به سوی فردا

پیام های واگذاری سرخابی ها به بخش خصوصی

واگذاری سهام دو باشگاه پایتخت نشین پرسپولیس و استقلال به یکی از چالشهای جدی کشور، متولیان و دوستداران فوتبال تبدیل شده است.چرا که علیرغم برگزاری مزایده های مکرر تا کنون مالکیت سرخابی ها واگذار نشده و تکلیف این دو تیم بزرگ و پر طرفدار کشورهمچنان در هاله ای از ابهام فرو رفته است.

نگاهی به نحوه و شرایط واگذاری و همچنین بیوگرافی خریداران سرخابی ها پیام های قابل تأملی برای مسئولین و متولیان اجرای اصل 44 در کشور بازگو می کند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می گردد.

1- میزان قیمت گذاری برای دو باشگاه به نظر اکثر کارشناسان حوزه ورزش خیلی بالا تعیین شده است. این موضوع این سوال را در ذهن متبادر می کند که آیا واقعاً دولت برای هر کدام از باشگاه بطور مجزا  مبلغ 300میلیارد تومان هزینه کرده است. که در صورت صحت آن آدمی تأسف می خورد که این همه پول هزینه شده ولی دو باشگاه به ازای مبلغ هزینه شده ،جایگاه مناسبی در عرضه فوتبال چه در داخل و چه در خارج از کشور کسب نکرده اند. بنابراین هر چه زودتر شیر خزانه بیت المال به روی دو تیم باید قطع گردد .تا شاهد این همه حیف و میل در فوتبال نباشیم.

2- آماده و شفاف نبودن فضای کسب و کار و فرآیندهای واگذاری در کشور. بطوریکه بعد از گذشت سالها و ماهها بستر و زمینه واگذاری دو باشگاه مهیا و آماده نشده است. در خصوص این دو باشگاه به نظر می آید اراده ای برای این کار نیست. چطور می شود مخابرات با آن همه دبدبه و کبکبه، سریعاً واگذار می گردد ولی واگذاری سرخابی ها با این همه حواشی و حرف و حدیث مواجه شده است.

3- هنوز در کشور بخش خصوصی قوی و جود ندارد. منظور من از بخش خصوصی به معنای واقعی کلمه است نه صندوق ها، ایران خودرو، سایپا و سایر شبه دولتی ها که در مزایده این دو باشگاه شرکت می کنند. در کشور بخش خصوصی واقعی با دو مشکل اساسی روبروست یا اینکه توان مالی ندارند یا در صورت داشتن قدرت مالی، اهلیت لازم را در خصوص موضوع واگذاری ندارند، این خلاء و سایر مسائل حاشیه ای و متاسفانه رانت خواری باعث شده، شبه دولتی ها وارد میدان شوند.

4- نادیده گرفتن مطالعات تطبیقی و اینکه دیگر کشورها در این خصوص چه کرده و چه می کنند و چطور توانسته اند بصورت حرفه ای باشگاه داری کنند. که هم برای سهامداران خود منبع درآمد می باشدو هم برای دولت از طریق پرداخت مالیات و عوارض . متاسفانه در ایران هم بازیکنان و هم باشگاهها بدهی مالیاتی یا فرار مالیاتی دارند!

علی ایحال در پایان پیشنهاد می شود از طریق ایجاد شرکت سهامی برای هر کدام از باشگاهها با حضور پیشکسوتان در اعضای هیئت مدیره و رکن های تصمیم گیری از طریق فروش سهام برای طرفداران، قطعاً کلیه مبالغ 300میلیارد تومان تامین خواهد شد و دیگر شاهد این همه حواشی نخواهیم بود. اگر اراده ای بر آن باشد.