به سوی فردا

تاریخچه و جایگاه وبلاگ نویسی در ایران و جهان

تعداد وبلاگ ها در جهان هر 5 ماه، دو برابر می شود. اولین وبلاگ توسط تیم برنوزلی( مخترع وب) ایجاد شد. گسترش این پدیده در سال 1999 با آغاز به کار pitas، نخستین سرویس ارائه دهنده وبلاگ به صورت مجانی، شتاب فوق العاده به خود گرفت. تا اواسط سال 2000، بیش از یک هزار وبلاگ ایجاد شد و این رقم تا 2002 به بیش از نیم میلیون رسید. تاریخچه وبلاگ نویسی در ایران نیز به 16 شهریور سال 1380 باز می گردد. روزی که سلمان جریری، اولین وبلاگ فارسی را به روی صفحه ی اینترنت قرار داد. مقاله ای درخشان با معرفی سیستم رایگان وبلاگ نویسی بلاگر، نقطه ای عطفی در تاریخ وبلاگ نویسی ایران بود. شاید روزی برای داشتن یک صفحه بلاگر آن هم به زبان انگلیسی از معدود راه های ممکن بود. ولی امروزه دیگر گرفتن وبلاگ برای یک فارسی زبان و ایرانی، با وجود سایت های پرشین، بلاگفا،... بسیار ساده است.

هر وبلاگ نماینده ی یک انسان است. انسانی که در جامعه و فرهنگ خاص بزرگ شده و می تواند به باز نمایی خود در واژه ها و کلامی که می نویسد، بپردازد. این بازنمایی می تواند از یک سو معرف خود فرد و از سوی دیگر، معرف اجتماع و جامعه ای که فرد در آن زندگی می کند، باشد. وبلاگ یعنی یک تیتر که بیان گر گونه ای از ذهن نویسنده، متن هایی که گاه از روزمرگی ها و گاه دغدغه ها روایت می کند و تعدادی لینک که بیان گر فکر ها و ذهن های دیگران است که او می پسندد.

البته این فرضیه مطرح شده که دلیل این تعداد بالای وبلاگ نویسی به دلیل نبودن آزادی بیان است و موضوع به سیاست مرتبط است. ولی با انجام تحقیقات به مرور زمان روشن شد که وبلاگ های ایرانی بیش تر از آن که سیاسی باشند، جنبه ی اجتماعی و بیان خاطرات شخصی و ... دارند.

برای وبلاگ نویسی در ایران چهار مرحله ی قائل هستند:

الف) در مرحله ی اول بیش تر وبلاگ ها مثل نسل اول اینترنت توسط نیروهای فعال فنی ابداع می شود و بحث های فنی را به دنبال دارد.

ب) در مرحله دوم به تدریج وبلاگ ها مرحله فنی را پشت سر گذاشته و به تولید محتواهایی با مضامین فرهنگ و اجتماعی می پردازند.

ج) مرحله ی سوم که از مدتی پیش آغاز شده پیام ها را از حالت مونولوگ خارج کرده و ساختار گفتگویی پیدا کرده است. در این مرحله همه ی پیام هایی که در وبلاگ تولید می شود، هم در پاسخ به یک حرف دیگر است.

د) مرحله چهارم، مرحله جدیدی است و ما به خصوص در حوزه های اجتماعی به این وجه باید توجه کنیم که دادو ستد و گفتگویی است که بین فضای مجازی و فضای واقعی برقرار شده، یعنی وبلاگ نویسی ایرانیان وارد مرحله ی حقیقی و واقعی هم شده است. این مرحله اگر سر بگیرد بی شک می تواند وبلاگ نویسی ایرانی حضور جدی تر در عرصه اجتماعی وارد بکند و در حقیقت به تأثیری که فرهنگ مجازی به فرهنگ حقیقی و واقعی دارد، شتاب دهد.

                                                                                                               مدیر و طبیب

مدیری را عارضه کسالتی پیش آمد ، بس مدهوش و موحشن نزد طبیب رفت (نه طبیب را به بالین مدیر آوردند)

طبیب: خدا بد ندهد مدیر ! مشکل چیست؟

مدیر: مدتی است چشمم دچار عارضه گشته ، می گویند: اوضاع خراب است ولی من هر چه
می نگرم، جز صفا و آبادانی و رفاه چیزی نمی بینم.

طبیب: دیگر چه جناب مدیر؟

مدیر: گوشم هم عیب کرده نه ناله محروم می شنود و نه استغاثه مظلوم. البته مدح ها ، تملق ها ، مبالغه ، آمار و ارقام رشد و تحول را خوب می شوند. ولی انتقاد و پیشنهاد را نه.

طبیب: اینها قابل درمان است دیگر چه مشکلی است؟

مدیر: دیری است زبانم لکنت دارد نه تقدیر می کند ، نه تحسین و نه تشویق، فقط توهین و تحقیر بر آن می گذرد.

