واقعیت های شبگردی درماه مبارک رمضان
دراکثریت مناطق کشور معمولا بعداز افطاری خانواده ها بعد از چندین ساعت روزه داری و به منظور استفاده ازهوای خنک و رفع خستگی روزانه در پارک ها وفضای سبز منطقه سکونت خود مستقر میشوند.شهر اردبیل نیز از این امر مستثنی نبوده بلکه در این ارتباط یعنی حضور افراد درسطح شهر و خیابان ها درشب های ماه مبارک رمضان سابقه دیرینه ای دارد.طوری که مسیر خیابان ساحلی و پارک های اطراف آن پر از شهروندانی است که به صورت فردی و گروهی از هوای مطبوع این شب ها استفاده می کنند.با توجه به مشاهدات خود در این شب ها ذکر چند واقعیت ضروری بنظر میرسد:
1-وجود امنیت کامل در کشور و به واسطه آن در شهرخودمان(اردبیل)کاملا محسوس و مشهود می باشد.طوری که خانواده ها بدون هیچ گونه دغدغه ی خاطر تا پاسی از شب حتی تا موقع سحری در بیرون از خانه مشغول تفریح وسرگرمی هستند.این امنیت کامل وپایدار را مرهون الطاف خداوند منان و همچنین تلاش های نیرو های انتظامی بویژه نیروهای امنیتی هستیم.امیدواریم این امنیت مثال زدنی در منطقه وحتی دنیا همواره در ایران عزیز برقرار باشد انشاء ا...... .
2-بیشتر جوانان و نوجوانان در این شبها در دسته های سه یا چهار نفری مشغول کشیدن قلیان وسیگار در فضای عمومی شهر آنهم با افتخار وغرور خاصی هستند.متاسفانه این شرایط به دلیل عدم نظارت خانواده ها و از همه مهمتر نبود برنامه های خاص از سوی متولیان امر در این ارتباط،در حال تبدیل شدن به یک بحران اجتماعی می باشد. طوری که در حال حاضر شاهد کاهش سن جوانان و نوجوانان جامعه در استفاده ازانواع دخانیات آنهم با سرعت زیاد هستیم.امید میرود خانواده ها،مدارس وسایر ارگانهای دولتی وغیره دولتی با حساسیت بیشتری برای مبارزه با این ناهنجاری اجتماعی ورود نمایند.
3-استفاده بیش ازحد مجاز وغیر اصولی از ابزارهای فضای مجازی در بین افراد بویژه در بین اعضای خانواده ها زمانی که دورهم هستند، افزایش یافته است.در حال حاضراعضای خانواده هرچند باهم ودورهم هستند ولی هرکدام به نوعی با خود سرگرم و مشغولند، طوری که کلمه خانواده در حال از دست دادن معنا ومفهوم خود می باشد.به عبارت دیگر با توجه به تغییرات بوجود آمده در شرایط جامعه شناختی وتاثیر آن بر افراد جامعه،بنظر میآید کارکرد و رویکرد خانواده ها در حال تغییراست که نشانه خوبی نیست و در صورت استمرار این شرایط در بین اعضاء خانواده دیگر در آینده کلمه خانواده مفهومی ناشناخته خواهد بود.امیدواریم این پدیده ناخوشایند به لطف وعنایت خداوند بزرگ اتفاق نیافتد.چراکه دیگر امیدی به مسئولین امر برای تغییر شرایط موجود در جامعه بویژه در حوزه امور اجتماعی وفرهنگی متصور نمی باشد.
به امید ایرانی آباد وعزیز
