جمعیت(افرادی که در یک مکان و زمان با هم زندگی می کنند)
در مباحث مدیریت توسعه و پیشرفت در ابعاد مختلف اجتماعی،اقتصادی،سیاسی و فرهنگی، جمعیت، از یک سو، هدف توسعه و پیشرفت است و از سویی دیگر ابزار توسعه و پیشرفت محسوب میشود. وقتی میگوئیم هدف،یعنی تمام تلاش ها برای پیشرفت و رفاه جمعیت است. و وقتی میگوئیم ابزار توسعه، یعنی بدون حضور و مشارکت عالمانه جمعیت در حوزه های مختلف، توسعه و پیشرفت حاصل نخواهد شد. به عبارت دیگر جمعیت، یکی از ارکان مهم و تصمیم ساز در رشد و بالندگی قلمداد میگردد. جمعیت زمانی تاثیرگذاری مثبتی در رشد،توسعه و ترقی محل زندگی خود خواهد داشت که:
-) ازآرامش فکری و بهداشت روانی کامل برخوردار باشد.
-) به راحتی بتواند نیازهای اولیه و ثانویه خود را رفع نماید.
-) دغدغه ای در زندگی بویژه در موضوع معیشت و درآمد، نداشته باشد.
-)از امنیت در تمامی حوزه ها برخوردار باشد.
-) اعتماد عمومی بین جمعیت، جاری و ساری باشد.
-)جمعیت به سوی دانایی محوری حرکت کند.
-) عدالت اجتماعی به معنای واقعی کلمه وجود داشته باشد.
حال سوالی که پیش می آید این است که حاکمیت و دولت ها تا چه حد توانسته اند زمینه و بستر حضور آگاهانه و عالمانه جمعیت، برای اثربخش بودن در توسعه و پیشرفت کشور را فراهم نمایند؟ متاسفانه نتایج حاصل ازبررسی شاخص های جمعیتی از جمله بالا بودن نرخ ازدواج بین جمعیت مجرد ها، بالا بودن نرخ بیکاری بین جمعیت دانشگاهی، افزایش فرار مغزها بین جمعیت متخصصین و افزایش خط فقر در بین جمعیت دهک های پائین، خبر از حال ناخوش جمعیت دارد.
30 اردیبهشت روز # ملی# جمعیت مبارک
