استیضاح یا نمایش
سرانجام پس ازهیاهوهای فراوان در رسانه ها،فضای مجازی و تریبون های مختلف ،استیضاح وزیر راه وشهرسازی انجام پذیرفت.برای استیضاح آخوندی ازسوی استیضاح کنندگان 13محور مطرح شده بود که اهم محورها عبارت بودند از:
-)نبود ایمنی درراههای ریلی.
-)سوانح مرگبار ریلی وجاده ای.
-)استخدام نیروهای بازنشسته علیرغم مخالفت وزارت اطلاعات.
-)توسعه فعالیت های اقتصادی وبنگاه داری در حوزه وزارتی با همراهی فرزندان و معاونان.
-)عدم توجه به مشکلات مسکن مهر وجایگزینی مسکن اجتماعی که هرگز رونمایی نشد.
-)مخفی کردن قراردادهای خرید هواپیما .
-)عدم شفافیت قراردادهای شرکت های فرودگاهی کشور.
-)متوقف کردن بررسی سانحه ی 149تهران-طبس.
-)کشته شدن سربازان راکب اتوبوس در استان فارس.
-)جایگزین شدن کریدور بین المللی در کشور های مجاور.
این یادداشت مختصر به دنبال درستی و اشتباه بودن یا به عبارت دیگر جهت گیری در خصوص استیضاح یا عدم استیضاح نمی باشد.ولی بدنبال یافتن پاسخ به این شبهه است که اگر محورهای استیضاح که ازسوی موافق آن مطرح شدند،اگرمستند وقابل اثبات نبودند اصلا چرا مطرح شدند که عین تهمت است و اگر قابل اثبات و مستند بودند،پس چرا نمایندگان مجددا به وزیر رای اعتماد دادند که این رفتار و حرکت در راستا و اهداف نظام و منافع ملی کشورنمی باشد. با این اوصاف به نظر میرسد جلسه استیضاح وزیر راه وشهرسازی بیشتر شبیه نمایش بود تا جلسه پاسخگویی به موارد مطروحه استیضاح، چراکه شیوه برخورد نمایندگان با این موضوع باعث گردید اکثر سئوال های مردم و دوست داران کشور بدون پاسخ بماند و این یعنی ضعف در نظام نظارتی کشور.
