به سوی فردا

مادر جان کجاستی!! 

تروریسم و افراطی گری در ورای بازی های سیاسی و قدرت طلبی این بار جسم و جان کودکان بی رمق،معصوم و مظلوم افغانی را آنهم در محل کسب علم و دانش،پاره پاره کرد و دفتر مشق شان را با رنگ خونشان نمره داد. 50 دانش آموز بی گناه در این اقدام وحشیانه و غیر انسانی که معلوم نیست به دست کدامین خفاش بی رحم و سنگ دل و به چه دلایلی انجام گرفت آسمانی شدند.  لعنت بر جنگ،لعنت بر تروریسم ولعنت بر افراطی گری در جای جای عالم خاکی که کودکان و زنان بی گناه قربانیان اصلی آن هستند.چه سخت است برای مادری که با شنیدن این خبر با نگرانی و دلواپسی آنهم با پای پیاده به محل تحصیل فرزندش بدود و هرچه بگردد او را نیابد و با ضجه های سوزناک به لهجه افغانی فریاد بزند" مادرجان کجاستی" و یکدفعه با کفش ها و کیف خونین او که تازه با هزاران مشقت برای او خرید بود، مواجه شود. چه صحنه ی غم انگیز و دلخراشی که تصورش برای تک تک ما غیر قابل تحمل است وچه برسد به اینکه خدای ناکرده به واقعیت به پیوندد. ترور و تروریسم به دنبال کشتن انسان ها بدون توجه به نوع دین،رنگ و جنس شان است. با وقوع چنین اتفاقات خونین و غیرانسانی است که امنیت برای افراد جامعه معنا و مفهوم پیدا می کند. اینکه به نظام اعتقاد داشته باشیم یا خیر در هر شرایطی اگر ناامنی،ترور و عملیات خرابکارانه ای صورت بگیرد،همه اعم از زن و مرد،پیرو و جوان،قربانی خواهند شد. اینجاست که می بایست فارغ از جهت گیری های احساسی و تعصبی، قدرشناس مدافعان امنیت کشور باشیم.اینکه مشکلات اقتصادی هست،درست. اینکه بی مهری ها هست،درست. اینکه فساد هست،درست. اینکه نارضایتی از شیوه مدیریت کشور داری هست،درست. حال اگر به این همه چالش ها، معضل نا امنی نیز اضافه گردد،تصور بکنید چه برسر کشور و مردمان آن خواهد آمد. در پایان ضمن تسلیت به مادران غم کشیده افغانی به جهت از دست دادن فرزندان معصوم خود، انتظار میرود هماهنگی کامل و ملموسی بین مردان میدان عمل و مردان میدان دیپلماسی کشورمان برای رفع معضلات کنونی شکل بگیرد. چرا که هرچه اختلاف بین این دو میدان بیشتر باشد شکاف ها برای خرابکاری سیاسی،اجتماعی،اقتصادی و نهایتا امنیتی بوجود خواهد آمد و گذشت زمان نیز رفع معضلات را با چالش های جدی مواجه میکند. در هرصورت اولین و آخرین بازنده این همه غفلت و اهمال کاری در مدیریت درست و اصولی کشور(حکمرانی خوب)، مردمان جامعه هستند. مردمانی که حکومت برای رشد و تعالی آنها شکل گرفته است. به امید روز بدون ترور، افراطی گری و دل نگرانی از امید به آینده برای همه ی انسان های جهان.

امربه معروف و نهی از منکردرمکتب امام حسین(ع) 

هفته اول ماه محرم، هفته احیاء فریضه امربه معروف و نهی از منکر نامگذاری شده است. به واقع قیام و حرکت حضرت امام حسین(ع) از مدینه تا کوفه (مسیر آزادگی), تا لحظه شهادت ایشان همه ی گفتار، رفتار و نحوه برخورد با یاران و قبایل در مسیر حرکت ، خود سرشار از نکات عملا آموزنده و در راستای امر به معروف و نهی ازمنکر است. چرا که ایشان هدف از قیام خود را برای احیاء این مقوله ، راهنمائی و اعتلاء انسان ها بیان فرموده اند. در ادامه به منظور آشنایی خوانندگان محترم با اقدامات امام حسین (ع) در راستای امر به معروف ونهی ازمنکر، به چند نمونه مهم آن، اشاره میگردد:

