به سوی فردا

مادر جان کجاستی!! 

تروریسم و افراطی گری در ورای بازی های سیاسی و قدرت طلبی این بار جسم و جان کودکان بی رمق،معصوم و مظلوم افغانی را آنهم در محل کسب علم و دانش،پاره پاره کرد و دفتر مشق شان را با رنگ خونشان نمره داد. 50 دانش آموز بی گناه در این اقدام وحشیانه و غیر انسانی که معلوم نیست به دست کدامین خفاش بی رحم و سنگ دل و به چه دلایلی انجام گرفت آسمانی شدند.  لعنت بر جنگ،لعنت بر تروریسم ولعنت بر افراطی گری در جای جای عالم خاکی که کودکان و زنان بی گناه قربانیان اصلی آن هستند.چه سخت است برای مادری که با شنیدن این خبر با نگرانی و دلواپسی آنهم با پای پیاده به محل تحصیل فرزندش بدود و هرچه بگردد او را نیابد و با ضجه های سوزناک به لهجه افغانی فریاد بزند" مادرجان کجاستی" و یکدفعه با کفش ها و کیف خونین او که تازه با هزاران مشقت برای او خرید بود، مواجه شود. چه صحنه ی غم انگیز و دلخراشی که تصورش برای تک تک ما غیر قابل تحمل است وچه برسد به اینکه خدای ناکرده به واقعیت به پیوندد. ترور و تروریسم به دنبال کشتن انسان ها بدون توجه به نوع دین،رنگ و جنس شان است. با وقوع چنین اتفاقات خونین و غیرانسانی است که امنیت برای افراد جامعه معنا و مفهوم پیدا می کند. اینکه به نظام اعتقاد داشته باشیم یا خیر در هر شرایطی اگر ناامنی،ترور و عملیات خرابکارانه ای صورت بگیرد،همه اعم از زن و مرد،پیرو و جوان،قربانی خواهند شد. اینجاست که می بایست فارغ از جهت گیری های احساسی و تعصبی، قدرشناس مدافعان امنیت کشور باشیم.اینکه مشکلات اقتصادی هست،درست. اینکه بی مهری ها هست،درست. اینکه فساد هست،درست. اینکه نارضایتی از شیوه مدیریت کشور داری هست،درست. حال اگر به این همه چالش ها، معضل نا امنی نیز اضافه گردد،تصور بکنید چه برسر کشور و مردمان آن خواهد آمد. در پایان ضمن تسلیت به مادران غم کشیده افغانی به جهت از دست دادن فرزندان معصوم خود، انتظار میرود هماهنگی کامل و ملموسی بین مردان میدان عمل و مردان میدان دیپلماسی کشورمان برای رفع معضلات کنونی شکل بگیرد. چرا که هرچه اختلاف بین این دو میدان بیشتر باشد شکاف ها برای خرابکاری سیاسی،اجتماعی،اقتصادی و نهایتا امنیتی بوجود خواهد آمد و گذشت زمان نیز رفع معضلات را با چالش های جدی مواجه میکند. در هرصورت اولین و آخرین بازنده این همه غفلت و اهمال کاری در مدیریت درست و اصولی کشور(حکمرانی خوب)، مردمان جامعه هستند. مردمانی که حکومت برای رشد و تعالی آنها شکل گرفته است. به امید روز بدون ترور، افراطی گری و دل نگرانی از امید به آینده برای همه ی انسان های جهان.