طبیب: علاج آن است که ....

مدیر: طبیب حبیب، این را هم بگویم که میل به کار در من نیست .پاهایم رمق رفتن دنبال امور را ندارد و از انجام وظیفه زود خسته می شود. دلم می خواهد بخوابم یا کار تعطیل شود و در پی تفریح بشتابم.

طبیب: مدتی پنبه غفلت از گوش مبارک درآورید ، پرده تظاهر و تصنع از برابر چشمان کنار بزنید، قفل حسد و کبر از زبان بگشایید ، صبح بخور حقیقت استشمام کنید، روزها عصای عزم به دست گرفته در صحن خدمت قدم بزنید .امید است افاقه حاصل شود.

مدیر: اگر خوب نشدم چه؟

طبیب: میز و منصب به دیگری بسپارید و استعفای خویش بنگارید و مدیر سالمی به جای خویش گمارید.

مدیر: یکباره بگویید بمیرید!

طبیب: البته راهی جز آن نیست، ولی ما را قدرت بیان نیست.

منبع: فصلنامه مدیران – شماره 50

حل معضل اشتغال، نیازمند اقدامات عملی می باشد

امروزه در هر جای کشورکه بحث از معظل اشتغال جوانان بویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی به میان می آید به خاطر بررسی ابعاد و شناخت علل بوجود آورنده آن سمینار، همایش و جلسات با عناوین و القاب مختلف در سراسر کشور برگزار میگردد.

یکی از ایرادات وارده بر مسئولین امر در کشور این است که فکر می کنند معضل به این بزرگی را که حل آن عزم جدی همه مسئولین نظام،ایجاد ارتباط منطقی بین سیستم های اداری و اصلاح برخی از قوانین و مقررات جاری کشور را می طلبد،می توان با یک یا دو جلسه 2 ساعته که معمولاً آنطور که باید اثر بخشی لازم را نیز ندارند، حل کرد. به قول یکی از دوستان که می گفت: روزی به فرمانداری فلان شهرستان گفتم که آقای فرماندار، چرا این همه جلسه در سطح شهرستان برگزار شده ولی مشکل X هنوز حل نشده؟ ایشان پاسخ دادند: جلسه تشکیل بدید تا دلایل عدم نتیجه گیری موضوع رابررسی کنیم؟!.

در تمامی جلسات استانی و شهرستانی با موضوع اشتغال همواره راه حل ها که قبلاً نیز مشخص شده مجدداً روی آنها تاکید میگردد. ولی از کم و کیف اجرایی کردن آنها در استانها تا کنون نتیجه عملی حاصل نشده ،چرا که هنوز تغییرات سخت افزاری ونرم افزاری در اکثر حوزه ها در سطح کلان بوجود نیامده است و به نظر می آید تا این تغییرات در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی صورت نپذیرد نمی توان به آینده جلسات دراستانها با محوریت موضوع اشتغال امیدوار بود.

با توجه به حساسیت موضوع تولید و به تبع آن اشتغال در کشور و لزوم ساماندهی و هماهنگ کردن کلیه فعالیتها جهت رسیدن به هدف نهایی که همانا رفع معضل بیکاری در کشور می باشد. مقام معظم رهبری سیاست های کلی اشتغال را تعیین و ابلاغ فرمودند:

متن سیاست های کلی اشتغال که به رؤسای قوای سه گانه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و دبیر شورای نگهبان ابلاغ شده، به شرح ذیل است:

1-    ترویج و تقویت فرهنگ کار، تولید، کار آفرینی و استفاده از تولیدات داخلی به عنوان ارزش اسلامی و ملی با بهره گیری از نظام آموزشی و تبلیغی کشور.

2-    آموزش نیروی انسانی متخصص، ماهر و کارآمد متناسب با نیازهای بازار کار(فعلی و آتی) و ارتقاء توان کار آفرینی با مسئولیت نظام آموزشی کشور(آموزش و پرورش، آموزش فنی و حرفه ای و آموزش عالی) و توأم کردن آموزش و مهارت و جلب همکاری بنگاههای اقتصادی جهت استفاده از ظرفیت آنها.

3-    ایجاد فرصت های شغلی پایدار با تأکید بر استفاده از توسعه فناوری و اقتصاد دانش بنیان و آینده نگری نسبت به تحولات آنها در سطح ملی و جهانی.

4-    ایجاد نظام جامع اطلات بازار کار.

5-    بهبود محیط کسب و کار و ارتقاء شاخص های آن(محیط سیاسی، فرهنگی و قضایی و محیط اقتصاد کلان، بازار کار، مالیات ها و زیر ساخت ها) و حمایت از بخش های خصوصی و تعاونی و رقابت از راه اصلاح قوانین، مقررات و رویه های ذیربط در چارچوب قانونی اساسی جمهوری اسلامی ایران.

