زندگی خالی نیست ، مهربانی هست ، ایمان هست
هفته گذشته بطور تصادفی در یکی از مغازه های شهر شاهد رفتار اجتماعی قابل تحسینی از سوی فروشنده مغازه بودم . ماجرا از این قرار بود که بنده به همراه یکی از دوستان در بستنی فروشی نشسته بودیم که کودکی از آقای فروشنده درخواست بستنی کرد و او نیز درخواست کودک را اجابت و بستنی را تحویل کودک داد. کودک بدون اینکه پول بستنی را بدهد از مغازه دور شد. فروشنده بدون اینکه عکس العملی نشان بدهد به ما نگاه کرد و با خنده گفت که عیبی نداره به احتمال زیاد فراموش کرد که پول بستنی را بدهد، نوش جونش از این موارد در این مغازه خیلی پیش میاد ولی من (فروشنده) اهمیتی به آن نمیدهم شاید هوس کرده و پول نداره که بستنی بخره. بنده به نوبه خود هنگام ترک مغازه از فروشنده به خاطر این حرکت اجتماعی او تشکر و قدردانی کردم. هرچند این حرکات در زمانهای دور طبیعی به نظر میرسید چرا که خیلی از فروشندگان به خریدارانی که پول برای خرید نداشتن توجه و حال آنها را رعایت میکردند، ولی امروزه با توجه به شرایط و تغییرات بوجود آمده در روابط اجتماعی و فرهنگی افراد جامعه، کمتر شاهد اینگونه رفتارهای انسان دوستانه هستیم و در مواقع مواجه شدن با آن خیلی هم تعجب میکنیم. بعد از خروج از بستنی فروشی به یکدفعه بیاد جمله زیبای میان برنامه های فرهنگی-اجتماعی کمیته امداد که زندگی خالی نیست، مهربانی هست، ایمان هست، افتادم که واقع نیز همینطور است و هنوز کو سوی امیدی در جامعه وجود دارد. امیدارم روزی فرا برسد که دیگر از دیدن اینگونه رفتارهای اجتماعی مناسب بدلیل فراوانی آنها زیاد تعجب نکنیم. انشاءالله
