به سوی فردا

نگاه واقع بینانه مجموعه پایتخت 6 به آسیب های اجتماعی در جامعه

مجموعه سریال پایتخت 6 که در 19قسمت از سوی عوامل اجرایی آن برنامه ریزی شده بود، 15 قسمت آن در تعطیلات عید نوروز سال جدید پخش گردید و با توجه به شیوع بیماری کرونا، فیلمبرداری و پخش چهار قسمت دیگر آن نیمه تمام باقی ماند. بعد از پخش قسمت پانزدهم مجموعه سریال پایتخت 6 بود که حواشی و انتقادات زیادی چه در فضای مجازی و چه در سایر ابزارهای رسانه ای به این سریال پرطرفدار وارد گردید. مهمترین دلیلی که باعث ایجاد چنین حاشیه های برای این مجموعه ظنز گردید،تغییر  نویسنده سریال و جایگزینی آقای آرش عظیمی به جای مرحوم آقای خشایار الوند بود. به واقع نوع نگاه افراد در کسوت نویسندگی کارهای هنری در قالب سریال و فیلم های بلند سینمایی به مسائل اطراف و پیرامون خود در جامعه در تمام حوزه ها، متفاوت از همدیگر می باشد(این نکته در دو انسان دو قلوی همسان نیز،امری ثابت شده است). وقتی به مجموعه های 1تا 5 مجموعه پایتخت که نویسندگی آنها را مرحوم خشایار الوند بر عهده داشتند، نگاه می کنیم می بینیم که هیچگونه مسائل حاشیه ای که به فضای مجازی و تلویزیون کشیده شده باشد در آن زمان اتفاق نیافتاد. البته این موضوع را نباید به ضعف نگارش فیلمنامه قبلی منتسب نمود. چرا که مرحوم خشایار الوند خود بهترین و موفق ترین نویسنده در عرصه هنری کشور بودند و در زمان حیات خود مسئولیت نگارش سریال  ها و فیلم های بلند سینمایی برجسته ای را  که جایزه های معروف هنری را به نیز خود اختصاص داد، عهده دار بودند. همانطور که عنوان شود این تفاوت به نوع نگاه نویسنده فیلمنامه ها به مسائل پیرامون خود و جامعه برمی گردد. ده سال است که هشتاد میلیون جمعیت ایران با این مجموعه مفرح و ارزشمند حتی با تماشای تکراری و چند باره آن زندگی کرده و می کنند. هرچند که برخی انتقادات به مجموعه پایتخت 6 بجا می باشد ولی این موضوع نباید دلیلی باشد که نکات مثبت آن را با عینک بدبینی به نکات منفی تبدیل کنیم. در ادامه به برخی از واقعیت هایی که درحال حاضر جزء آسیب های اجتماعی و اقتصادی جامعه ما می باشد و متاسفانه در سایه بی توجهی برخی از خانواده ها و مسئولین در حال گسترش می باشد و سریال پایتخت 6 ماهرانه و طنز گونه به آنها پرداخته است اشاره میگردد:

-)ظاهر بینی،چشم هم چشمی، و حسادت افراد جامعه نسبت به همدیگر.

-) پنهان کاری،تظاهر، و دروغ گفتن اعضای خانواده و افراد جامعه به یکدیگر.

-)رواج تمسخر و مسخره کردن در جامعه به منظور خنداندن دیگران.

-)افزایش جراحی غیر ضرور زیبائی توسط خانمها که این روزها بدون توجه به آثار و عوارض ناشی از آن بمنظور فخر فروشی بین برخی از زنان تبدیل شده است.

-) افزایش غافلگیر کننده و آنی قیمت ها و  فقدان احساس امنیت اقتصادی و روانی، در نتیجه عدم ثبات اقتصادی.

-)روی آوردن به قاچاق مواد افیونی به دلیل نبود شغل در جامعه ویا عدم تکافوی درآمد ناشی از مشاغل شرافتمندانه.

-)عدم احترام به حریم خصوصی افراد در فضای مجازی و انتشار عکس های دیگران در گروه های مجازی.

-)وجود مافیا در حوزه ورزش به خصوص در بستن قراردادهای ورزشکاران و مربیان خارجی و وجود دلالان ورزشی و عدم نظارت  لازم و کافی بر چنین  مقوله هائی(قراردادها).

-)پنهان کاری فرزندان در استفاده از اپلیکیشن های موجود در فضای مجازی.

-)شفاف نبودن تبلیغات نمایندگان مجلس شورای اسلامی از حیث هزینه کرد.

مضافا پایتخت6 انتقال دهنده پیام ها و واقعیت های مثبتی در جامعه  نیز بود که از جمله آن به اهداء اعضای فردی که دچار مرگ مغزی شده به افراد نیازمند دیگر برای بازگشت دوباره آنها به زندگی ،نگاه متفاوت به رفتار و تربیت کودکان متناسب با تغییرات بوجود آمده در سبک زندگی در جامعه و همچنین امکان زندگی خانواده ها در کنار هم مثل سالهای گذشته، میتوان اشاره کرد. در پایان می بایستی همواره این نکته مهم را بیاد داشته باشیم که نگاه آسیب شناسانه و درمانگرانه به آسیب های اجتماعی از وظایف ذاتی رسانه ملی می باشد.