" من نبودم دستم بود، تقصیر آستینم بود،،،!"
وقتی که اتفاق یا حادثه نامبارک،غیر متعارف،ناخوشایند و بهتر این که بگوئیم، فعلی غیر قانونی و خلاف در حوزه های مختلف اجتماعی،سیاسی،اقتصادی و یا فرهنگی در کشور انجام می گیرد و از بدشانسیِ آمر یا عامل، از پرده برون می افتد و آشکار می شود همانند قرارداد سرمربی اخیر تیم ملی فوتبال، آقای مارک ویلموتس با فدراسیون فوتبال که به قرارداد ترکمنچای نیز معروف شده است. یکی از چالش های مهم بعد از چنین قصور و رویداد ناهنجاری، پیدا کردن مقصر یا مقام مسئول که حوادث و اتفاقات براثر بی تدبیری و یا عدم احساس مسئولیت او بوجود آمده، صرفنظر از عمدی یا غیر عمدی بودن آن، می باشد. سپس مرحله چالش فی‌مابین مسئولین حوزه های مختلف اعم از موازی یا مشابه یا متداخل آغاز می شود،و بازار داغ من کاره ای نبودم،در حوزه کاری من نبوده،فلانی یا فلان دستگاه اجرایی تقصیر کار است. فلان آقا یا فلان مسئول باید اطلاع رسانی می کرد و به من می گفت و قص علی هذا،،،داغ می گردد و این پروسه "من نبودم دستم بود،تقصیر آستینم بود!" اینقدر بدرازا میکشد تا نوبت به وقوع قصور یا رویداد نامبارک و غیرقانونی جدیدی برسد و نمونه قبلی به کوهی از نمونه های پیشین به پیوندد و لاجرم و طبق عادت ، اذهان عمومی بر آن چشم فرو بسته و به جمال نمونه جدید باز گشاید. اسفا که این عادت هنوز هم که هنوز است حتی در زندگی شخصی و کاری مان همچنان تداوم دارد و معلوم نیست که این نقیصه اجتماعی- فرهنگی،یا مدریریتی کی به پایان خواهد رسید و یا اصلا خط پایانی برای آن قابل تصور هست یا خیر؟ امیدواریم که باشد.
