صاحب شب های قدر را بدرستی بشناسیم
اکثر ما در سن کودکی وقتی به دیوار های خانه پدری نگاه می کردیم بالاتر از عکس خانوادگی، عکس قاب شده ای را که درآن تصویر مردی شمشیر به دست (باشمشیری متفاوت از شمشیرهای معمولی) ، همراه با شیری که گویا فرمانبردار او است مشاهده میکردیم . زمانی که از پدر و یا مادر خود سوال می کردیم که این مرد با قیافه جدی و مقتدر که در کنارش شیر نشسته کیست؟ آنها جواب میدادند که او حضرت علی(ع) امام اول ما شیعیان است که در ماه رمضان به دست ابن ملجم به شهادت رسیده است. پاسخ آنها به همین یکی دو جمله و یا کمی بیشتر خلاصه می شد. چرا که آنها (والدین ما) نیز زمانی که مثل ما کودک و یا نوجوان بودند همین پاسخ ها را از پدران و مادران خود شنیده بودند. واقعیت این است که غالب نسل امروزی جامعه ما کما بیش با همین ذهنیت و بسیار سطحی حضرت علی(ع) را می شناسند. لیکن علی فراتر از قاب عکسی است که اغلب ما در نوجوانی دیده ایم وبا آن بزرگ شده ایم و متاسفانه در حد همان قاب عکس و همان تعریف محدود از او شناخت داریم. چرا که اگر او( حضرت علی) را فراتر از همان قاب عکس دوران کودکی مطالعه و درک می کردیم ویا به درستی از طریق آموزش های رسمی ویا غیر رسمی نگرش و خصائل واقعی "علی" به درستی به افراد جامعه منتقل می شد در حال حاضر وضعیت جامعه ما در ابعاد مختلف اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی، بدین منوال نبود. "علی" مرد بزرگی است برای اینکه:
-) بیت المال خط قرمز او بود و در این بین حتی در راه صیانت از آن دست برادرش را با آتش سوزاند. حال باید پرسید دولتمردان ما چگونه به بیت المال نظاره کرده و از آن صیانت نموده اند؟ و به چه انداره ای از سیره حضرت در حکومت داری پیروی کرده و می کنند؟
-) به همه ی انسانها فارغ ازنژاد، جنسیت و دین ارزش واحترام قائل بود.حتی برای آنهایی که او را دشنام و نفرین می کردند. چرا که اعتقاد داشت با مباحثه و گفتگو میتوان انسانها را اصلاح کرد و در این راه صبوری بیش ازحدی از خود نشان میداد.آیا ما در حال حاضر چنین رفتاری با همنوعان خود داریم؟
-) خود را بدهکار مردم می دانست نه طلبکار. حتما شنیده اید در خانه زنی که همسرش را دریکی از جنگ ها از دست داده بود به صورت ناشناس رفته بود و برایشان نان می پخت و با بچه ها بازی می کرد وآن زن هم پیاپی "علی" را نفرین می کرد. و در انتها که متوجه شد که او همان "علی" است حاکم سرزمین های پهناور. "علی" خاضعانه گفت: شما ببخشید که تاکنون مشکلات شما را حل نکرده بودم، ازدرگاه خدا بخواهید که "علی" را ببخشد. آیا ما نیز به عنوان پیروان او چنین روحیه و صفاتی را درخود سراغ داریم؟
-) هرچه داشت بین فقرا تقسیم می کرد و خود سیر ناشده سر بر بالین می نهاد و با حداقل امکانات زندگی سر می کرد. جالب اینکه فرزندان خود را با وجود فشارها و مشکلات سیاسی و اجتماعی ای که با آن مواجه بود به سیره،مرام ،مسلک و خصائل خود تربیت نمود. آیا ما در هر مقام و جایگاهی که قرارداریم و خود را سینه سوخته او می شناسیم و مدعی هستیم، ذره ای از رفتار و کردار او را در خودمان می توانیم سراغ بگیریم؟
-) "علی" با عدالتش مشهور است حتی در بین اندیشمندان غیرمسلمان، طوری که به فرزندان خود سفارش نمود که از غذا،خوراک و آشامیدنی قاتل خود کم نگذارند. به حضرت امام حسن(ع) وصیت کرد که قاتل او را مثله نکنند، چشم و گوش، بینی، زبان و دست وپای او را نبرند و او را(ابن ملجم مرادی) را زنده، نسوزانند. چون یک ضربه زده فقط یک ضربه شمشیر به او بزنید و اگر شد او را عفو کنید. حال وضعیت جامعه ما را از حیث خشونت و عدم گذشت نسبت به همدیگر و خیانت که مدعی شیعه علی هستیم را مقایسه کنید.در عجب ام، برای کسی گریه می کنیم که هیچ شباهتی به او نداریم و هیچ شناخت کامل و جامعی از "علی" در ذهن خود پرورش نداده ایم. پس بیائید امسال فقط برای فرق شکافته "علی" گریه نکنیم. برای خود گریه کنیم که با شکافتن فرق او، شناخت ما از او بیشتر نشد بلکه از مرام و مسلک او هر سال نسبت به سالهای گذشته دورتر نیز شده ایم. یادداشت را با سکانس برتر و سخنان پرمغز مختار در قسمت آخر سریال مختارنامه به پایان میرسانیم:
"چه خونه دل های خورد علی ازدست این جماعت سربه سجود وآیه خوان و به ظاهر متدین"باشد که به برکت آن حضرت آمرزیده شویم..