6-    جذب فناوری، سرمایه و منابع مالی، مبادله نیروی کار و دسترسی به بازارهای خارجی کا لا و خدمات از طریق تعامل مؤثر و سازنده با کشورها، و ترتیبات منطقه و جهانی.

7-    هماهنگ سازی و پایداری سیاست های پولی، مالی، ارزی و تجاری و تنظیم بازارهای اقتصادی در جهت کاهش نرخ بیکاری توأم با ارتقاء بهره وری عوامل تولید و افزایش تولید.

8-    توجه بیشتر در پرداخت یارانه ها به حمایت از سرمایه گذاری، تولید و اشتغال مولد در بخش های خصوصی و تعاونی.

9-    گسترش و استفاده بهینه از ظرفیت های اقتصادی دارای مزیت مانند: گردشگری و حق گذر(ترانزیت).

10- حمایت از تأسیس و توسعه صندوق های شراکت در سرمایه گذاری برای تجاری سازی ایده ها و پشتیبانی از شرکت های نوپا، کوچک و نوآور.

11- برقراری حمایت های مؤثر از بیکاران برای افزایش توانمندی های آنان در جهت دسترسی آن ها به اشتغال پایدار.

12- توجه ویژه به کاهش نرخ بیکاری استان های بالاتر از متوسط کشور

13- رعایت تناسب بین افزایش دستمزدها و بهره وری نیروی کار 

نگاه تحلیلی به مواد 13 گانه ابلاغی رهبری کشور(مدظله العالی) بیانگر این موضوع است که اگر بخواهیم موضوع بیکاری در کشور ریشه کن گردد، بایددرتمامی موارد 13 گانه که در حال حاضر در اکثر آنها مشکلات اساسی وجود داردوتاکنون مورد توجه جدی قرار نگرفته، اقدامات عملی صورت پذیرد. در این حالت است که می توان به حل مشکل تولید و رفع بیکاری در کشور امیدوار بود. در غیر این صورت باز هم شاهد تشکیل جلسات بی هدف و تکراری در باب تولید و اشتغال خواهیم بود که مثل سالهای گذشته نتیجه ای به دنبال نخواهد داشت. علی ایحال پیشنهاد می گردد در خصوص تک تک موارد 13 گانه ابلاغی مقام معظم رهبری، کمیته های کاری، با رویکرد جدید و متفاوت از گذشته با عضویت دستگاههای اجرایی ذیربط تشکیل و کلیه موانع فعلی در ارتباط با بندهای مربوطه و راهکارهای اجرایی کردن آنها شناسایی و بستر سازی لازم برای اجرای آنها فراهم گردد. درغیراین صورت موضوع بیکاری ازجامعه رخت نخواهد بست.

بهره وری نیروی کار در ادارات دولتی، مفهومی در حد حرف تا عمل

در اکثر مواقع در رسانه ها و میزگردهای کارشناسی، عنوان می شود که بهره وری در سازمان ها و نهاد های دولتی پایین است و راهکارهایی نیز جهت برون رفت از آن ارائه می گردد. ولی باز هم شاهد وضعیت نامناسب شاخص بهره وری بویژه بهره وری نیروی کار در سطح کشور هستیم. باید بپذیریم که بهره وری نیروی کار چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی پایین بوده و با توجه به وضعیت موجود نمی توان به رشد بهره وری در آینده دور نیز امیدوار بود.

رشد بهره وری به عوامل متعددی بستگی دارد که از جمله آنها میتوان به: ارتقاء آموزش های مهارتی و کلاسیک، اصلاح سیستم دستمزد، ایجاد فرصت یکسان برای همه، ارتقاء امنیت شغلی، کاهش نرخ تورم، ساماندهی مسکن نیروی کار، ارتقاء حمایتهای پزشکی و غیره اشاره کرد. این نوشتار کوتاه بر آن نیست که به عوامل مهم و موثر مورد اشاره در بهره وری بصورت دانشگاهی نگاه کند. بلکه سعی شده عدم رشد بهره وری نیروی کار در سازمان و نهادهای دولتی را از منظر نحوه اعمال مدیریت بالا ترین مقام اجرایی و مسایل حاشیه ای که در این شیوه مدیریت بوجود می آید، مورد بحث قراردهد. تا شاید برنامه ریزان بویژه معاونت نیروی انسانی ریاست جمهوری در این باب تامل نمایند.

