جلسه رای اعتماد
از روز شنبه مورخ 1400/5/30 جلسه بررسی رای اعتماد به وزرای پیشنهادی از سوی دولت سیزدهم در مجلس شورای اسلامی آغاز گردیده و چند روزی ادامه خواهد داشت.آنچه در سخنان نمایندگان مخالف و موافق در خصوص کلیات برنامه دولت سیزدهم قابل تامل بود این نکته بود که موافقین اهم مشکلات کشور را آینده مبهم صندوق های بازنشستگی ،برجام، تورم،گرانی، معیشت مردم،ارز،اشتغال، شفافیت در امور، فساد، عدالت اجتماعی،محیط زیست،اصلاح نظام بانکداری، آینده جمعیت، فضای کسب وکار و کرونا،عنوان کردند و از رئیس جمهور خواستند برای رفع چالش های عنوان شده برنامه داشته باشد.
مخالفین برنامه دولت سیزدهم نیز در جلسه رای اعتماد به وزراء هم به مشکلات صندوق های بازنشستگی،برجام،تورم،گرانی،معیشت مردم،ارز،اشتغال ،شفافیت در امور، فساد،عدالت اجتماعی،محیط زیست،اصلاح نظام بانکی، آینده جمعیت،فضای کسب وکار و کرونا، اشاره و عدم ارائه برنامه شفاف از سوی دولت سیزدهم به مشکلات را علت مخالفت خود اعلام کردند.
کشور سالهاست با مشکلات عنوان شده فوق ولی با درجات متفاوت دست به گریبان است. واقعیت این است که برای فایق آمدن به مشکلات مطروحه از سوی نمایندگان موافق ومخالف به برنامه های دولت سیزدهم، داشتن وزیر توانمند و کارآمد شرط لازم است ولی شرط کافی، داشتن و بکارگیری یک حکمرانی مطلوب،می باشد.حکمرانی که عقلانیت،شفافیت و آینده نگری و پاسخگو بودن شاخص های اصلی آن باشد.. و از همه مهمتر نتایج برنامه ها شامل همه ی مردم کشور نه قشر یا گروه خاصی باشد. در غیر اینصورت همانطور که در جلسه رای اعتماد به دولت دوازدهم همین مشکلات را شنیدم در جلسه رای اعتماد به دولت چهاردهم نیز همین مشکلات را از نمایندگان موافق و مخالف مجلس با دو ادبیات متفاوت، مجددا خواهیم شنید.
الگوبرداری از "سامانه معرفی مدیران"
حال که جناب آقای رئیسی ؛ رئیس جمهور منتخب مردمی ، سامانه معرفی مدیران را جهت استفاده از نظرات و پیشنهادات مردم در تعیین اعضای کابینه دولت مطرح و معرفی کرده اند و این کار نیز در نوع خود ایده جدیدی به شمار می آید و بی گمان قضاوت در خصوص آن هم بسته به روزهای آتی است ؛ فارغ از اینکه سامانه مزبور تا چه حد کاربردی و نتیجه بخش باشد ، چه به جاست که به غیر از تعیین شخص استاندار و مدیران نهاد های انتظامی و امنیتی ؛ در مقیاس کوچک _ به عنوان مثال در تعیین مدیران کل دستگاههای اجرایی استان ها _ نیز می تواند الگوی موثر و کارآمدی باشد . به این ترتیب که کارکنان دستگاههای اجرایی ، فرد یا افراد مورد نظر خودشان را که توان مدیریت مجموعه را در او می بینند ، در سامانه ای تعیین و به او رای دهند . صد البته برای اثر بخشی بیشتر هم در صورت تصویب کلیات آن می شود آئین نامه و دستورالعمل اجرایی ویژه ای از سوی سازمان اداری و استخدامی کشور تعیین و ابلاغ گردد . که در صورت اجرایی شدن انتخاب مدیران دستگاههای اجرایی استان به این شیوه، قریب به یقین شاهد اثرات رو به رشدی خواهیم بود من جمله :
1- توجه به تخصص گرایی صرف در انتخاب مدیران.
