جدا شدن به چه قیمتی ؟
در ماههای اخیر نماینده محترم شهرستان های پارس آباد و بیله سوار تحرکاتی در باب تجزیه طلبی و جداشدن از استان اردبیل را مطرح و حتی در روزهای اخیر نیز کلمه(مغان) را لقب زیبنده شهرستانهای های مزبور عنوان کرده نه شهرستان گرمی. شاید احساس گردد که این موضوعات مطرح شده به نوعی جوسازی و بزرگنمایی از سوی رسانه ها و مطبوعات باشد. ولی متاسفانه قضیه حادتر از این حد می باشد. چرا که در ماموریت اداری که در هفته گذشته به شهرستان گرمی و روز بعد آن به شهرستان پارس آباد داشتم از سوی همکاران عنوان شد که فرمانداری هر دو شهرستان (گرمی و پارس آباد) طی بخشنامه ای به ادارات زیرمجموعه خود دستور داده اند که درمکاتبات اداری خود و سردرب و تابلو اداری های خود کلمه مغان را اضافه کنند . حال این سوال از نماینده شهرستانهای پارس آباد و بیله سوار عنوان می شود که آیا مسائل مهمتر از این موضوع در سطح شهرستان وجود ندارد که با جدیت و تمام قد بحث جدا شدن از استان پیگیری می کنند.
نماینده محترم و همه ما به خوبی می دانیم که تبدیل یک شهرستان به استان مستلزم داشتن شرایط عمومی و اختصاصی می باشد و تا این الزامات مهیا نشود تحقق این موضوع امکان پذیر نخواهد بود. و حتی در صورت آماده بودن شرایط قانونی، مقتضیات و ساختار اقتصادی کشور نیز باید اجازه وقوع چنین پدیده ای را بدهد که در حال حاضر چنین شرایطی در کشور وجود ندارد و نکته جالب آن که پرونده های خیلی در وزارت کشور پشت نوبت استان شدن قرار دارند که دارای شرایطی بهتر از شهرستانهای پارس آباد و بیله سوار می باشند.
پس چرا زمانی که میدانیم تحقق موضوع درخواستی درحال حاضر امکان پذیر نیست اجازه مطرح کردن را به خود می دهیم و اسباب طرح مجدد موضوع قومیت گرایی را فراهم می کنیم .موضوعی که میتواند یکپارچگی را در شهرستانها و به تبع آن در استان به خطر بیاندازد. مگر هدف دشمنان قسم خورده نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران جز این نیست که بین امت اسلامی ایران عزیز ،جدایی و تفرقه بیافکند و اگر این موضوع از طریق نیروهای داخلی بسترسازی شود خوشحالی آنها را به دنبال خواهد داشت.
این روزها که کشور به دلیل قرار گرفتن در شرایط بسیار حساس در جهان و خاورمیانه بیش از پیش نیازمند به وحدت و یکپارچگی ملت خود می باشد . لذا این حرکات و سخنان به نفع کشور و توسعه استان نبوده و نخواهد بود . پس بیائید منطقی ،حساب شده و بدون مسائل حاشیه ای عمل کنیم ، چیزی که کشور این روزها پیش از گذشته به آن نیازمند می باشد.