1-    یکی از پدیده هایی که باعث رشد نیافتن شاخص بهره وری نیروی کار در یک محیط اداری می گردد انتخاب مدیران ارشد آن مجموعه است.  همانطور که میدانیم امروزه انتخاب مدیران کل در دستگاه های اجرایی بر اساس رابطه است نه ضابطه و این وضعیت باعث ایجاد این تفکر در ذهن ها می گردد که عامل ارتقاء به درجات بالای اداری، کارایی و اثر بخش بودن در سیستم نیست. بلکه داشتن مهره تاثیر گذار در رده های بالای اداری یا وصل بودن به جریانهای سیاسی می باشد. بنابراین آیا در این شرایط، بهره وری معنا پیدا می کند؟

2-    یکی از آفتهای امروزه در محیط های  اداری، دو شغله بودن برخی از کارمندان می باشد. بطوریکه اداره یا محل کار محیطی برای بازاریابی برای شغل دوم آنها می باشد، در این حالت انگیزه کار کردن در وظایف محوله اداری برای کارمند مزبور به دلیل سود بالای کار دوم و هم برای همکاران وی که شاهد این وضعیت هستند، مطلوبیت نخواهد داشت. لذا در شرایط عدم مطلوبیت شغل اداری، بهره وری خود را نشان نخواهد داد.

3-    تقسیم کار حلقه گمشده ای  در محیط های اداری می باشد. یک فرد وظیفه چند نفر را انجام میدهد و در مقابل افرادی هستند که اصلاً کاری انجام نمی دهند. این حالت بدترین آفت بهره وری در سازمان تلقی می گردد. چرا که عده ای حقوق می گیرند ولی کاری انجام نمی دهند و وعده ای چندین کار انجام می دهند و حتی مورد سرزنش قرار می گیرند تا حقوق بگیرند.

4-    عدم اعتماد به بانوان فعال در برخی از سازمان ها و واحد های اداری، باعث شده که این افراد نتوانند در پیشبرد اهداف سازمان نقش مؤثری را ایفا کنند. و عملاً به حال خود رها می شوند. این شرایط هم برای خود نیرو و هم برای همکاران آنها تأثیر منفی داشته و انگیزه فعالیت را در ذهن آنها از بین می برد که در رشد بهره وری و اثر بخشی آنها قطعاً تاثیر منفی خواهد داشت.

5-    عدم وجود یک سیستم شفاف در پرداخت حقوق کارمندان باعث شده است تا دو نفر که در دو محل اداری متفاوت با شرایط یکسان از لحاظ مدرک تحصیلی و سنوات خدمت مشغول فعالیت برای دولت جمهوری اسلامی ایران هستند، دریافت های متفاوتی داشته باشند که این عین تبعیض و تبعیض، ضد بهره وری می باشد.

با توجه به موارد عنوان شده فوق میتوان نتیجه گرفت که مقامات کلان در حوزه امور اداری که از افزایش بهره وری ، کارایی و اثر بخشی در سازمان های دولتی سخن می گویند و بخشنامه و دستور العمل در این خصوص صادر می کنند، نمی دانند که خودشان عامل رشد نیافتن بهره وری هستند. چرا که عدم مدیریت صحیح آنها چنین شرایطی را در محیط های اداری بوجود آورده است. بنابراین باید خودشان در بهبود و اصلاح آنها گام بردارند آن هم با عمل نه با شعار .انشاالله آنها براساس ضابطه آمده باشند نه رابطه که در غیر اینصورت به اصلاح این امور نمی توان امیدوار بود.

                              مطالب زیبا

میز بزرگ

دریک سازمان میز بزرگ داشتن هنر نیست ، دل بزرگ داشتن هنر است ، چون پشت یک میز هرچه بزرگ باشد یک نفر جای خواهد گرفت ، ولی در درون دل بزرگ ، انسانها که سهل است خدا هم جای می گیرد .

عرش اعلا

کارمندی که به وظیفه اش آشناست برای سازمان یک مزیت محسوب می شود ، کارمندی که صاحب اخلاق نیکوست برای سازمان دو مزیت محسوب می شود ، کارمندی که هنگام کار حضور خداوند را درکنارش احساس می کند سازمان را به عرش اعلامی برد .

مرگ سازمان

سازمانها هم مثل انسانها گاهی مریض می شوند ، بستری می شوند و می میرند ، مرگ سازمان زمانی فرا می رسد که هدف سازمان گم شده باشد .

سرمایه گذاری روی دانایی

سازمانی که برای دانایی افراد سرمایه گذاری می کند ، میوه کار آیی را می چیند ، وسازمانی که برای دانایی افراد سرمایه گذاری نکند چندین برابر بیشتر ، هزینه خطا و اشتباه افراد خودرا پرداخت خواهد کرد .

به جای مشتری

روزی مدیر سازمانی از کارکنان خود خواست که یک دقیقه خودرا به جای ارباب رجوع تصورکنند ، قدری سکوت حاکم شد و بعد از یک دقیقه اتفاق جالبی افتاد ، کارکنان  دقیقا احساس یک ارباب رجوع را پیداکرده بودند ، بعد از چند روزی ، چید مان میز ها ، طرز برخورد با مشتریان و در نهایت شیوه ی عملکرد کارکنان عوض شد .

ارزش کارمند

ارزش یک کارمند را موقعیت و پست سازمانی او مشخص نمی کند ، بلکه ارزش هرکارمندی وابسته به میزان رضایتی است که درمشتری ایجاد می کند چون رضایت خالق نیز با رضایت مخلوق به دست می آید .

