دیگر خسته شده ایم از این همه انتظار، شما را نمی دانم . راستی جناب دکتر نکند خزانه دار استان ما به دلیل اینکه شما خزانه او را پر نکرده اید تلفن خود را از سیم کشیده تا شرمنده این همه کارمند در دم عید نباشد.

اگر اینطور است لطف و محبت کنید با همان صدای آرام و ملایم همیشگی خود اعلام کنید (البته صادقانه) که همه کارمندان سراسر کشور حتی.......، به جز حقوق اسفندماه و عیدی پایان سال ،‌مزایای دیگری دریافت نکرده اند . دیگر ما نیز اینقدر انتظار نکشیم و با خانواده های خودمان صادقانه صحبت کنیم که امسال از خرید، مسافرت خبری نیست البته مسافرت نه به خارج کشور ،بلکه به دیار اجدادیمون که هر چند شبیه کشورهای خارجی نیست ولی درآنجا محبت ، صداقت و راستگویی حرف اول و آخر را می زند ، چیزی که مسئولین کشور ما این روزها بیش از پیش به آن نیازمند هستند.آقای دکتر در ضمن اگر زنگ ها به صدا در بیایند نیز دیگر فایده و ثمر ندارد چرا که ما امسال شرمنده عزیزترین کسان زندگیمان شدیم و تا عید سال دیگر کی زنده است کی مرده ؟؟...

پاسخ به منتقدان مصاحبه اینجانب با خبرگزاری مهر

بعد از مصاحبه بنده با خبرگزاری مهر استان و انتشار آن دربرخی از روزنامه های محلی درارتباط با بررسی آمارهای مرکز آمار ایران از حیث اینکه تا چه حد این آمارها نزدیک به واقعیت های موجود هستند یا خیر؟ بویژه درخصوص آمار 1783 نفر تبعه خارجی مقیم استان که سرشماری سال 1390 آن مرکز بیانگر شناسایی و وجود آنها در استان می باشد. متاسفانه یکی از حوزه های غیر مرتبط با آمار مزبور از بابت اینکه چرا بنده آمار را رسانه ای کرده ام و باید خود مرکز آمار این کاررا انجام میدادو یا حتی المقدور از آن دفتر قبل از مصاحبه مجوز اخذ می کردم به مصاحبه اینجانب عکس العمل منفی و نه کارشناسی نشان داده است . دراین خصوص نظر آقایان را به موارد ذیل جلب می کنم :

1-برابر ماده 6 فصل چهارم قانون مطبوعات کشور فاش نمودن و انتشار اسناد و دستورها و مسایل محرمانه، اسرار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، نقشه و استحکامات نظامی، انتشار مذاکرات غیرعلنی مجلس شورای اسلامی و محاکم غیرعلنی دادگستری و تحقیقات قضایی بدون مجوز قانونی، خلاف می باشد. بنابراین آماری که بنده درمصاحبه به آن استناد کرده ام جزء آمارهای محرمانه نبوده، طوری که هم در سایت مرکز آمار ایران و هم در جزوات منتشره آن مرکز درهمه ادارات موجود می باشد . بنا بر این ادعای دوستان مبنی بر اخذ مجوز از آن ناحیه وجهه ی قانونی نداشته و درخواستی غیرقانونی می باشد.

2- بنده با توجه به وظیفه اداری خود این حق را دارم که به عنوان بهره بردار در صورت مغایر بودن آمارها با واقعیت های موجود ، طبق وظیفه کارشنا سی خود نسبت به آن واکنش منطقی نشان داده و نظر کارشناسی خود را اعلام نمایم و مرکز مربوطه را به چالش و پاسخگویی نسبت به چرایی آن وادار نمایم. لذا به نظر نمی آید این اقدام خلاف قانون بوده باشد. یا شاید به تازه گی قانونی در این خصوص تصویب شده که بنده خبر ندارم که آقایان لطف کنند اطلاع رسانی نمایند.

3- اینجانب با این فرضیه مواجه هستم که برخی از آمارهای مرکز آمار ایران بویژه در خصوص شاخصهای بازار کار به دلایل فنی قابل استناد نمی باشد و برای اثبات این فرضیه دلایل خاصی دارم که آنها را در چند مقاله و یادداشت از جمله( آمار جهت، نمایای توسعه پایدار و کاهش جمعیت یاواقعیت های آماری) اعلام کرده ام و جالب اینکه مقاله های مزبور به مراجع تخصصی ذیربط نیز ارسال شده اند ولی تاکنون نه جوابی و نه اعتراضی از مراجع مزبور به صورت رسمی و غیررسمی منتشر نشده است. بنابراین این حق را بر خود مسلم می دانم که به عنوان کارشناس پی گیر تائید و یا عدم تائید فرضیه خود باشم و این کار را در چهارچوب قانون ادامه خواهم داد هر چند که این امر به مذاق آقایان خوش نیاید.

4- انتظار میرفت آقایان به جای حاشیه سازی و مکاتبه محرمانه با مدیر کل، برابر مقررات و رویه های جاری قانون مطبوعات جوابیه کارشناسی تهیه و در اختیار خبرگزاری قرار می دادند تا در صورت داشتن بار کارشناسی، بنده نیز از آن استفاده می کردم.