2- جلوگیری از ورود افراد خارج از مجموعه به سازمان.
3-کاهش تخریب ، بدگویی و چاپلوسی در درون سازمان.
4-کاهش لابی گری ها و باند بازی در خارج از سازمان
5-تحرک و پویایی در بین کارکنان که اشتیاق پست مدیرکلی در سر دارند.
6-کاهش بی نظمی و کم کاری در سازمان.
7-افزایش خود کنترلی مدیران کل از طریق کارکنان سازمان.
8-افزایش ارتباطات و رفتارهای خوب و سازنده در درون سازمان.
9-کاهش تنش ها و رقابت های ناسالم درون سازمانی.
کلام آخر ؛ با عنایت به اینکه در سطح کلان مدیریتی مملکت به عنوان یک کشور دموکراتیک ، روی کار آمدن افراد برای تصدی پست های ارشد و تاثیر گذار با رای مستقیم مردم و از طریق انتخابات آزاد میسور است ؛ چه ایرادی دارد که انتخاب مدیران دستگاههای اجرایی در سطح استانها نیز از طریق الگوبرداری از " سامانه معرفی مدیران " آقای رئیسی ، صورت پذیرد .
امیدواریم این ایده نو در نطفه خفه نشده و عملیاتی گردد . هم در سطح مدیران ارشد کشوری و هم در سطوح اجرایی و عملیاتی استانها .
ان شاء ا ....
شعارهای انتخاباتی
یکی از شعارهای تبلیغاتی در مورد نامزدها در اکثر انتخابات، این دیالوگ معروف که او فردی است دلسوز،کاردان،متخصص،متعهد،صادق و از جنس خود مردم، حال سوال، پس چرا با این همه خصایص و وجنات، با روی کار آمدن یکی از آن نامزدها، حال جامعه خوب نمیشود؟ پس به قول معروف، "یجای کار می لنگه"
دست دوستی( طلائی, یا همچنان مسین؟)
جناب رئیس جمهور در حساب توئیتری خود پیام کوتاهی گذاشته با این مضمون:" با عبور از سن 40سالگی و آغاز دهه پنجم فعالیت آن،مردم چشم امید به همکاری یک ساله دولت دوازدهم و مجلس یازدهم دوخته اند. دولت از هم اکنون دست دوستی خود را به شما مجلس جدید دراز می کند"
این توئیت کوتاه سوال هایی را در ذهن خوانندگان آن ایجاد می کند, از جمله
-)مگر میان مجالس گذشته و دولت دشمنی برقرار بوده است؟ با به عبارتی قهر سیاسی بین این دو قوه وجود داشته است که ایشان دست دوستی به سوی مجلس جدید دراز کرده است.
-)آیا در یک سال عمر سیاسی باقی مانده از دولت دوازدهم،اگر مجلس جدید طرح دوستی دولت را بپذیرد وبه وفاق آن را فشار دهد، مشکلات چهل سال انباشته مردم در همین یک سال حل و فصل خواهد شد؟
-)آیا مجلس یازدهم که هنوز مستقر نشده ، ترکیب و وزن اعضاء آن مشخص نبوده، و بسیاری از نمایندگان هنوز با ساز و کار آن آشنا نمی باشند نیامده،طرح و برنامه خاصی برای حل معضلات کشور در تمام حوزه ها دارد که اینقدر روی آن مانور سیاسی انجام گرفته و تلاش در یارگیری می‌شود؟ طوری که به گفته رئیس دولت، مردم چشم امید به آن بسته اند. واقعیت اینست که پس از تجربه گران چهل ساله، مردم دیگر دیدگان شان نزدیک بین شده وچشم امیدشان آب مروارید آورده، چه کسی باور میکند که مردم واقعا دل به چنین وعده وعیدهایی داده و بدان امید داشته باشند؟
قضاوت با خود خوانندگان عزیز و فهیم.