دوساعت

فرق است بین کارمندی که ارباب رجوع را دوساعت در سازمان سرگردان می کند ، با کارمندی که با یک راهنمایی کوچک کار دوساعت ارباب رجوع را به ده دقیقه تقلیل می دهد.

راز نشاط

پرسیدم : چگونه است که با وجود بیست سال سابقه کار هنوز نشاط اولیه ی کاررا در خودت حفظ کرده ای ؟ لبخندی زد و گفت : هر روز چیز تازه ای را یاد گرفتم ، در محیط کاراجازه  گلایه و ناله از زندگی را به خود ندادم ، خنده را روی لبانم نگه داشتم و ارباب رجوع را مهمانی دانستم که حبیب خداست و در حل مشکلات او کوشا بودم .

سه چراغ

وارد اداره ای  شدم و چیز جالبی دیدم که تاکنون برای من سابقه نداشت و آن کارتهای رنگی بود که روی سینه کارکنان چسبیده شده بود ، کارت ها به رنگهای سبز ، زرد و قرمز بودند . از کارمندی پرسیدم : منظور شما از نصب این کارت های رنگی برروی سینه چیست ؟ گفت : هرکارتی نشانه ی وضعیت روحی طرف مقابل است ، اگر از کارت سبز استفاده کرد یعنی وضعیت روحی من خوب است و می توانی با من شوخی بکنی ، اگر کارت زرد بر روی سینه داشت یعنی مواظب باش ! و کارت قرمز روی سینه یعنی شوخی ممنوع ، امروز حوصله ندارم .

یادداشت

از کارمندی پرسیدم : بهترین روش برای مدیریت زمان چیست ؟

گفت : یادداشت برداری و نوشتن اولویت های کاری بطور روزانه ، من هرروز صبح شش کار اولویت دارخودم را یادداشت می کنم و هرشب آنها را کنترل می کنم تا ببینم چه تعدا د از کارهایم انجام گرفته است .

نقش های متفاوت

هرکارمندی نقش های زیادی درجامعه ایفا می کند . نقش یک پدر درخانه ، نقش یک شوهر در خانواده ، نقش یک کارمند درسازمان ، نقش یک شهروند در شهر ، نقش یک فرزند برای پدر و مادر ، نقش یک مخلوق برای خالق ، وقتی انسان رمز بندگی را پیدا کرد او پدر ، شوهر ، کارمند ، شهروند ، فرزند و درنهایت بنده ی خوبی برای خالق خواهد بود .

ارتقای شغلی

قانون ارتقای شغلی این است ، ابتدا توانمندی و شایستگی داشت پست و سمت بالارا بدست آوری و سپس از پله های ترقی نردبان بالاروی ، و فقط به خاطر بسپار که در آخر ، نردبان را نیز نینداز ی تا شاید کسی هم مثل تو خواست خودش را بالابکشد .

فکر

درسازمانی که همه افراد آن سازمان یک جور فکر می کنند ، درحقیقت هیچ کس فکر نمی کند ، سازمانهایی که به اندازه ی افراد خود فکر دارند بیشتر از مسائل خود نیز راه حل دارند .

عشق به کار

سازمانی که افراد در آن بخاطر ترس از تنبیه کارمی کنند، شبیه اردوگاه است .

سازمانی که افراد به خاطر پول کار می کنند، شبیه میدان دادو ستد است .

سازمانی که افراد بخاطر عشق کارمی کنند، شبیه یک باغ بهشتی است .

پرسش های خوب

بهترین سازمانها ، آن هایی هستند که افراد را تشویق به پرسیدن سوالات جدید می کنند ، بدترین سازمانها آنهایی هستند که جواب های پنجاه سال پیش را درحل مسائل جدید امتحان می کنند .

تیم فوتبال

هرسازمانی بی شباهت به تیم فوتبال نیست ، همه افراد می دوند تاسازمان گل بزند ، مهم نیست این گل را چه کسی زده است ، مهم این است که افراد خودشان باشند ، ولی از استراتژی تیمی تبعیت کنند ، مدیر همان مربی خارج از میدان است که فقط تیم را هدایت و رهبری می کند نه اینکه خودش در میدان بازی کند.

سازمان ثروتمند

تنها دارایی یک سازمان ، کارمندان با روحیه ، شجاع ، منظم ، مبتکر ، ریسک پذیر و عاشق کاراست ، سازمانی که کارمندانی با مشخصات بالارا داراست (( سازمان ثروتمندی )) است ، اگر چه تشکیلات و تجهیزات چندانی هم نداشته باشد .

سازمان فقیر

سازمانی که افراد آن برای بهبود آن سازمان و بهتر شدن خدمات در آنجا تخیل و آرزویی ندارند جزو فقیرترین سازمانهاست .