امنیت متوازن،ضامن توسعه کشور 

 در یک روز معمولی که نیروهای حفاظت اطلاعات سپاه بنابه وظیفه مشغول رصد ارتباطات افسران اطلاعاتی فعال و حاضر در منطقه بودند به ناگاه به یک مورد مکالمه تلفنی مشکوک برخورد می کنند و بعد از رصد تخصصی اطلاعاتی ،به این اشراف می رسند که طرف مقابل افسر اطلاعاتی آمریکایی، یک ایرانی ساکن سوریه است که هویت اش سید محمود موسوی مجد میباشد که بعد از ترور ناجوانمردانه سردار قاسم سلیمانی، دستگیری وی رسانه ای شد. مجد طبق مستند پخش شده از نامبرده و اعترافات صریح ایشان به ارتباط با سرویس های جاسوسی آمریکا و اسرائیل و صد البته سکوت معنادار آمریکا و اسرائیل در این ارتباط خود دلیلی بر اثبات عمل مجرمانه موسوی مجد بود. مجد به اتهام جاسوسی ،صبح روز دوشنبه مورخ 1399/4/30 دار مجازات آویخته شد. این کشف اطلاعاتی یک مورد کوچک از هزاران تهدید هائی است که توسط نیروهای امنیتی شناسایی و خنثی میشود و ما هرازگاهی چند نمونه آن را بصورت مستند مثل مستند موسوی مجد از صدا و سیما که پخش می گردد را مشاهده میکنیم،.فارغ از هرگونه جهت گیری سیاسی،حزبی و جناحی و به عنوان یک ایرانی وطن پرست معتقد هستیم که دستگاه اطلاعاتی و امنیتی یکی از بهترین ها در حوزه تخصصی در منطقه و حتی در سطح جهان است طوری که دستگاهای اطلاعاتی خارج از کشور نیز به آن اعتراف و اذعان کرده و می کنند. شاخص مهم و بارز موفقیت نهاد های امنیتی کشور و دستاوردهای آن به دلیل چند لایه بودن حفاظت و اطلاعات و هماهنگ بودن نیروهای آنها در کشور می باشد. بزرگ ترین موفقیت نیروهای امنیتی که تاوان جبران ناپذیر آن شهادت سردار قاسم سلیمانی بود، از بین رفتن حکومت داعش که ساخته و پرداخته آمریکا و برخی از کشورهای غربی و عربی منطقه بود، می باشد. داعشی که با مصرف قرص های روان گردان به احدی حتی به نوزاد داخل شکم مادر نیز رحم نکرد. واقعیت این است در شرایط کنونی که کشور تحت فشار تحریم ها به سختی نفس می کشد بویژه در حوزه اقتصاد انتظار میرود همانگونه که در زمینه مبارزه با تروریسم و کشف جاسوسان به همت چشمان بیدار نیروهای امنیتی موفق عمل کردیم انتظار میرود در زمینه فعالیت های اقتصادی به همت این عزیزان نیز امنیت مطلق ایجاد گردد. تا یک تاجر،یک تولید کننده و سرمایه گذار با احساس امنیت خاطر به کار اقتصادی بپردازد و احساس نکند که رانت اطلاعاتی وجود دارد و در رقابت ناسالم اقتصادی قرار دارد که این تفکر و احساس ضربه به پیکره رقابت سالم اقتصادی می زند. جان کلام همانطور که در زمینه نظامی به امنیت خاطر کامل رسیده ایم طوری که دشمنان با زبان لرزان با ما صحبت می کنند این رویکرد و امنیت باید در دیگر حوزه ها اعم از اقتصادی،اجتماعی و حقوق شهروندی نیز باید نمود عینی و ملموس به خود بگیرد که آن زمان شاهد امنیت متوازن درتمامی ابعاد و بخش های مختلف خواهیم بود که شکنندگی آن به دست دشمنان غیر ممکن خواهد بود.

