به سوی فردا

                    اول مهرماه یادآور خاطرات گذشته

شروع سال تحصیلی و توزیع کتابهای درسی بین دانش آموزان ، همواره برای بنده تجلی خاطرات شیرین و در عین حال ناراحت کننده می باشد .همانگونه که دوستان و خوانندگان محترم در جریان هستند، یکی از کارهای مهم در اولین روز مهرماه که به احتمال قوی همه ی خانواده ها نیز آن را تجربه کرده اند، جلد گرفتن کتابهای درسی سال تحصیلی جدید می باشد . هر چند که امروزه این کار با پیشرفت امکانات و تکنولوژی راحت تر شده و پدران و مادران با خرید یک بسته جلد فانتری به راحتی و در عرض چند دقیقه کار جلدگیری کتابهای فرزندان دلبند خودشان را انجام می دهند.  ولی در دهه شصت این موضوع برای خود پروسه ای داشت وقت گیر و حتی جنجالی چرا که هم تعداد دانش آموزان در یک خانواده بیشتر بود و هم اینکه کار جلدگیری کتابهای درسی دو مرحله ای بود . ابتدا جلد کاغذی و سپس جلد نایلونی که انجام این مراحل شور و شعف خاصی در بین خانواده ها داشت و گاها بر سراینکه نوبت چه کسی است دعوای حسابی بین بچه ها در خانواده ها به راه می افتاد . اول مهرماه از این باب برای اینجانب شیرین و ناراحت کننده می باشد که خواهرم که معمول جسمی- حرکتی و در عین حال خیلی مهربان و خوش قلب بود، همه ساله زمانی که دانش آموز بودم در روز اول مهرماه وقتی که کتابهای درسی ام رامی گرفتم تمام آنها را با توجه به وضعیت جسمی خود با عشق تمام جلد می گرفت و چون من تنها عضو خانواده بودم که درس می خواندم مرا خیلی دوست می داشت. شاید این کار او (جلدگرفتن) نزدیک به 2 ساعت طول می کشید من خسته می شدم ولی او نه  و همواره برای موفقیت من دعا می کرد. اما متاسفانه نزدیک به 9 سال است که او دیگر در کنار من نیست و با اراده خداوند متعال دنیای خود را تغییر داده است. هر چند که بنده همواره و هر زمان به یاد او بودم و هستم ولی شروع سال تحصیلی جدید واینکه می بینم کودکان با عشق و علاقه خاصی کتابهای خود را جلد می گیرند، خاطرات با خواهرم بودن را مجددا برایم بازآفرینی می کند با این تفاوت که دیگر در واقعیت تکرارنخواهد شد.

در پایان امیدوار هستم خداوند منان با توجه به قلب مهربان  خواهرم، او را در کنار فرشتگان مهربان خود جای دهد . ان شاا.... روحش شاد