تبسم

تبسم یک کارمند به روی ارباب رجوع خرجی ندارد ولی اثر دارد ، اگر باور ندارید ، وقتی به عنوان مشتری به جاهای مختلف مراجعه می کنید ببینید چقدر قیافه ی طرف مقابل دررفتار شما تاثیرخواهد داشت .

انواع سازمانها

پرسیدم : سازمان چندحالت دارد ؟

گفت : سه حالت : جامد ، مایع و گاز

گفتم : مشخصات هرحالت کدام است ؟ گفت :

سازمانهایی که به شکل جامد هستند تغییر نمی کنند ، همیشه ثابت هستند ، سریع می میرند

سازمانهایی که شبیه مایع هستند شکل ظرف مشتری را به خود می گیرند و مشتری مدارهستند .

سازمانهای گازی شکل ، در دنیای اینترنت به صورت مجازی تشکیل می شوند ، بدون اینکه به شکل خاصی و درمکان خاصی باشند.

نقل از کتاب کارمند دانا و سازمان توانا تالیف دکتر غلامحسین عدالتی چاپ اول سال 85                                     

چه کسی رنگ بنفش را به روحانی پیشنهاد کرد؟

یک جوان 30 ساله، پیشنهاد دهنده اصلی رنگ بنفش به عنوان رنگ انتخاباتی کاندیدای پیروز در انتخابات سال 1392ایران بود. رنگ بنفش، این روزها شاید مورد توجه ترین رنگ به ویژه پس از پیر.زی دکتر حسن روحانی در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری که بنفش را به عنوان رنگ انتخاباتی خود برگزیده بود. اما چه شد که رنگ بنفش، رنگ تبلیغاتی رئیس جمهور منتخب شد و چه کسی پیشنهاد انتخاب این رنگ را داد؟

ماهنامه ((زندگی ایده آل)) یک جوان 30 سال را به عنوان طراح اصلی رنگ انتخاباتی دکتر حسن روحانی معرفی کرده است ((ساسان سلیمانی)) متولد سال 62، فارغ التحصیل رشته کارگردانی است.سال 2007 جایزه بهترین فیلمنامه و کارگردانی را از فستیوال ((نور)) در سانفراسیسکو برای فیلم کوتاه ((به اندازه یک سیگار)) دریافت کرد. مجموعه 26 قسمتی داستان مثنوی از شبکه دوم سیما هم از جمله کارهای اوست.

بنفش از کجا آمد؟ به نقل از ساسان سلیمانی

اسفند سال 91 دوستانی از ستاد تبلیغاتی آقای روحانی ازمن خواستند پروژه عکاسی از ایشان را کارگردانی کنم. قرار بود عکس های آتیله ای از ایشان گرفته شود تا در بیلبوردها و پوسترهای تبلیغاتی شان از آنها استفاده کنند.

قرار بود عکاسی در ساختمان مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص نظام انجام شود. چند روز قبل از این یکی از مشاوران ایشان برای هماهنگی های لازم با من در تماس بود و از من خواست رنگی را به عنوان رنگ تبلیغاتی ایشان پیشنهاد بدهم. من همان موقع رنگ بنفش را پیشنهاد کردم و شماره دقیق رنگ را هم چند ساعت بعد به دستشان رساندم. بعد از آن موقع عکاسی با دکتر روحانی درباره رنگ بنفش حرف زدیم و ایشان هم گفتند که رنگ خوبی است و به این ترتیب، رنگ بنفش، رنگ تبلیغاتی رئیس جمهور ایران شد.

چرا بنفش؟ (به نقل از مصاحبه ساسان سلیمانی)

دلیل این که رنگ بنفش را پیشنهاد دادم. این بود که بنفش را خیلی دوست دارم، رنگی است که کم استفاده شده و رنگ آرامش بخشی است. در تعریف رنگ بنفش، نوشته شده که یک رنگ روحانی است و واقعاً هم این رنگ، ماورائی و روحانی است. شاید برای همین است که به دکتر روحانی بیشتر آمد.

منبع: سایت خبری- تحلیلی فرارو

ضرورت ایجاد رشته مدیریت اقساط بانکی برای کارمندان دولت

معمولاً پایان هر ماه یکی از روزهای پر مشغله کارمندان دولت می باشد. چرا که کارمندان محترم جلوی خودپردازها مشغول جا بجایی حقوق خود از کارتی به کارت دیگر می باشند و بیشتر این عملیات ها یا به قولی تراکنش ها اقساط بانکی را شامل می شوند. بعضی از وقت ها به دلیل بیشتر بودن تعداد اقساط بانکی، کارمندان مجبور هستند به دلیل کسری بودجه( کم بودن حقوق) از پرداخت برخی از اقساط بانکی فاکتور بگیرند.

