مثل هیچکس
مدتها بود که میخواستم در ارتباط با فردی که می شناسمش،مطلبی در صفحه ی شخصی ام بنویسم که به دلیل مشغله ی کاری فرصتی برای این امر پیدا نمی کردم.امشب که شب رحلت پیغمبر اسلام و شب بعدش رحلت امام هشتم امام رضا(ع)است،مجالی پیش آمد تا یادداشت خودم را درخصوص آن مرد بخصوص به قلم بکشم.فرد مورد نظردرفکرونگاه اطرافیان و دوستان،مردی با خدا و وظیفه شناس است.چرا که نمازش قضاء نمی شود،نماز شبش به راه است. دستی در خیرات دارد.چند بار سفره خانه خدا رفته وطول صفا ومروه را طی کرده وکتاب خسی در میقات را خوانده و همواره سر به کتاب خدا دارد.به زیارت امام شهداء(امام حسین(ع)) پیاده سیر سلوک کرده وعاشق سینه سوخته ی امام رضا(ع) بوده وهست وجهت اثبات عشق خود با آن امام بزرگ همه ساله هیات عزاداری در منزل شخصی برپا می کند.واقعیت امر این است که مرد سفرکرده به خانه خدا وبین الحرمین در باطن وچهاردیواری خانه خود(خانواده)،مردی متفاوت است.با ستون زندگی خود(زنش)چندین سال است که لب به صحبت نمی گشوید وسخن این نعمت بزرگ خدا را براو تحریم کرده،تحریمی به مراتب بدتر از تحریم ترامپ.با فرزندان روزه سکوت گرفته و دم نمی زند.درحضور او اعضاء خانواده ونزدیکان ترسی خاص دارند.ترسی همانند فردی که یک داعشی را دیده وبرخود می لرزد.شیوه ی ارتباط اعضاء خانواده با همدیگر در حضور او با ایما واشاره است که آدم را به یاد موسسه کرولال های زنده یاد باغچه بان می اندازد و هزاران ویژگی خاص ومنحصربفرد این مرد با خدا که قلم به جهت شرمندگی توان نوشتن آن را ندارد.بهترین لقب ونشان افتخار را که میتوانم در این یادداشت با او بدهم،نشان «مثل هیچکس» است.چراکه تاکنون در طول عمرسپری شده ی خودم،چنین فردی را با این خصوصیات خاص،تجربه نکرده ام واعتقاد راسخ دارم در الباقی عمرخود نیز تجربه نخواهم کرد.او مثل هیچکس است،چرا که مگر سراغ داریم که فردی بیش از چند سال با زنش قهرباشد آنهم مردی که همواره سر به قرآن کریم دارد.مگر سراغ داریم فردی که خودش در خفا بخورد و زنش را درآن شریک نکند.مگر سراغ داریم فردی که به خانه خدا سفرکرده وبین الحرمین را زیارت کرده،سفرهای خود را مخفی کند و به اعضاءخانواده اطلاع ندهد.شاید این سوال در ذهن خوانندگان متبادر گردد که بنده در این نوشته یکطرفه به قاضی رفته ام وشاید زن وفرزندان این مرد با خدا،ناخلف و ناسازگارند و حرمت نگه نمی دارند و مرد قصه ی ما، چاره را در این دیده که چنین و چنان کند.ولی سوگند به این دو شب بزرگ(رحلت رسول خدا و شهادت امام مهربانی و ضامن آهو)اعضاء خانواده این مرد،پاک ، سالم واخلاق مدار و در حال حاضر با این همه عذاب روحی و روانی در خدمت او یند. اوست که قدر نمی داند،چرا که مثل هیچکس است و بس.
