"نه به امتحانات حضوری"
این روزها دغدغه دیگری از جنس اجتماعی-آموزشی در بین خانواده ها بویژه خانواده های پایه های نهم و دوازدهم مطرح گردیده با این مضمون که برابر اعلام مسئولان آموزش و پرورش امتحانات پایه های مزبور به صورت حضوری برگزار خواهد شد. انتشار این خبر اعتراضات دانش آموزان و خانواده های آنها را بدنبال داشته طوریکه بلافاصله کمپین اعتراضی " نه به امتحانات حضوری" به سرعت در فضای مجازی ایجاد و کماکان نیز اعتراضات و گلایه مندی های خانواده ها و دانش آموزان به این تصمیم وزارت آموزش و پرورش در اقصی نقاط کشور ادامه دارد. نگرانی خانواده و دانش آموزان در ارتباط با موضوع "نه به امتحانات حضوری" از چند زاویه قابل تامل و بررسی می باشد:
1- علیرغم راه اندازی برنامه آموزشی شاد در فضای مجازی برای جلوگیری از ایجاد اخلال در نظام آموزشی با شیوع بیماری کرونا در کشور، باید قبول کنیم که به لحاظ اولین تجربه استفاده از چنین رویکرد آموزشی در کشور آنهم با نواقص برنامه از یکسو و همچنین عدم دسترسی برخی از دانش آموزان به امکانات نرم افزاری و سخت افزاری برنامه آموزشی شاد. این برنامه آموزشی آنطور که باید و شاید نتوانست همانند کلاس حضوری در انتقال محتوای آموزشی به دانش آموزان بویژه درارتباط با درس هایی که به تمرکز بالای دانش آموز و توضیح بیشتر معلم برای ابهام زدایی سوال های آنها نیاز دارد از جمله درس ریاضی، نقش آفرینی نماید.
2- واقعیت دیگر این که اکثریت دانش آموزان برای رفع تکلیف و عدم غیبت بدون هیچگونه پیش مطالعه در برنامه شاد شرکت کرده و می کنند و شوربختانه این رویه کماکان ادامه دار می باشد. به عبارت دیگر جسم دانش آموز جلوی گوشی تلفن قرار دارد و روح و حواس او جای دیگر. از طرفی در انجام تکالیف و آزمون ها نیز جواب ها از طریق برنامه واتساپ بین دانش آموزان رد و بدل میشود. طوریکه دانش آموزی که در درس ریاضی همیشه نمره اش پائین و یا در حد متوسط بود به یکدفعه و به لطف برنامه آموزشی شاد به مرز نمره بیست رسیده است. البته به کمک برنامه واتساپ نه برنامه آموزشی شاد!!!! حقیقت این است که درصد بالایی از دانش آموزان اگر در کلاس حضوری قرارنگیرند به دلایل مختلف از جمله بهره هوشی و شخصیتی و غیره، امکان یادگیری محتوای آموزشی برایشان سخت بوده و این واقعیتی غیرقابل کتمان است که باید مورد توجه قرار مسئولان امرقرارگیرد.
3- نکته دیگر که برگزاری غیر حضوری امتحانات را پررنگ میکند. تعطیلی بیشتر مشاغل و کاهش سطح درآمد خانوارها در این ایام خاص می باشد که باعث برهم ریختن آرامش روانی خانواده ها شده و گاها ایجاد اختلافات خانوادگی نیز به دنبال داشته است. قطعا در این شرایط دانش آموز نخواهد توانست بر روی درس که از برنامه شاد در حال پخش می باشد تمرکز کند و بیشتر حواسش به حواشی و مشکلات خانوادگی خواهد بود.مگر میشود در شرایط بحرانی و اختلافات خانوادگی با تمرکز بالا و با انگیزه، آنهم درشرایط آموزش مجاری درس خواند؟
4- درگذشته اکثر والدین کمک حال درسی فرزندان خود بودند ولی چندین سال است با توجه تغییر محتوای آموزشی اکثر کتاب های درسی و همچنین متفاوت بودن شیوه و سبک تدریس معلمان، دیگر والدین مثل گذشته نمی توانند در حل اشکالات و سوال های درسی فرزندان خود کمک حال خوبی برای آنها باشند. این چالش بین خانواده ها در ایام بیماری کرونا به دلیل مسائل اقتصادی و بی حوصله بودن والدین به اوج خود رسیده و در عمل اکثر سوال های درسی فرزندان از والدین بی جواب مانده و یا جواب های داده شده از سوی والدین نتوانسته ذهن پرسش گر دانش آموزان را قانع کند.
نگرانی و دغدغه دانش آموزان و خانواده های آنها در خصوص برگزاری امتحانات حضوری که باعث اعتراض نیز شده،منطقی بنظر میرسد. اینکه آموزش نزدیک یکسال است که به صورت مجازی درحال اجرا می باشد و دانش آموزان در حال عادت کردن به شکل و سیاق این شیوه آموزشی هستند. و از همه مهمتر ارزیابی و ارزشیابی جامع و کاملی در طول مدت شروع آموزش مجاری از نقاط ضعف و قوت دانش آموز در دروس تحصیلی به خانواده ها جهت پی گیری و رفع آن به معنای واقعی کلمه صورت نگرفته است. لذا چطور و با کدامین منطق، آموزش به صورت مجازی باشد و امتحانات حضوری!!!! راستی چه اصراری است که با سلامت جسم و روان دانش آموزان و خانواده های آنها در این شرایط خاص بازی کنیم. امیدواریم مسئولان، مسئولانه تصمیم بگیرند.
