به سوی فردا

فرق بین مدیریت علمی با مدیریت ایرانی

مدیریت علمی: موفقیت مدیر بر اساس پیشرفت مجموعه تحت مدیریتش سنجیده میشود.
مدیریت ایرانی: موفقیت مدیر سنجیده نمیشود، خود مدیر بودن نشانه موفقیت است.

مدیریت علمی: مدیران بعضی وقتها استعفا میدهند.
مدیریت ایرانی: عشق به خدمت مانع از استعفا میشود.

مدیریت علمی: افراد از مشاغل پایین شروع میکنند و به تدریج ممکن است مدیر شوند.
مدیریت ایرانی: افراد مدیر مادرزادی هستند و اولین شغلشان در بیست سالگی مدیریت است.

مدیریت علمی: برای یک پست مدیریت، دنبال مدیر میگردند.
مدیریت ایرانی: برای یک فرد، دنبال پست مدیریت میگردند و در صورت لزوم این پست ساخته میشود.

مدیریت علمی: یک کارمند ساده ممکن است 3سال بعد مدیر شود.
مدیریت ایرانی: یک کارمند ساده، 3سال بعد همان کارمند ساده است،درحالیکه مدیرش 3بار عوض شده.

مدیریت علمی: اگر بخواهند از دانش و تجربه کسی حداکثر استفاده را بکنند، او را مشاور مدیریت میکنند.
مدیریت ایرانی: اگر بخواهند از کسی هیچ استفاده ای نکنند، او را مشاور مدیریت میکنند.

مدیریت علمی: اگر کسی از کار برکنار شود، عذرخواهی میکند و حتی ممکن است محاکمه شود.
مدیریت ایرانی: اگر کسی از کار برکنار شود، طی مراسمی از او تقدیر میشود و پست مدیریت جدید میگیرد.

مدیریت علمی: مدیران بصورت مستقل استخدام و برکنار میشوند، ولی بصورت گروهی کار میکنند.
مدیریت ایرانی: مدیران بصورت مستقل وغیرهماهنگ کار میکنند،وبصورت گروهی استخدام و برکنار میشوند.

مدیریت علمی: برای استخدام مدیر، در روزنامه آگهی میدهند و با برخی مصاحبه میکنند.
مدیریت ایرانی: برای استخدام مدیر، به فرد مورد نظر تلفن میکنند.

مدیریت علمی: زمان پایان کار یک مدیر و شروع کار مدیر بعدی از قبل مشخص است.
مدیریت ایرانی: مدیران در همان روز حکم مدیریت یا برکناریشان را میگیرند.

مدیریت علمی: همه میدانند درآمد قانونی یک مدیر زیاد است.
مدیریت ایرانی: مدیران انسانهای ساده زیستی هستند که درآمدشان به کسی ربطی ندارد.

مدیریت علمی: شما مدیرتان را با اسم کوچک صدا میزنید.
مدیریت ایرانی: شما مدیرتان را صدا نمیزنید، چون اصلاً به شما وقت ملاقات نمیدهد.

مدیریت علمی: برای مدیریت، سابقه کار مفید و لیاقت لازم است.
مدیریت ایرانی: برای مدیریت، مورد اعتماد بودن کفایت میکند.