امروزه با توجه به شرایط اقتصادی موجود در کشور( رکود- تورمی) و عدم توانایی دولت در پرداخت برخی از مزایا به کارمندان خود، توان پرداختی اقساط بانکی کارمندان به شدت کاهش یافته و در حالت خوش بینانه (کارمندان) می توانند تنها دو مورد از اقساط بانکی خود را پرداخت نمایند و با الباقی آن زندگی خود را مدیریت کنند. در این زمان هست که سر سفره غذا به ویژه موقع وعده نهار، صدای مسلسل وار پیامک ها از سوی بانک های مختلف، پیکر بی جان کارمند را هدف قرار داده و به دلیل عدم پرداخت اقساط، تهدید به فلان و فلان میکنند و کارمند بخت برگشته به جای خوردن غذا به فکر فرو میرود که چطور از این وضعیت خلاصی یابد. حال اگر کارمند قصه ما،ضامن تعدادی از همکار خود باشد و آنها نیز از سر لطف و مهربانی به تعهد خود عمل نکنند و این مهم را نیز به او حواله کنند. دیگر مدیریت این بحران و شوک های اقساط بانکی از توان و دانش موجود در فرد (کارمند) خارج می گردد. به نظر می آید این شرایط به وجود آمده در حوزه نظام اداری کشور ظرفیت و فرصت خوبی است برای نظام آموزش عالی به ویژه مؤسسات غیر دولتی که به منظور افزایش توان و دانش کارمندان جهت مدیریت بحران به وجود آمده و خروج از آن، رشته مدیریت اقساط بانکی را ایجاد نمایند.

این رشته، مثل رشته های دیگر که در حال حاضر بازارکار آن ها وجود ندارد و فارغ التحصیلان آنها بیکار هستند،.نیست و، بر عکس بازارکار آن تا پایان زندگی کارمند ادامه دارد و حتی بعد از او نیز وراث نیز می توانند از مزایای این رشته بهره مند گردند. تنها با این شیوه و روش است که کارمندان می توانند از عهده فشارهای بانکی برآیند ولاغیر......

                         دیگر زمانی برای آزمایش و خطا وجود ندارد

این روزها شاهد حرف و حدیث های از فنی نبودن و نداشتن مطالعات ژئوتکنیک پروژه راه آهن اردبیل به میانه در رسانه ها و فضای مجازی استان از سوی نمایندگان استان هستیم. این موضوع باعث شده آقایان نسبت به همدیگر خط و نشان بکشند و همدیگر را به مناظره دعوت کنند. حال این سؤال از آقایان مطرح می شود که این حرکات، سخنان چالش برانگیز و دعوت همدیگر به مناظره که این روزها مد سیاسی شده، به غیر از آبرو ریزی و بلند شدن دوباره بوی خیانت و چپاول بیت المال این مرزوبوم در صورت اثبات فنی نبودن این پروژه بزرگ استان و خطا در انتخاب مسیر آن، نفع و سود دیگری به حال این طرح و توسعه استان خواهد داشت؟

دوستان سیاسی به خوبی میدانند که دیگر مردم فهیم استان به این کارها و طرحها غیر کارشناسی دولت گذشته که نتیجه آن این روزها بلای جان اقتصاد این کشور و به تبع آن استانها شده است عادت کرده اند. بنابراین موضوع جدیدی نیست که اینطور در رسانه ها مانور می دهند و همدیگر را به کار کرده یا نکرده متهم می کنند.حال اگر دوستان دل شان به حال پول بیت المال می سوزد، بهتر است پرونده پروژه راه آهن استان را جهت مشخص شدن عوامل اینهمه سهل انگاری در اختیار مراجع ذیربط قرار دهند تا با حیف و میل کنندگان بیت المال این خطه برخورد گردد.

به نظر می آید همه ما از این وقایع و موارد مشابه آن که این روزها به دلیل عدم توجه به بدنه کارشناسی کشور و استان ها و صرفاً برابر ملاحظات سیاسی به وفور خود را نشان می دهد. باید درس گرفته و منبعد در تصمیمات خرد و بزرگ خودمان در مراکز حساس که به نوعی در آن مسئولیت داریم. این اصل مهم( توجه به مطالعات کارشناسی) را سرلوحه کار خود قرار دهیم. چرا که اگر بخواهیم پیشرفت کنیم و از قافله توسعه سایر استانها و در مقیاس بزرگ کشورهای همجوار عقب نمانیم، دیگر زمانی برای آزمایش و خطا وجود ندارد.

علی ایحال در پایان امیدواریم جناب وزیر راه و شهرسازی به جای اظهار تأسف از این مسایل به وجود آمده در باب پروژه مذکور به نقل از سایت ساوالان خبر، با دستور سریع و قاطع با رویکرد بسیجی وار و در راستای جبران زمان از دست رفته نسبت به اتمام پروژه مساعدت نمایند و اگر ایراد فنی در این پروژه وجود ندارد و طرح میتواند روند فعلی خود را طی کند در این ارتباط با مردم استان شفاف سخن بگویند.