نقدی بریادداشت نگاهی به مفهوم تقلیل یافته امنیت،نوشته سلمان کدیور

درکانال تلگرامی نویسندگان بخش تعاملی الف،مطلبی با عنوان نگاهی به مفهوم تقلیل یافته امنیت به قلم آقای سلمان کدیور منتشرگردیده که دراین ارتباط ذکر چند نکته ضروری به نظر میرسد:

1-جناب کدیور در این یادداشت امنیت پایدار را در سطوح مختلف اقتصادی،شغلی،غذایی،قضایی،رفاهی و..... دسته بندی و امنیت جانی را حداقل ترین وبدیهی ترین نوع امنیت که هرحکومت باید برای شهروندان خود تامین کند،دانسته و معتقد است برقراری آن منت وافتخاری آنچنانی برای نظام وحکومت ندارد.نوع نگاه ایشان به مقوله امنیت،نظریه معروف سلسله مراتب نیازهای آبراهام مزلو،روانشناس معروف را در ذهن متبادر می سازد.طبق تعریف مزلو،پنج سطح مختلف درسلسله مراتب نیازهای انسان وجود دارد:

-)نیازهای فیزیولوژی

-)نیازهای امنیت

-)نیازهای اجتماعی

-)نیازهای احترام

-)نیازهای خودشکوفایی

طبق این تقسیم بندی نیازهای فیزیولوژی،ابتدایی ترین واساسی ترین نیازها هستند که برای ادامه بقا ضرورت دارند،مثل آب،غذا،هوا وغیره.مزلو عقیده داشت که این ها اساسی ترین وغریزی ترین نیازها در سلسله مراتب نیازها هستند.زیرا تا این ها برآورده نشوند بقیه نیازها در اولویت قرار نمی گیرند.وی نیازهای خود شکوفایی را بالاترین سطح نیازها معرفی میکند. حال سوال اینجاست که آیا فردی که در ابتدایی ترین نیاز خود یعنی غذا درمانده وناتوان است،میتواند به سایر نیازها فکر کند.هرچند که به نظر آقای کدیور امنیت آنهم از نوع امنیت جانی در ابتدایی ترین سطح نوع امنیت قرار دارد ولی همانند سطوح سلسله نیازهای مزلو تا آن(امنیت جانی) برآورده نشود،سایر سطوح امنیت اعم از اقتصادی،قضایی،غذایی و غیره به عینیت نخواهد رسید.

2-اقای کدیور،آیا به نظر جنابعالی کشورهای همسایه ودیگر کشورها که بواسطه تروریسم افراطی در حال حاضر دچار جنگ داخلی هستند ومقامات آنها تمام تلاش وهمت خود را صرف تامین امنیت جانی مردم خود  که شما آن را حداقل ترین نوع امنیت میدانید گذاشته اند و گاها در تامین آن نیز عاجز هستند، میتوانند به طور تمام عیار به فکر سایر سطوح امنیت نیز  باشند.شاید شما برای اینگونه از کشورها سناریوی مدیریتی خاصی دارید که بنظر زمان خوبی برای ارائه آن بوجود آمده است که ازآن رونمایی کنید.

3-جناب کدیور انتظار می رفت به عنوان یک شهروند ایرانی نه به عنوان یک فرد سیاسی،تلاش واقدامات نیروهای امنیتی چه درداخل وچه در خارج کشورکه برای امنیت شما وبنده با چشمان بیدار فعالیت می کنند تا ماها به راحتی وبدون دغدغه ونگرانی بتوانیم نظرات همدیگر را نقد کنیم،ارزش قائل می شدید و این تلاش ها را کوچک نمی شمردید.شاید شما اخبار  دستگیری ها تیم های تروریستی ماههای گذشته وماههای اخیردر اقصی نقاط کشور را  دنبال نکرده اید که اگر آنها کشف وخنثی نمی شدند چه اتفاقات ناخوشایندی که نمی افتاد.

درپایان معتقدم تا زمانی که امنیت آنهم از نوع امنیت جانی هرچند که از حداقل ترین نوع آن نیز باشد ایجاد نگردد.سایر سطوح امنیت به معنای واقعی کلمه محقق نخواهد شد.هرچند که روی کاغذ وصحبت ها در ارتباط با شرایط سایر سطوح امنیت کشور طور دیگری بیان گردد که قابل تامل می باشد.