اخلاق خوب،نیاز جامعه امروزما
چند صباحی بود که قصد داشتم درباره مفهوم اخلاق خوب مطالبی را برای خوانندگان فهیم وآگاه وبلاگ و کانال به سوی فردا بنویسم که مجالی پیدا نمی شد.امروز آن روز فرا رسید تا دراین خصوص مواردی را از باب یادآوری خدمت دوستان وهمکاران همیشه همراهم بنویسم.البته ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که بنده فیلسوف و متخصص در حوزه اخلاق ومعرفت شناسی نیستم.ولی علیرغم گستردگی وپیچیدگی دامنه مفاهیم در حوزه های مورد اشاره،بر این باور هستم که اخلاق خوب در جامعه یعنی:
-صداقت و صادق بودن.
-به حق وحقوق خود قانع بودن.
-حسود نبودن.
-احترام بزرگترها رو داشتن.
-به انصاف رفتار کردن.
-حق را گفتن.
-غیبت ودروغ نگفتن.
-به همنوع کمک کردن.
-تهمت نزدن.
-خوش قول و رازدار بودن.
-حریص نبودن.
-دشنام وتوهین نگفتن.
وغیره.حال اگر ازشما به عنوان یک شهروند با توجه به شاخص های اخلاقی قید شده، سئوال گردد که وضعیت اخلاق در جامعه کنونی ما چگونه است؟ پاسخ و جواب اکثریت افراد این خواهد بود که اخلاق مداری در بین افراد جامعه از وضعیت و شرایط مناسبی برخوردارنیست. پرشش کلیدی این است،برای بهبود این چالش کلیدی وبحرانی چه باید کرد؟
1-اخلاق خوب کاملا واگیردار است.بنابراین برای انتشار ویروس آن باید همه ما بسیار بخشنده عمل کنیم.
2-رعایت اخلاق درجامعه نیاز به تمرین روزانه فردی دارد و رکن مهمی از خود مدیریتی تک تک افراد جامعه است.
3-نقش افرادی که دارای مسئولیت های رسمی هستند بسیار سنگین تر است.چراکه این افراد دقیقا نقش الگو در جامعه را ایفا می کنند.بنابراین باید مراقبت کنیم تا افراد شایسته(ازنظر ابعاد اخلاقی،تخصصی و...)در جایگاه های کلیدی مسئولیت ها را برعهده بگیرند.
یادمان باشد سقوط اخلاق ممکن است به فروپاشی جامعه منجر گردد.