                              حمایت از حقوق مصرف کنندگان ؟

دیروز به همراه خانواده که به منظور خرید به بازار رفته بودم، چشمم به بسته های چای کیسه ای درجه یک زعفرانی ازمحصولات شرکت تولیدی سحرخیز مشهد افتاد و نهایتا به منظور آشنایی با طعم چای زعفرانی، یک بسته از آن را خریدم . در ترکیبات آن به چای سیاه خارجی و زعفران اشاره شده بود و حتی در طرح روی جلد آن نیز عکس زعفران به عینه قابل رویت بود و همه این قضایا حاکی از یک چای خوشمزه با طعم زعفران اصیل ایرانی را می داد.

درکمال ناباوری، متاسفانه موقع استفاده از آن دریغ از بو و طعم زعفران اصیل ایرانی . نکته جالب اینکه در همین زمان تلویزیون به مناسبت 9 اسفند روز حمایت از حقوق مصرف کنندگان در حال پخش برنامه تخصصی بود. در حال و هوای برنامه تلویزیون بودم که یک دفعه حقوق مصرف کنندگان از دیدگاه سازمان ملل متحد به ذهنم خطور کرد:

1-حق برخورداری از سلامتی و ایمنی کالا

2-حق داشتن اطلاع رسانی صحیح و کامل در مورد کالا و خدمات

3-حق برخورداری از بازار رقابتی و ضد انحصاری کالا

4-حق لحاظ شدن تامین نیازهای اساسی در تصمیم گیریها

5-حق داشتن جبران خسارت

6-حق داشتن آموزش

7-حق داشتن محیط زیست سالم

8-حق داشتن تشکل

با این اوصاف، 9 اسفند روز حمایت از حقوق مصرف کنندگان برای هموطنان مصرف کننده مبارک باد.

گزارش وضع فعالیت دانش آموختگان به تفکیک گروههای عمده تحصیلی و استان در سال1392 

در حال حاضر یکی از دغدغه های مسئولین کشور، اشتغال دانش آموختگان آموزش عالی و جذب آنان در بازارکار است. در این میان، از یک سو خیل عظیم دانش آموختگان و رشد قابل توجه آنان و از سوی دیگر ناسازگاری مهارت آنان با فرصت های شغلی موجود، این احتمال را تقویت کرده که این ظرفیت و فرصت بزرگ، تبدیل به تهدیدی بزرگتر شود و بعلاوه گروه جوان دانش آموختگان در معرض آسیب قرار گیرند.

برابر گزارش آمارگیر نیروی کار 1392 مرکز آمار ایران نتایج "وضع فعالیت دانش آموختگان به تفکیک گروه های عمده تحصیلی و استان" به شرح ذیل می باشد:

-) نرخ بیکاری جمعیت فارغ التحصیل یا در حال تحصیل برای گروه"مردان و زنان"در کل کشور 18.9 درصد، برای گروه مردان 19.2 درصد و برای گروه زنان 33.1 درصد بوده است.

-) در سال 1392 از حدود 11.2میلیون نفر جمعیت دارای تحصیلات عالی و یا در حال تحصیل در کل کشور، متأسفانه فقط 5.7میلیون نفر(51.4 درصد) غیر فعال می باشند. به عبارت دیگر بیش از نیمی از جمعیت فارغ التحصیل یا در حال تحصیل دانشگاهی نقشی در ایجاد ارزش افزوده برای کشور ندارند. همچنین 4.4میلیون نفر(39 درصد) شاغل و 1.2 میلیون نفر(9.2 درصد) بیکار می باشند.

-) در بین گروه های عمده رشته تحصیلی، بیشترین نرخ بیکاری به ترتیب مربوط به گروه علوم کامپیوتر(27.2 درصد). کشاورزی جنگلداری و شیلات و حفاظت محیط زیست(27 درصد) می باشد. همچنین کمترین نرخ بیکاری مربوط به گروه خدمات حمل و نقل(1.7 درصد) است.

-) از کل جمعیت دارای تحصیلات عالی و یا در حال تحصیل در کل کشور، 54 درصد را مردان تشکیل داده اند که از این میزان 61 درصد فعال(87.1 درصد شاغل و 12.9 درصد بیکار) و 39 درصد غیر فعال اقتصادی می باشند.

-) از کل جمعیت دارای تحصیلات عالی و یا در حال تحصیل در کل کشور، 46 درصد را زنان تشکیل داده اند که از این میزان، 34.3 درصد فعال و 65.7 درصد غیر فعال اقتصادی می باشند.

-) بر اساس همین نتایج بیشترین نرخ بیکاری جمعیت فاغ التحصیل یا در حال تحصیل دانشگاهی به ترتیب به استان لرستان(29.5 درصد)، کهگیلویه و بویر احمد(27.8 درصد) و فارس(27.1 درصد) اختصاص دارد. همچنین کمترین نرخ بیکاری مربوط به استان هرمزگان (6.2 درصد) می باشد.