5-به نظر می آید در عرصه ارتباطات و فناوری اطلاعات کنونی و گسترش ارتباطات فضای مجازی این انتظار که افراد به آمار غیرمحرمانه دسترسی نداشته باشند، انتظار غیرواقعی است . حتی برخی از افراد آمارهایی را میدانند که در هیچ رسانه ای منتشر نشده است. برخی به آن عکس العمل نشان می دهند برخی نه، لذا دوستان بهتر است این تفکر سنتی را کنار بگذارند که آمارها باید از طریق مرکز آمار رسانه ای گردد نه از طریق بهره برداران آن و اگر آمارها مورد استناد، غیرواقعی نیزبودند عکس العملی نشان داده نشود.

به قول معروف:آش خالته بخوری پاته نخوری پاته.

بنام خداوند بخشنده مهربان

جناب وزیر ما نیز، نیازمند توجه ایم

با عرض سلام و ادب خدمت جناب دکتر علی ربیعی وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی جناب دکتر، چند صباحی بود میخواستم محضر جنابعالی نامه ای از باب درد دل به صورت صریح بنویسم. موضوع را با چند تن از همکاران خودم مطرح کردم. همگی خواستند بنده را به نوعی از نوشتن نامه به دلایل مختلفی از جمله؛ سیاسی شدن موضوع، احتمال برخورد اداری، مطرح شدن در محافل و رده های بالای اداری  و سایر مسائل حاشیه ای، منصرف کنند. ولی با توجه به شناخت نسبی که از ابعاد شخصیتی جنابعالی در این مدت کوتاه داشتم، نگاه و دیدگاه شما را فراتر از نگرانیهای بی مورد همکاران می دانستم و قطعاً نیز همینطور می باشد. پس از کش و قوسهای فراوان در درون خود نهایتاً با توکل به خداوند مهربان و آفریننده قلم و اندیشه روشن و سازنده ای که از جنابعالی سراغ داشته و دارم، تصمیم به نوشتن نامه ای به شرح ذیل خدمتتان گرفتم. باشد تا جسارت این بنده حقیر را ببخشید.

جناب وزیر، یکی از اقدامات مثبت و سازنده جنابعالی در ماهها و روزهای گذشته و حال، بازدید و سرکشی به مراکز نگهداری و توانبخشی بهزیستی، شیر خوارگاهها، و بیماران خاص می باشد که اقدامی انسانی، قابل تحسین و ارزشمند بوده و هست. امامان معصوم در احادیث و روایت های خود نیز فراوان بر این امر تأکید کرده اند. قطعاً بار روانی آن در تسکین درد و آمال بیماران و خانواده های آنها از هر دارویی تأثیر گذارتر می باشد. امید است این نیت مثبت، زمینه ساز ادامه برنامه های بازدید از دیگر مراکز موصوف نیز باشد تا دعای آن عزیزان، موجبات افزایش عزت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و طول عمر شما برادر عزیز گردد. انشاالله 
ولی جناب دکتر،  ما کارمندان جنابعالی و خدمتگزاران نظام مقدس جمهوری اسلامی نیز انتظار داریم  در این شرایط رکود اقتصادی که به نوعی از حیث سطح درآمدی تمامی اقشار جامعه را تحت تأثیر دارد، مورد توجه، لطف و عنایت مستقیم جنابعالی قرار بگیریم.

همانطور که استحضار دارید، نگاه و اهمیت دادن به زیر مجموعه از هر نوع اضافه کاری، فوق العاده ویژه و 35 درصدهایی که بر سر زبان کارمندان افتاده و هنوز هم انتظار اجرای آن را دارند، اثر بخش تر و کارآمدتر می باشد. شاید عنوان گردد که امکان سر زدن به کلیه کارمندان سراسر کشور عملاً غیر ممکن و درخواستی آرمانی باشد. قبول داریم که حوزه وزارت متبوع هم از لحاظ وسعت و هم از لحاظ تنوع کاری گسترده و تخصصی شده، و امکان مانور بزرگ در این حد را دشوار می سازد. ولی به نظر بنده با توجه به وجود ویژگیهای یک کارآفرین اجتماعی در جنابعالی و همچنین قرار گرفتن در زمره اساتید برتر در حوزه کارآفرینی، نمی تواند مشکل لاینحلی برای شما باشد. حتی در صورت صلاحدید، موضوع مورد بحث میتواند در دستور کار اطاق های فکر ادارات استانی قرار بگیرد تا بر اساس ایده های خروجی از آنها مبحث مد نظر عملیاتی گردد.

چه بهتر که طلسم این فعل غیر ممکن از نظر برخی ها، برای اولین بار توسط جنابعالی شکسته شود و باب فتحی باشد برای دیگر وزراء. چه کنیم که ایرانی هستیم و مانند برخی از آنها حسود، حسود به نگاه گرم و مهربان شما.

چشم انتظار می نشینیم برای تحقق آن روز

اصغر مناف زاده

کارمند شما و خدمتگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران

در اداره کل تعاون و کار و رفاه اجتماعی استان اردبیل