به سوی فردا

آرامش هوشمند ؟

اخیراً مطلبی کوتاه در پیج شخصی ام منتشر کردم در ارتباط با تلاش همه ی آحاد جامعه برای آرامش در کشور از نوع آرامش هوشمندانه . تعدادی از فرهیخته گان و دوستان عزیز با ارسال پیام ، خواستار این بودند که اصلا آرامش هوشمندانه به چه معنا و مفهومی هست . ضمن تشکر از همه ی بزرگواران که نسبت به بنده حقیر محبت داشته و مطالب و یادداشت های اینجانب را پی گیری میکنند ، عارض هستم که :

1-آرامش هوشمندانه ، یعنی آرامشی است که خط بطلان میکشد بر این جمله همیشگی " آرامش قبل از طوفان "

2-آرامش هوشمندانه ، یعنی آرامشی که همه ی آحاد جامعه آن را از اتمام وجود یا بعبارت عامیانه با پوست، گوشت و استخوان خود احساس و درک کنند .

3-آرامش هوشمندانه ، یعنی آرامشی که همه ی آحاد جامعه به آینده خود امیدوار باشند.

4-آرامش هوشمندانه ، یعنی آرامشی که با برنامه ریزی درست و اتخاذ حکمرانی مناسب از سوی حاکمیت بستر سازی و ایجاد گردد .

5-آرامش هوشمندانه ، یعنی آرامشی که دائمی و مستمر باشد .

6-آرامش هوشمندانه ، یعنی آرامشی که با مشارکت مردم و حکمرانان بوجود آید .

7-آرامش هوشمندانه ، یعنی آرامش در تمامی جوانب سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و امنیت عمومی جامعه

8- آرامش هوشمندانه ، یعنی آرامشی توام با احترام به حریم خصوص دیگران

9- آرامش هوشمندانه ،یعنی آرامشی توام با سرمایه اجتماعی بالا یا به عبارت دیگر آرامشی با چاشنی اعتماد بین خود مردم و بین مردم و حکمرانان جامعه

10- آرامش هوشمندانه ،یعنی آرامشی که روند شاخص های نگرانی ، استرس و نا امیدی به شدت نزولی و روند شاخص شادی و بهتر زیستن به شدت صعودی باشد .

البته گفتن و نوشتن موارد فوق خیلی آسان و راحت و در عوض بستر سازی و ایجاد چنین فضای در جامعه بسیار سخت و دشوار ولی جای بسی خوشحالی است که غیر ممکن نیست . به نظر حقیر در شرایط کنونی با رشد پر سرعت جوامع بشری از حیث سخت افزاری و نرم افزاری ، دیگر چیز غیر ممکنی وجود ندارد بجز موارد خاص که از قوه و درک بشر خارج است . برای رسیدن به چنین آرامشی (آرامش هوشمندانه ) مهمترین نکته افزایش سرمایه اجتماعی در جامعه است . به عبارت دیگر افزایش اعتماد بین مردم با خودشان و افزایش اعتماد بین مردم و حکمرانان و این محقق نخواهد شد مگر این که مشارکت مردم در مدیریت امور مربوط به خودشان افزایش یابد . یعنی مردم در تصمیم گیری و اجرای تصمیمات در مقیاس های کوچکتر بتوانند نقش آفرینی کنند. دیگر با رویگرد مدیریت تماما دولتی نمی توان چالش های موجود کشور در حوزه های مختلف را مدیریت و به سرانجام رسانید و آرامش هوشمند و مداوم را در جامعه ایجاد کرد . باید طوری حکمرانی کرد که مردم دولت را از خود و دولت نیز مردم را همراه و کنار خود ببیند و همواره حضورشان را درک و احساس کنند . به امید روزهای پر از امید و آرامش مطمئن و پایدار