توجه به محتوای نامه ابراهام لینکلن به معلم فرزندش
نامه آبراهام لینکلن شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا به معلم فرزندش، فارغ ازهرنوع برداشت ها وتعصبات سیاسی و اینکه اصلا این نامه را آبراهام نوشته است یا خیر؟یا اینکه اصلا چنین نامه ای صحت دارد یا خیر؟ محتوای نامه،واقعیت های را بازگو میکند که اگر مورد توجه برنامه ریزان وگردانندگان سیستم آموزشی هر کشوری از جمله کشور خودمان قرار گیرد ،میتواند در تحول وتغییر آموزش وپرورش موثر واقع گردد. مهمترین مواردی که آبراهام لینکلن به نوعی ازمعلم فرزندش در این نامه مطالبه می کند در مفاهیم ذیل جمعبندی شده است:
(صداقت، راستی،پرهیز ازدروغ گفتن،اعتماد به نفس،لذت بردن از زندگی،توجه به اطراف خود،مطالبه گر بودن،مقاومت وایستادگی در مقابل زور،مهرورزی ومهربانی به دیگران،وجود افرادخوب و بد در جامعه،مشارکت وهمکاری،شناخت انسانها،تحقیق وتفحص).حال سوال اینجاست که تا چه حد در سیستم آموزشی ما به این مفاهیم در کتب درسی و از همه مهمتر در جریان آموزشی توجه شده و میشود. واقعیت این است نظام آموزشی کشورمان آن طور که انتظار میرفت و میرود نتوانسته است افراد توانمند وتاثیرگذار که باعث تغییر وتحول درکشور شوند را تحویل جامعه دهد.آموزش وپرورش ما زمانی متحول خواهد شد که بتواند بردو چالش اساسی ومهم یعنی محتوا آموزش وعامل انتقال دهنده محتوا(معلم)با برنامه ای جهان شمول غلب نماید.
باور کنید اگربچه های ما ندانند که فلان سلسه پادشاهی کی آمد وکی رفت و ندانند که حاصل ضرب 20در20چه میشود،و ندانند که با پای چپ وارد دستشویی شوند یا با پای راست وارد شوند،هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.اما اگرآنها صداقت،مهربانی وعشق ورزیدن وتحمل کردن را آموزش ببینند،زندگی شان بی محتوا نخواهد بود.عامل انتقال دهنده محتوا(معلم)که از خود محتوا نیز مهمتر می باشد در حال حاضر به دلیل شرایط اقتصادی کشور ازحیث معیشتی از وضعیت مناسبی برخوردار نمی باشد و عدم تحقق کامل وعده های دولت در این خصوص و همچنین وضعیت نامناسب معلمان بازنشسته، موضوع بی انگیزگی معلمان در حال تدریس را دو چندان کرده است.با این شرایط نباید از نظام آموزشی انتظار معجزه در تربیت نیروی انسانی توانمند و تاثیرگذار را داشت.نظام آموزشی ما یک نظام مکانیکی فرسوده و زنگ زده است که مدام پیچ ومهره آن را روغن کاری میکنند تا چند گام دیگر دوام بیاورد.واقعیت امر این است تا زمانی که نظام آموزشی کشور جزء اولویت اول وآخر دولت ها قرار نگیرد، سیستم آموزشی ما بروز و نو نخواهد شد تا از خروجی های آن انتظار تغییر جامعه را داشته باشیم .