-) رودرویی امام با حربن یزید ریاحی و شیوه برخورد منطقی و خطبه های پندآموز ایشان با آن فرمانده لشکر یزید، بگونه ای بر مخاطب شان اثر گذار بود که حر در روز عاشورا به یاران امام پیوست، در راه حق و عدالت جان بر کف نهاد، و به شهادت رسید.(نهی ازمنکر)

-) امام شهید در روز عاشورا خطاب به لشگریان یزید فرمود: "اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید." سخنی پرمغز که دارای پیامی مهم در ابعاد مختلف برای تمام انسانها و برای تمام ادوار می باشد.(امر به معروف)

-) پیوستن زهیربن قین یکی از دلاوران کوفه که در راه بازگشت از سفرحج در مسیر کاروان امام حسین(ع) قرار گرفته بود، به دعوت امام حسین(ع) با ایشان دیدار و بعد از مذاکره با آن امام آزاده به لشکر عشق پیوست و در ستیز با ظلم و بی عدالتی به شهادت رسید.(امربه معروف)

-) امام در شب عاشورا از یاران خود خواست اگر حق الناسی برگردن دارند کاروان را ترک کنند و بازگردند. چرا که حق الناس به هیچ وجه از سوی خدا قابل بخشش نیست.(نهی ازمنکر)

-) خواستن آب بر کودک خردسال در عاشورا که میخواست هر عذر و بهانه ای را از دشمن بگیرد و سنگدلی و ظلم آنان را آشکار و برملا سازد.(نهی ازمنکر)

-) پایبندی به عهد و وفاداری به پیمان.(امربه معروف)

درشرایط و مقتضیات زمانی کنونی چنانکه بخواهیم فریضه امربه معروف و نهی ازمنکر را احیاء و راه درست را به جامعه بنمایانیم ، می بایست با نگاه دقیق و موشکافانه به لحظه به لحظه قیام و زندگانی امام حسین(ع)، ضمن کسب درس از این مکتب آسمانی در موضوع امر به معروف ونهی از منکر، نسبت به بستر سازی برای احیاء این فریضه مهم در سطح جامعه، با رعایت مقتضیات زمان حاضر اقدام کنیم. حال به چند نمونه مهم و اساسی از الزامات امر به معروف و نهی از منکر در جامعه امروز اشاره میشود:

1-) امر به معروف و نهی از منکر نبایستی در ظواهر انسان ها از جمله پوشش، موی سر،دکمه لباس و بند کفش خلاصه گردد. اگر ذهن و افکار آحاد جامعه، باصدق و خلوص و جلب اعتماد آنان، و با استفاده از دانش ،استدلال،   منطق روشن گردد ظواهر افراد خود به خود با آن تطبیق خواهد یافت.

2) با توجه به شرایط کنونی جامعه ، منکر و معروف را بدرستی باید شناخت، بدقت از هم تفکیک نمود، و بدرستی تعریف نمائیم تا در عمل و اجرا با چالش مواجه نشویم. طوری که معروف را بجای منکر و منکر را بجای معروف بکار نبندیم.

3) کسانی که در مقام ناهیان امر به معروف ونهی از منکر اقدام می کنند.آیا بصیرت،آگاهی،خبرگی و آشنایی کافی با علوم جامعه شناسی، روانشناسی و نحوه ارتباط با دیگران را دارند؟ لذا می طلبد افراد دارای شرایط و ویژگی های فوق در این مقوله وارد شوند تا شاهد کارآئی و تاثیر گذاری مثبت و بدون حاشیه در مقوله مورد بحث باشیم.

4) تغییر رویکرد فعلی امر به معروف و نهی از منکر از شیوه زور و تهدید به شیوه مذاکره و گفتگوی دوستانه، مشفقانه، روشنگرانه آنهم در بستر منطق، استدلال ، استفهام و به دور از جنجال و هیاهو و موضعگیری های جناحی و نامربوط، و البته رعایت و حفظ حرمت تفاوتهای تاریخی و پیشینه فرهنگی اقوام، ادیان مختلف ساکن در سرتاسر کشور.

جان کلام اگر بخواهیم فریضه مهم امر به معروف و نهی از منکر همانگونه که امام حسین(ع) در راستای اصلاح و راهنمایی جامعه آن را بکارگرفتند، ما نیز اگر در شرایط فعلی جامعه بخواهیم مسیر آن امام همام را در این مقوله طی نمائیم، می بایست بسترهای مورد اشاره فوق را در سطح جامعه آماده و مهیا کنیم در غیر اینصورت در مسیر اشتباه حرکت و راه به مقصد نخواهیم برد.