پله-برقی سبک جدید در مدیریت
درعالم وعلم مدیریت همه ی ما به نوعی با انواع و اقسام سبک های مدیریت آشنایی داریم.بطوریکه یا درباره آنها خوانده ایم یا درباره آنها شنیده ایم ویا احیانا تجربه نیز کرده ایم.بعنوان مثال میتوان به سبک های ژاپنی،آمریکایی و ژاپنی_آمریکایی اشاره کرد.در سالهای اخیر نوع جدیدی از سبک مدیریت در کشورمان شکل گرفته که در هیچ جای علم مدیریت درباره آن از سوی بزرگان این حوزه اظهار نظر نشده است.به عبارت دیگر شاهد کشف سبک جدیدی در عالم مدیریت،بنام سبک مدیریت پله-برقی در کشورهستیم.در مدیریت به سبک پله-برقی،فرد بواسطه ارتباطات سیاسی،حزبی وخانوادگی در پله اول جایگاه مدیریت قرار می گیرد ودر ادامه بطور اتوماتیک بدون صرف انرژی،کار وتلاش رو به بالا حرکت می کند تا به درجات عالی مدیریت برسد.مصادیق این نوع از سبک مدیریت را در سطح کشور و استانها شاهد و ناظر می باشیم که چطور یک فرد بدون داشتن سابقه وتجربه مدیریتی مناسب در چرخه ی سبک مدیریت پله-برقی قرار می گیرد و بی آنکه عملکرد خاص و شاخصی از خود نشان بدهد به همت و کمک حامیان سیاسی،حزبی وخانوادگی خود رو به جلو حرکت می کند و اگر حوادث غیرمترقبه اتفاق نیافتد،شاید مدیریت کره مریخ را نیز بدست آورد. از اهم آسیب های که سبک مدیریت پله –برقی به سیستم تحمیل می کند میتوان به:
-)اتلاف منابع مالی و عدم وجود انضباط مالی در سیستم.
-)عدم بهره وری و ایده پردازی در سیستم.
-)رشد فساد و بداخلاقی های حرفه ای در سیستم.
-)بی انگیزگی در نیرو های شاغل سیستم، اشاره کرد.
علی ایحال با این شرایط مدیریتی در کشور بویژه وجود مدیرانی که بواسطه سبک مدیریتی پله-برقی پست ومقامی را بدست آورده اند،کشور آن طور که باید و شاید متناسب با چهارچوب های علم توسعه رشد نخواهد کرد.کشور به مدیرانی نیاز دارد که با تلاش و همت خود و طی مراتب کارشناسی در جایگاه مدیریتی قرارگرفته باشند. این همان رویکرد و جریانی است که مقام معظم رهبری در بیانات و فرمایشات خود همواره آن را برای مسئولین کوشزد کرده اند. به امید آن روز.
